Η ελληνική πολιτεία πρέπει να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι η χώρα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι για συμμορίες.
Πάλι καλά που δεν ακούσαμε/είδαμε/διαβάσαμε τίποτε του στυλ «πώς κάνετε έτσι; Εναν ΑΡΔ εκτέλεσαν…». Για όσους δεν έχουν μυηθεί στην «επαναστατική» αργκό, ΑΡΔ είναι το αρκτικόλεξο του συνθήματος «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» που εισήγαγε στον δημόσιο διάλογο ο αριστερίστικος/αναρχικός χώρος και υιοθέτησαν πολλοί από την πτωχή πλέον σε ιδέες Αριστερά.
Το έλλειμμα χυδαιότητας για τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ μπορεί να ερμηνευτεί πολλαπλώς. Κατ’ αρχάς είναι άλλο να γράφεις «ψόφα ΑΡΔάκι» και διαφορετικό να μαθαίνεις ότι ένας άνθρωπος πράγματι πέθανε από τις σφαίρες αδίστακτων δολοφόνων. Από την άλλη μεριά όμως, πολλά χυδαία ακούστηκαν για τον τάφο του Μπακογιάννη, ο οποίος επίσης έπεσε νεκρός από τις σφαίρες αδίστακτων δολοφόνων. Αρα μάλλον πρέπει να συμπεράνουμε ότι το έλλειμμα ασέβειας, ακόμη και υπονοουμένων, για τον άτυχο δημοσιογράφο οφείλεται στο γεγονός ότι η ειδεχθής πράξη δεν είχε πολιτικές συνδηλώσεις. Ολα δείχνουν ότι η δολοφονία έγινε από άτομα του κοινού ποινικού δικαίου και όχι από «αντάρτες» που μοιράζουν φαρμακόχερα το «επαναστατικό» δίκαιο. Αν ο άτυχος δημοσιογράφος ήταν θύμα της 17 Νοέμβρη, θα άλλαζε το πράγμα. Θα υπήρχαν εφημερίδες που θα έδιναν πολυσέλιδο χώρο στους δράστες για να εξηγήσουν στο πανελλήνιο γιατί τον δολοφόνησαν. Μπορεί και κάποιος να ξανάλεγε «γεια στα χέρια τους».
Πέρα απ’ όλα αυτά όμως, το θέμα είναι ότι μαζεύτηκαν πολλές «εκτελέσεις» του κοινού ποινικού δικαίου. Δεν γίναμε «Βαγδάτη», όπως έλεγε παλιότερα ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ούτε «Κολομβία» που λένε σήμερα κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ο αριθμός πληρωμένων δολοφονιών είναι μεγάλος και η κυβέρνηση πρέπει να κάνει κάτι δραστικό γι’ αυτό.
Είναι ευτύχημα που στην παρούσα συγκυρία ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έχει εμπειρία στην εξάρθρωση συμμοριών. Ο ίδιος με επιμονή –και, μάλιστα, ενάντια στο πολιτικό κλίμα της εποχής– κατόρθωσε να συλλάβει τα μέλη της οργάνωσης 17 Νοέμβρη – μια οργάνωση που πολλοί πίστευαν ότι θα μείνει εσαεί δρώσα. Ισως πρέπει να ακολουθήσει την ίδια τακτική. Μπορεί να καλέσει ακόμη και ξένους ειδικούς, από χώρες που αιμορράγησαν από τέτοιου τύπου εγκληματικότητα. Δεν θα έχει τις αντιδράσεις του παρελθόντος, ούτε υπάρχουν φόβοι –ειλικρινείς ή προσχηματικοί– ότι δήθεν θα αμαυρωθεί το αντιδικτατορικό κίνημα.
Δυστυχώς, σε όλα τα Βαλκάνια δρουν οργανωμένες συμμορίες που έχουν κατά τόπους ισχυρές πολιτικές πλάτες. Αυτό εξάγει την εγκληματικότητα και στη χώρα μας, είτε με τη μορφή ξεκαθαρίσματος λογαριασμών σε ταβέρνες της Βάρης είτε με τη μίσθωση δολοφόνων για εγχώριες βρωμοδουλειές. Ομως η ελληνική πολιτεία πρέπει να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι η χώρα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι για συμμορίες. Η εξιχνίαση της δολοφονίας Καραϊβάζ θα ήταν το ισχυρότερο.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13.4.2021