Σε μια οικονομία που διψάει για χρήματα, η κυβέρνηση έχει κλειδώσει σε ένα συρτάρι 37 δισ. ευρώ, τα οποία μένουν ανενεργά.
Η δαιμονοποίηση των λέξεων και δι’ αυτής η κακοποίηση των εννοιών υπήρξε το μεγάλο όπλο της Αριστεράς. Ετσι κατέκτησε και διατήρησε επί μακρόν την ιδεολογική ηγεμονία της. Η συνταγή είναι απλή: φτιάχνουν έναν χαρακτηρισμό-μπαμπούλα και μετά τον κολλάνε σε όποιον δεν γουστάρουν ή σε πολιτικές στις οποίες θέλουν να αντιταχθούν.
Αυτή η τακτική είναι εξαιρετικά αποτελεσματική. Λειτουργεί σαν προληπτική γραμμή λογοκρισίας. Αποτρέπει κάποιους να μιλήσουν, αν έχουν να πουν κάτι διαφορετικό από το κυρίαρχο αριστερό αφήγημα. Αν, παρ’ όλα αυτά, κάποιος παρεκκλίνει και πει θαρρετά την άποψή του, χαρακτηρίζεται «αντιδραστικός», «νεοφιλελεύθερος», «μνημονιακός» κ.λπ.
Συνεπώς, ακυρώνονται και όσα λέει. Υπάρχουν δε στον δημόσιο διάλογο τόσοι πολλοί χρήσιμοι ηλίθιοι, οι οποίοι μηρυκάζουν τις διαβολές αυτού του τύπου, που η αποτελεσματικότητα του όπλου είναι εξασφαλισμένη. Ας σκεφθούμε μόνο πόσες νέες ιδέες για την οικονομία θάφτηκαν επειδή εκείνοι που τις εκστόμισαν χαρακτηρίστηκαν «όργανα» του κεφαλαίου, της τρόικας, του ΔΝΤ· μην πούμε ότι ήταν και «πράχτορες της Ιντέλιτζενς Σέρβις».
Κάπως έτσι λοιπόν δαιμονοποιήθηκε η δανειακή σύμβαση της Ελλάδας με τους εταίρους, το γνωστό μνημόνιο. Αφού εξασφαλίστηκε ότι όλη η Ελλάδα πιστεύει ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση και όχι το αντίστροφο, δαιμονοποιείται τώρα και η «πιστοληπτική γραμμή». Αυτή παρουσιάζεται ως… νέο μνημόνιο και συνεπώς θα φέρει νέα κρίση και νέα μέτρα.
Ασχέτως αν στην πραγματικότητα η «πιστοληπτική γραμμή» είναι τσάμπα εγγυήσεις των εταίρων για τα δάνεια που έτσι κι αλλιώς θα χρειαστεί η Ελλάδα.
Ο υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας κ. Μπάμπης Παπαδημητρίου επανέλαβε αυτό που έλεγε εδώ και καιρό από τις συχνότητες του ΣΚΑΪ. Είπε το απολύτως λογικό και εντελώς αυτονόητο: Σε μια οικονομία που διψάει για χρήματα, η κυβέρνηση έχει κλειδώσει σε ένα συρτάρι 37 δισ. ευρώ, τα οποία έχουμε δανειστεί και πληρώνουμε τόκους. Αυτά τα λεφτά μένουν ανενεργά μόνο και μόνο για επικοινωνιακούς λόγους που εξυπηρετούν την κυβέρνηση και συνοψίζονται στο ψεύδος «εμείς βγάλαμε την Ελλάδα από τα μνημόνια»· ασχέτως αν αυτή η κυβέρνηση υπέγραψε την υποχρέωση παραγωγής πλεονασμάτων έως το 2060! Τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτον τον πρωθυπουργό, άδραξαν την ευκαιρία.
«Θα ξαναγυρίσουμε πίσω στις σκοτεινές εποχές των μνημονίων», είπε στην Πάτρα ο κ. Τσίπρας (3.7.2019). «Ετοιμάζονται να πάρουν τα λεφτά που μαζεύτηκαν με τον κόπο και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, και να τα δώσουν στις τράπεζες και στους τραπεζίτες». Δύο προτάσεις, δύο ψεύδη. Πρώτον, δεν έχουμε δανειακή σύμβαση για να υπάρξει νέο μνημόνιο (έτσι κι αλλιώς, σε μνημόνιο είμαστε έως το 2060) και δεύτερον, οι «τραπεζίτες», που έχουν τις χαντακωμένες από την «περήφανη διαπραγμάτευση» τράπεζες, είναι ο ελληνικός λαός, αφού το κράτος είναι ο βασικός μέτοχός τους. Επιπλέον, χιλιάδες μικρομεσαίοι περιμένουν από τις τράπεζες κάποιο ελάχιστο δάνειο για να σώσουν ή να επεκτείνουν την επιχείρησή τους, αλλά δεν μπορούν να λάβουν εκ των μη εχόντων. Τα 37 δισ. μένουν ανενεργά για να κάνει προεκλογική καμπάνια το κυβερνών κόμμα περί δήθεν «καθαρής εξόδου της Ελλάδας από τα μνημόνια».
Η Νέα Δημοκρατία διέψευσε ότι η νέα κυβέρνηση θα ζητήσει «πιστοληπτική γραμμή» και ότι το κόμμα έχει άλλη πρόταση για τα κόκκινα δάνεια που γονατίζουν την οικονομία. Η πιστοληπτική γραμμή της αριστερής προπαγάνδας φθίνει, αλλά είναι ακόμη ζωντανή…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 6.7.2019