Εδώ που τα λέµε έχει κάνει εγκλήματα η Δύση στην Ουκρανία. Ενα από αυτά, σύμφωνα με τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου Τζον Μερσχάιµερ, είναι «οι προσπάθειές της να διαδώσει τις δυτικές αξίες και την προώθηση της δημοκρατίας στην Ουκρανία και σε άλλα μετα-σοβιετικά κράτη».
Σύμφωνα με τον καθηγητή της «ρεαλιστικής (τρομάρα μας!) πολιτικής», «οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους μοιράζονται το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την κρίση»! Οπως θα έλεγε και ο Μέτερνιχ πριν από διακόσια χρόνια: «Κι αυτοί οι Χιώτες δεν κάθονταν καλά! Μην κοιτάτε την Υψηλή Πύλη που διέταξε τις σφαγές. Πρώτα απ’ όλα φταίει ο Διαφωτισμός». Αυτός «ενίσχυσε τις προσπάθειές του για τη στήριξη της αντιπολίτευσης και την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών της χώρας», όπως γράφει για την Ουκρανία ο καθηγητής. Ή όπως είπε ο έτερος μεγάλος γκουρού του «προφητικού ρεαλισμού» Χένρι Κίσινγκερ, «δεν υπάρχει κάποιος αμερικανικός λόγος για τον οποίο οι Τούρκοι δεν πρέπει να έχουν το ένα τρίτο της Κύπρου».
Το εντυπωσιακότερο πάντως στοιχείο στο 5.500 λέξεων απόσπασμα του άρθρου στο Foreign Policy, που αναδημοσίευσε προχθές η «Κ», δεν είναι η πουτινική ορολογία του· χαρακτηρίζει «πραξικόπημα» την τρίμηνη λαϊκή εξέγερση του ουκρανικού λαού το 2013, αφήστε δε που βρήκε «νεοφασίστες» στη δημοκρατική κυβέρνηση που διαδέχθηκε το ανδρείκελο του Πούτιν. Το εντυπωσιακό είναι ότι σε ολόκληρη αυτήν την ανάλυση ο ουκρανικός λαός απέχει παντελώς. Υπάρχει μόνο «ο Πούτιν και οι συμπατριώτες του σκέπτονταν και ενεργούσαν σύμφωνα με τις επιταγές του ρεαλισμού, ενώ οι δυτικοί ομόλογοί τους ακολουθούσαν τις φιλελεύθερες ιδέες σχετικά με τη διεθνή πολιτική. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους προκάλεσαν εν αγνοία τους μια μεγάλη κρίση στην Ουκρανία».
Και τι θέλουν οι Ουκρανοί; Δεν έχει καμιά σημασία. Σύμφωνα με τον κ. Μερσχάιµερ: «Ακούγεται ο ισχυρισμός ότι η Ουκρανία έχει το δικαίωμα να καθορίσει με ποιους θέλει να συμμαχήσει και ότι οι Ρώσοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εμποδίσουν το Κίεβο από το να ενταχθεί στη Δύση. Αυτός είναι ένας επικίνδυνος τρόπος να σκέπτεται η Ουκρανία τις επιλογές της εξωτερικής πολιτικής της»!
Αν μια εικόνα ισούται με 1.000 λέξεις, ένα σκίτσο που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο ισούται με τις 5.500 Τζον Μερσχάιµερ. Δείχνει τον Πούτιν να χτυπά την πόρτα του γείτονα λέγοντας «άνοιξέ μου να σε σώσω». «Από τι;» ρωτά ο έγκλειστος. «Από αυτό που θα πάθεις, αν δεν μου ανοίξεις», λέει ο Πούτιν και δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που, στο όνομα της τάχα μου ρεάλ πολιτίκ, τον δικαιολογούν.
