Η Ελλάδα δεν ξαναγίνεται «ειδική περίπτωση». Παραμένει τέτοια διότι αναπαράγει τις παθογένειες του παρελθόντος.
Δεν ξέρουμε αν είναι χιλιόμετρα η απόσταση που χωρίζει την κυβέρνηση με την τρόικα, όπως διαμηνύουν οι κοινοτικοί αξιωματούχοι από τις Βρυξέλλες, ή μέτρα, όπως λέει ο ημέτερος κ. Γιάννης Στουρνάρας. Αν έχει δίκιο ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών δυστυχώς τα μέτρα είναι πολλά· μπορεί και χιλιάδες. Είναι όλα τα μέτρα που υπόσχεται η κυβέρνηση ότι θα πάρει, αλλά ουδέποτε ψηφίζονται· τα μέτρα που θεσπίστηκαν και ποτέ δεν εφαρμόστηκαν· τα άλλα μέτρα που κάνουμε ότι τα εφαρμόζουμε, αλλά μετά με πονηρές υπουργικές αποφάσεις τα αναιρούμε.
Πέρασαν τρία χρόνια από την ψήφιση του ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο αλλά, όπως μάθαμε με την καρατόμηση του διοικητικού συμβουλίου, το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) αρνείτο να συμμορφωθεί. «Παρά τις επανειλημμένες συστάσεις τόσο από το ΥΠΕΚΑ όσο και από το υπουργείο Οικονομικών για την τήρηση της δημοσιονομικής πολιτικής, ο εν λόγω φορέας ουδέποτε ανταποκρίθηκε στην απαραίτητη και υποχρεωτική προσαρμογή του μισθολογικού κόστους των εργαζομένων» ανέφερε ο υπουργός κ. Γιάννης Μανιάτης. Πόσοι άλλοι τέτοιοι οργανισμοί υπάρχουν; Ελπίζουμε ότι τους γνωρίζει το υπουργείο Οικονομικών ή -ακόμη καλύτερα- η τρόικα.
Υποσχεθήκαμε ότι «μεσοπρόθεσμα ο φόρος ακινήτων μπορεί να αντικαταστήσει την υπάρχουσα χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μαζί με ένα εξισορροπητικό σύστημα. Χρηματοδοτώντας την Τ.Α. διά του φόρου ακινήτων θα δημιουργήσει ισχυρά κίνητρα στους δήμους για την προσέλκυση νέων εμπορικών ή real estate επενδύσεων» (έκθεση της τρόικας προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ιούλιος 2013). Αυτό δεν υπάρχει καν στη δημόσια συζήτηση, η οποία έχει γίνει μια αδιέξοδη κολοκυθιά: «να πληρώσουν τα αγροτεμάχια». «Και γιατί να πληρώσουν οι αγρότες;», «Αμ, ποιος να πληρώσει;», «Να πληρώσουν τα αστικά ακίνητα» κ.ο.κ.
Οι αποκαλούμενες «αμυντικές βιομηχανίες» αφού συσσώρευσαν χρέη δισεκατομμυρίων στους Ελληνες φορολογούμενους, τώρα ξαφνικά θα γίνουν… εξαγωγικές και θα ζήσουν αυτές καλά κι εμείς οι φορολογούμενοι καλύτερα. Γενικώς όλος ο δημόσιος τομέας είναι σε εξαγωγικό οργασμό αυτόν τον καιρό. Και αφού μας ξέφυγε η λέξη «οργασμός» πρέπει να επισημάνουμε πόσο λογικό είναι, με όλο αυτόν τον περιρρέοντα σεξισμό, να συντηρούμε το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) την προεδρία του οποίου μόλις ανέλαβε η αποτυχούσα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Εύα-Ευδοξία Καϊλή. Να σημειώσουμε ότι το ΚΕΘΙ είναι ένας από τους εκατοντάδες οργανισμούς που καταργούμε κάθε χρόνο· με βαρύγδουπες ανακοινώσεις, βεβαίως.
Να θυμίσουμε ότι ο περιφερειάρχης Αττικής κ. Γιάννης Σγουρός αποφάσισε να επενδύσει το πλεόνασμα των φόρων μας στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Οι δε άνθρωποι που κινδυνεύουν να ξεσπιτωθούν από τους φόρους, ακούν μάλλον σαν σαρκασμό τη δήλωσή του ότι «αν δεν χτίσεις σπίτι και αν δεν κάνεις παιδί, δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Στην ΑΕΚ ξεκινούν να φτιάξουν το σπίτι τους… τα χρήματα είναι κλειδωμένα και όταν θα ξεκινήσει το έργο της ΑΕΚ, σε λογαριασμούς που θα έρχονται, θα αποπληρώνεται το έργο από την Περιφέρεια, μέχρι τα 20 εκατ. ευρώ. Εύχομαι να είμαι και στα εγκαίνια του γηπέδου. Θα το χαρώ πολύ». Βεβαίως ο λαός ξέρει το ζόρι να «χτίσει σπίτι» (και πολύ περισσότερο να το συντηρήσει), διότι ξοδεύει τα δικά του λεφτά. Δεν θα είχε κανένα πρόβλημα αν το έχτιζε με τα λεφτά των άλλων, αν δηλαδή έβρισκε κάποιον χουβαρντά σαν τον κ. Σγουρό, ο οποίος σπαταλά τους φόρους για να «χαρεί στα εγκαίνια του γηπέδου».
Συνεπώς είναι λάθος να πιστεύουν στις Βρυξέλλες ότι η Ελλάδα ξαναγίνεται «ειδική περίπτωση». Ηταν και παραμένει τέτοια διότι αναπαράγει τις παθογένειες του παρελθόντος…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 17.11.2013