Δεν υπάρχει έλλειψη φυλακών υψίστης ασφαλείας στην Ελλάδα για να δικαιολογείται η δημιουργία μιας νέας. Υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας των μηχανισμών του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Μπορεί να είναι νέος στην πολιτική ο κ. Χαράλαμπος Αθανασίου αλλά έχει πιάσει το νόημα της. Ή τουλάχιστον εκείνο που ο Γκρούτσο Μαρξ είχε πρωτοδιατυπώσει: «Πολιτική είναι η τέχνη να ψάχνεις για λάθος προβλήματα, να τα βρίσκεις παντού, να τα διαγιγνώσκεις εσφαλμένα και να δίνεις λάθος φάρμακα». Eτσι στην παταγώδη αποτυχία του δικαστικού συστήματος να επιτρέπει σε κατηγορούμενους και φυλακισθέντες για τρομοκρατία να κυκλοφορούν ελεύθεροι, ο εποπτεύων υπουργός, πρότεινε τη σπατάλη ως φάρμακο. Ενώ οι Μαζιώτης, Ρούπα, Ξηρός έφυγαν σαν κύριοι από τις φυλακές με αποφάσεις του δικαστικού συστήματος, ο κ. Αθανασίου εξήγγειλε φυλακή υψίστης ασφαλείας για τους τρομοκράτες, λες και το πρόβλημα είναι οι δραπετεύσεις.
Βεβαίως η εξαγγελία αυτή ήταν ένα ωραίο επικοινωνιακό πυροτέχνημα για να μετριαστούν οι αλγεινές εντυπώσεις από τη μη προσέλευση Ξηρού μετά το πέρας της άδειάς του. Κάτι έπρεπε να πει ο υπουργός Δικαιοσύνης γι’ αυτή την αποτυχία. Ελπίζουμε ότι θα παραμείνει πυροτέχνημα, όχι μόνο γιατί δεν υπάρχουν λεφτά (ούτε για σχολεία υψίστης μάθησης) αλλά διότι πρέπει πρώτα να μάθουμε τι απέγιναν τα λεφτά που δώσαμε για άλλες φυλακές που χτίστηκαν κατά το παρελθόν.
Προ καιρού ο συνάδελφος κ. Κωνσταντίνος Ζούλας αποκάλυψε μια «υπόθεση που μυρίζει καραμπινάτο οικονομικό σκάνδαλο και έχει αφετηρία κάπου στο 2004. Τότε αποφασίστηκε, κατόπιν διαγωνισμού, η κατασκευή έξι νέων φυλακών (σε Τρίκαλα, Δομοκό, Σέρρες, Γρεβενά, Δράμα και Χανιά). Ο αρχικός τους προϋπολογισμός ήταν 21 εκατ. ευρώ εκάστη, καθώς μία ήταν η μελέτη και οι εγκαταστάσεις θα ήταν ίδιες και στις έξι πόλεις. Υστερα όμως από τις γνωστές «ελληνικές» αναθεωρήσεις, η τιμή ανέβηκε αρχικώς στα 24 εκατ. ευρώ και τελικώς στα 31 εκατ. ευρώ που «τυγχάνει» να ήταν και το ανώτατο όριο της νόμιμης υπέρβασης (50%)» (Καθημερινή 8.9.2013). Οχι όμως για όλες τις φυλακές. Οι πέντε πρώτες φυλακές (σε Τρίκαλα, Δομοκό, Σέρρες, Γρεβενά, Δράμα) κόστισαν 2.000 ευρώ το τ.μ., και αυτή των Χανίων μόλις 1.100 ευρώ το τ.μ. «Για να καταλάβουν οι αναγνώστες το μέγεθος των ύποπτων διαφορών», σημείωνε ο κ. Ζούλας, «αρκεί τούτο: στο νεόκτιστο κτίριο διοίκησης των φυλακών Τρικάλων δαπανήθηκαν 100.000 ευρώ για κιγκλιδώματα, ενώ στο αντίστοιχο των Χανίων μόλις 11.000 ευρώ!»
Προς το παρόν δεν υπάρχει πρόβλημα αποδράσεων από τις φυλακές (και ελπίζουμε ότι δεν θα υπάρξει) για να χρεωθεί το ελληνικό Δημόσιο κάποιες δεκάδες εκατομμύρια, σε μια εποχή μάλιστα που οι ανάγκες είναι μεγάλες. Δεν χρειάζεται νέα φυλακή υψίστης ασφαλείας (ή καλύτερα: υψίστης σπατάλης), όπως προαναγγέλλει. Κι αυτό διότι οι αναφερόμενες πέντε φυλακές (με ή χωρίς τις ύποπτες υπερβάσεις) χτίστηκαν με σύγχρονες προδιαγραφές «υψίστης ασφαλείας». Εκτός αυτού το κράτος ενίσχυσε τα κελιά στον Κορυδαλλό για τη φύλαξη των τρομοκρατών. Το εν λόγω πρόγραμμα για τη μετασκευή των κελιών στοίχισε περί τα 10.000 ευρώ το τετραγωνικό! Ειρωνεία: σ’ αυτά τα κελιά δεν μένουν πλέον οι καταδικασθέντες για τρομοκρατία, αλλά άλλοι κρατούμενοι.
Επομένως, δεν υπάρχει έλλειψη φυλακών υψίστης ασφαλείας στην Ελλάδα για να δικαιολογείται η δημιουργία μιας νέας. Υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας των μηχανισμών του υπουργείου Δικαιοσύνης. Κι αυτό επείγει να λυθεί.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 24.1.2014