Αυτό που μάθαμε από την κατάθεση του κ. Ρουμπάτη είναι ότι οι διαβόητοι «εθνικοί λόγοι» είναι ό,τι καπνίσει στον κάθε διοικητή, παρατρεχάμενό του, ή και προϊστάμενό του.
Hταν πολλαπλώς πολύτιμη η μαρτυρία του κ. Γιάννη Ρουμπάτη στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ δεν κρύφτηκε πίσω από το «απόρρητο», το φύτρωσε ξαφνικά σαν ζιζάνιο στον κορυφαίο θεσμό της Δημοκρατίας. Δυστυχώς σε αυτήν τη χώρα πρέπει να θυμίζουμε τα αυτονόητα: το Κοινοβούλιο είναι ο κορυφαίος θεσμός του πολιτεύματος, θεσμός στον οποίο λογοδοτεί ακόμη και ο πρωθυπουργός. «Απόρρητο» απέναντι στις αρμόδιες επιτροπές δεν μπορεί να έχει ούτε ο Θεός. Μόνο σε θεοκρατικές κοινωνίες οι εκπρόσωποι του Υψίστου (π.χ. οι αγιατολάχ) δεν λογοδοτούν σε εκλεγμένους θεσμούς. Στη Δημοκρατία όλοι κάπου δίνουν λογαριασμό.
Η μαρτυρία του κ. Ρουμπάτη δεν ήταν πολύτιμη διότι μάθαμε ότι και στα χρόνια του «προοδευτικού» μετώπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπήρξαν παρακολουθήσεις κορυφαίων παραγόντων της δημόσιας ζωής. Οι απολιτίκ κυνικοί το είχαν πει: «Ολοι ίδιοι είναι». Είναι σημαντική διότι μάθαμε κάποιες από τις «απόρρητες» λειτουργίες της ΕΥΠ.
Κατ’ αρχάς, μάθαμε ότι η πολύ δραστήρια αυτή υπηρεσία (20.000 και πλέον παρακολουθήσεις ετησίως) ασχολείται και με τα κτηματομεσιτικά. Αποφάσισε τη νόμιμη επισύνδεση του πρώην προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιτσιόρλα, διότι προχωρούσε στην πώληση «εθνικού εδάφους» σε «εταιρεία ξένων συμφερόντων» στη Ζάκυνθο. Φοβερό! Αλλά πάλι, αυτή ήταν η δουλειά του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου;
Με δεδομένα δε ότι α) η Ζάκυνθος είναι μακριά από τα απειλούμενα σύνορα, β) η περιοχή δεν έχει στρατιωτικές εγκαταστάσεις, γ) όλη η επικράτεια είναι εθνικό έδαφος, σημαίνει ότι ο εκάστοτε διοικητής της ΕΥΠ μπορεί για «εθνικούς λόγους» να παρακολουθεί και τον μπατζανάκη του με τον οποίο είναι στα μαχαίρια. Κάποια αγοραπωλησία μπορεί να κάνει ο τελευταίος…
Δεν είναι για γέλια η παραπάνω υπερβολή. Αυτό που μάθαμε από την κατάθεση του κ. Ρουμπάτη είναι ότι οι διαβόητοι «εθνικοί λόγοι» είναι ό,τι καπνίσει στον κάθε διοικητή, παρατρεχάμενό του, ή και προϊστάμενό του. Η «εθνικοστοχοθεσία» γίνεται εκ του ασφαλούς. Αν κληθεί να εξηγήσει στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής «γιατί, ρε παιδάκι μου, παρακολουθούσατε τον Νίκο Ανδρουλάκη», μπορεί να επικαλεστεί το «εθνικό» (βεβαίως βεβαίως…) απόρρητο και τα σκυλιά της δημοκρατικής λογοδοσίας δεμένα.
Το θέμα είναι σύνθετο και γι’ αυτό πρέπει να συνεχίσουμε αύριο. Αλλά το κουκούλωμα που επιχειρεί η κυβερνητική πλειοψηφία στην επιτροπή της Βουλής εξασφαλίζει ότι οι όποιες παθογένειες στην πολύτιμη αυτή κρατική υπηρεσία θα συντηρηθούν ανέπαφες. Εις βάρος του εθνικού συμφέροντος, το οποίο η ΕΥΠ υποτίθεται ότι προστατεύει.