Ενας γερός τσακωμός στο Twitter είναι σωτήριο επικοινωνιακό τερτίπι.
To μυστικό επιτυχίας των λαϊκιστών είναι ένα: μπορεί να μην έχουν λύσεις στα προβλήματα, αλλά πάντα μπορούν να βρουν κάποιον ένοχο. Οι Δεξιοί λαϊκιστές φορτώνουν όλα τα προβλήματα στους μετανάστες και στην παγκοσμιοποίηση. Οι Αριστεροί λαϊκιστές στις επιχειρήσεις και στην παγκοσμιοποίηση. Οταν ενωθούν οι δύο «εις σάρκα μίαν» φταίει ο ΣΚΑΪ και τα αυθαίρετα.
Πριν αποκαλυφθεί το μέγεθος της καταστροφής στην Ανατολική Αττική, τα τρολ (πολλοί είναι κυβερνητικά στελέχη) ελεεινολογούσαν το κανάλι ότι αδίκως πανικοβάλλει τους πολίτες προκειμένου να αντιπολιτευθεί. Μαστίγωναν τον αγγελιαφόρο, αντί ν’ ακούσουν όσα έλεγε. Με την ανακοίνωση των πρώτων νεκρών ξεδιπλώθηκε το γαϊτανάκι, γνωστό από τις προηγούμενες φορές που η λαοσωτήριος τα έκανε θάλασσα. Κυβερνητικά περίπολα σκανάρουν τα social media για να τσακωθούν. Πάντα κάτι βρίσκουν: μια άστοχη δήλωση, μια κουβέντα παραπάνω, μια τραβηγμένη αναλογία…
Ενας γερός τσακωμός στο Twitter είναι σωτήριο επικοινωνιακό τερτίπι. Η συνταγή είναι απλή. Ορδές τρολ επικεντρώνουν τα βέλη σε ένα στόχο. Αν ο στόχος απαντήσει, τόσο το καλύτερο. Ο σαρκασμός εντείνεται. Επονται οι χρήσιμοι ηλίθιοι που θέλουν να πουν κι αυτοί κάτι. Το θέμα διογκώνεται, περνά στα ειδησεογραφικά sites, κι από εκεί στα παραδοσιακά media. Οταν η καταστροφή δεν είναι μεγάλη για να ξεχαστεί και οι ευθύνες δεν είναι τεράστιες για να παραγραφούν, στο τέλος μένει ο καβγάς των μεν με τους δε και ουχί η κυβερνητική αβελτηρία.
Τα παραδοσιακά Μέσα είναι εύκολος στόχος. Ειδικά όταν μεταδίδουν ζωντανά 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Κάποιος θα πει κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ξεδιπλωθεί η επικοινωνιακή σπέκουλα. Ακόμη κι αν δεν πει θα το φτιάξουν. Θα ερμηνεύσουν μια δήλωση έτσι ώστε να κάνει κρότο και να αποσπαστεί η προσοχή των αφελών από την καταστροφή. Θα συνδυάσουν το γιαούρτι με το μαχαίρι, τις πρώτες πληροφορίες που μεταδίδονται με το τελικό αποτέλεσμα. Ψέματα που λέγονται πολλές φορές (και από εκατοντάδες λογαριασμούς) αποκτούν φορεσιά αλήθειας. Περνούν οι κρίσιμες ώρες και σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο επικοινωνιακό περιβάλλον οι αρνητικές εντυπώσεις (όπως και τα θαύματα) κρατούν τρεις μέρες. Οι κραυγές κρύβουν την ανικανότητα και το πρόβλημα δεν λύνεται. Κατόπιν η πραγματικότητα εκδικείται. Η Μάνδρα ξαναπλημμυρίζει. Κανένα πρόβλημα: αρκεί να υπάρχει μέικ-απ για να τονίσει την «ταλαιπωρία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο», τρολ να υμνήσουν τον υπουργό κι ένας μεγάλος καβγάς που θα προσέξει το φιλοθεάμον κοινό.
Ετσι κέρδισε πολλές επικοινωνιακές μάχες η κυβέρνηση. Κι αυτές πληρώνει. Αν έκανε τη δουλειά της, αντί να φτιάχνει ενόχους για τα προηγούμενα καμένα, δεν θα κλαίγαμε σήμερα ενενήντα τόσους νεκρούς.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 3.8.2018