Ο Ερντογάν τα έδωσε όλα για να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές και τις έχασε, λόγω της οικονομίας…
Τα έδωσε όλα ο Ταγίπ Ερντογάν για να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές. Τσακώθηκε με τη μισή οικουμένη· Αμερικανούς, Νεοζηλανδούς, Σύρους, Ισραηλινούς, και (φυσικά) με τους Ελληνες. Υπουργοί του ανέβασαν τους τόνους· μιλούσαν για τη «γαλάζια πατρίδα»· προκάλεσαν με τη ρητορική τους για το Αιγαίο· απειλούσαν με γεωτρύπανα στην Ανατολική Μεσόγειο· διεκδικούσαν δικαιώματα στη Μαύρη Θάλασσα· έφτιαχναν δικαιώματα στο Ιράκ με μονομερή αναθεώρηση της Συμφωνίας της Λωζάννης. Ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος υποσχέθηκε μέχρι και να βάλει την ταμπέλα «τζαμί» στο παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, την Αγία Σοφία. Ο Ερντογάν τα έδωσε όλα για να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές και τις έχασε, λόγω της οικονομίας…
Πριν από δεκαοκτώ χρόνια, το 1991, ο Τζορτζ Μπους (ο σοβαρός) ήταν νικητής και τροπαιούχος στον πόλεμο του Ιράκ. Τον Νοέμβριο του επόμενου έτους έχασε τις εκλογές από τον Μπιλ Κλίντον. Ο στρατηγός της καμπάνιας του τελευταίου, Τζέιμς Κάρβιλ, έμεινε στην ιστορία με το σλόγκαν «είναι η οικονομία, ανόητε». Για την ακρίβεια αυτό ήταν ο τίτλος μιας μόνο πτυχής της προεκλογικής τακτικής. Οι άλλες δύο ήταν «πάλι μία από τα ίδια;» και «Μην ξεχνάτε την υγειονομική περίθαλψη». Οι Αμερικανοί ένιωσαν προς στιγμήν υπερήφανοι που η χώρα τους πρωτοστάτησε στη δημιουργία μιας διεθνούς συμμαχίας για την απελευθέρωση του Κουβέιτ, αλλά μετά την προσοχή τους απέσπασε η σωρεία των προβλημάτων της καθημερινότητας και της οικονομίας. Η κατάσταση δεν ήταν καλή και ο Κλίντον παρουσίασε μια καλύτερη πρόταση, και έτσι κέρδισε τις εκλογές. Με τον ίδιο τρόπο ο Κλέμεντ Ατλι κέρδισε στις βρετανικές εκλογές το 1945 τον Ουίστον Τσόρτσιλ, πατέρα της νίκης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αλλά και στα καθ’ ημάς μπορεί να γίνονται μεγάλα συλλαλητήρια για το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά είναι η κακή κατάσταση της οικονομίας που πρωτίστως χαντακώνει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του ΣΚΑΪ «κυριότερος παράγοντας στην επιλογή κόμματος είναι σταθερά η οικονομία, καθώς το 22% δηλώνει πως πρώτο κριτήριό του θα είναι “η ανάπτυξη και οι επενδύσεις”, ενώ το 20% απάντησε πως θα επιλέξει με γνώμονα τους φόρους. Η συμφωνία των Πρεσπών καταλαμβάνει την τρίτη θέση, ούσα το πρώτο κριτήριο για το 17%» (28.3.2019).
Είναι ευτύχημα που ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης κατανοεί αυτήν την πραγματικότητα, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τη χώρα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι ποτέ ισχυρή όσο βρίσκεται σε κατάσταση στασιμοχρεοκοπίας. Απαιτείται ένα αναπτυξιακό άλμα για να χρηματοδοτήσει και τη «σκληρή της δύναμη» (εξοπλισμούς) αλλά και την ουσιαστικότερη «ήπια δύναμη», την ανάδειξη δηλαδή του πολιτισμού της που είναι το καλύτερο όπλο της χώρας. Η χώρα χρειάζεται πρώτα απ’ όλα νοικοκύρεμα και όλα τα άλλα θα έρθουν.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 2.4.2019