Το εντυπωσιακότερο με τον κ. Παύλο Πολάκη δεν είναι τα καμώματά του αυτά καθαυτά, αλλά οι παιδιάστικου τύπου δικαιολογίες μετά. Κάνει ό,τι κάνει και μετά προσπαθεί να τα εξηγήσει με απίστευτα –για τη νοημοσύνη κάθε ενηλίκου– επιχειρήματα. Βγήκε, για παράδειγμα, σε τηλεοπτικό σταθμό μετά το επεισόδιο στο εντευκτήριο της Βουλής, όπου απείλησε τον κ. Αδωνι Γεωργιάδη να πάει με «τσίγκινο σωβρακάκι», και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
Δημοσιογράφος: Δικαιούστε –να πω εντός εισαγωγικών– να τον απειλείτε; Δικαιούστε να τον εγκαλείτε στο εντευκτήριο και με αυτή τη φρασεολογία;
Πολάκης: Ποια έγκληση; Οταν βγαίνει και ουρλιάζει μέσα στη Βουλή…
Δημοσιογράφος: Στη Βουλή είναι, για να τον ακούν οι βουλευτές…
Πολάκης: Του είπα «θα έρθω εγώ, να σου απαντήσω (…) και κοίτα να φοράς κράνος».
Δημοσιογράφος: Δεν είπατε για «κράνος»…
Πολάκης: Η ανάρτησή μου (σ.σ. προφανώς στο Facebook) αυτό γράφει: «Να φοράς κράνος». Του είπα «θα σου πω αυτά –ένα, δύο τρία– και να φοράς τσίγκινο». Κράνος εννοούσα… Πώς πήγε το μυαλό σας εκεί; (Kontra, 31.1.2022).
Δεύτερο περιστατικό. Μετά το σόου στο βήμα της Βουλής και την ωριαία ορθοστασία του, ο κ. Πολάκης έδωσε την επόμενη ημέρα την εξής εξήγηση: «Κύριε πρόεδρε, δεν έκανα καμία κατάληψη της έδρας του Κοινοβουλίου. Ο προεδρεύοντας κ. Αθανασίου έκανε κατάλυση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών. (…) Διέκοψε τη διαδικασία, αποχώρησε από την αίθουσα και είπε: “Περιμένουμε τον κ. Τασούλα να βάλει μομφή στον ομιλητή”. Κι εγώ περίμενα εδώ όρθιος. Περίμενα να έρθετε να μου βάλετε μομφή. Δεν έκανα καμία κατάληψη» (Βουλή, 1.2.2022).
Τέτοιες δικαιολογίες έφερε ο «αψύς Σφακιανός» και αυτή τη συμπεριφορά υπερασπίζεται σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ: Το «σωβρακάκι» που ήταν… «κράνος» και η εβδομηντάλεπτη «αναμονή». Το μόνο που δεν είπε για να δικαιολογηθεί, είναι πως μπέρδεψε την πρόταση μομφής με την τιμωρία που έβαζαν παλιά στο σχολείο, όταν οι δάσκαλοι έστηναν όρθιους στη γωνία τους άτακτους μαθητές.
Απ’ όλα αυτά τα σόου που, δυστυχώς, είδαμε στη Βουλή, προκύπτει μόνο ένα πολιτικό συμπέρασμα. Οχι για τον ΣΥΡΙΖΑ ή τον κ. Πολάκη· εξεπλάγη, άραγε κανείς, από αυτές τις συμπεριφορές; Το θέμα είναι η πολιτική ανωριμότητα του νέου ΚΙΝΑΛ. Το πρόβλημα δεν είναι απλώς ότι κρατάει ίσες αποστάσεις, αλλά το γεγονός ότι η κοινοβουλευτική του εκπρόσωπος χειρίστηκε τη διαδικασία σαν τυπικός δημόσιος υπάλληλος, που βλέπει τον παραλογισμό, αλλά αποκρίνεται: «Δίκιο έχετε, αλλά δεν έχω εγκύκλιο που να προβλέπει άλλη διαδικασία…».