Από μια πλευρά είναι θετικό το γεγονός ότι, τώρα στις γιορτές, τα κανάλια ασχολήθηκαν πρωτίστως με τα προσφιλή τους θέματα· ακρίβεια στην αγορά, κίνηση στους εμπορικούς δρόμους κ.ά. Δεν έκαναν πολλά παράθυρα και μεγάλη φασαρία για την εκδήλωση στην οποία η RawBee Candles, μια drag queen στη Θεσσαλονίκη, διάβασε παραμύθια. Το καλό εν προκειμένω συνάγεται από το γεγονός ότι το θέμα της παρενδυσίας είναι εξαιρετικά λεπτό και σύνθετο, που ακόμα και ο γραπτός λόγος (τουλάχιστον στο πλαίσιο ενός άρθρου) δεν μπορεί να είναι επαρκής, πόσο μάλλον η, εκ της φύσεώς της, εντυπωσιοθηρική και με ελάχιστο βάθος τηλεόραση.
Από την άλλη πλευρά είναι κακό ότι ουδείς κατάλαβε τι έγινε στη Θεσσαλονίκη. Η ενημέρωση χειραγωγήθηκε από ακροδεξιάς υφής δικτυακούς τόπους, οι οποίοι ειδικεύονται σε fake news. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν όλα επικίνδυνος (πρωτίστως για τα νεύρα μας) αχταρμάς. Ανακάτεψαν μια εκδήλωση ενός ιδιωτικού παιδικού σταθμού της Καλαμαριάς, διαστρέβλωσαν παλιότερες δηλώσεις της RawBee Candles για να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι προωθείται η παιδεραστία, πρόσθεσαν και ένα αγνώστου ταυτότητας βίντεο κάποιας Αμερικανίδας drag queen ώστε να προκύψει αβίαστα το ερώτημα του Βασίλη Αυλωνίτη «Ωρέ πού πάμε ρε; Πού πάμε;».
Η αλήθεια είναι πως τίποτε το τρομερό ή το τρομαχτικό έγινε στη Θεσσαλονίκη. Ο Κωνσταντίνος, ή RawBee Candles, διάβασε παραμύθια σε παιδιά με ενδυμασία που έφερε περισσότερο σε παλιάτσο, παρά σε drag queen· είχε ένα μικρό αστραφτερό χριστουγεννιάτικο δένδρο για καπέλο. Δεν μπορούμε να κρίνουμε την ποιότητα της τέχνης του, ή την επάρκειά του στην αφήγηση, αλλά ξέρουμε ότι ακόμη και κλόουν διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά.
Να σημειώσουμε ότι κάποια παιδιά λαχτάρησαν από κλόουν, αλλά ευτυχώς δεν τρομάζουν πολιτικά νήπια σαν τη γραμματέα Εθελοντισμού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και σταρ της τηλοψίας κ. Κατερίνα Λάσπα, η οποία χαρακτήρισε «αθλιότητα» το γεγονός ότι κάποιος που ντύνεται διαφορετικά βρέθηκε σε απόσταση τριών μέτρων από παιδιά.
Τι έγινε λοιπόν στη Θεσσαλονίκη; Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο (RawBee Candles): «Πήγα σε αυτή την εκδήλωση ως καλλιτέχνης, για να διαβάσω ένα παραμύθι στα παιδιά με έναν θεατρικό τρόπο. Και πιστεύω ότι τα παιδιά το κατάλαβαν αυτό. (…) Η μόνη διαφορά είναι ότι χρησιμοποιήσαμε τη ΛΟΑΤΚΙ+ σημαία για να πουν τα παιδάκια το αγαπημένο τους χρώμα. Καταλήξαμε στο να ρωτήσω εγώ αν ξέρουν τι είναι αυτή η σημαία και είχα πάρα πολλές απαντήσεις. Η αγαπημένη μου ήταν ότι είναι η σημαία της χρωματιστοχώρας» (Ant1, 3.1.2023).
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 5.1.2023