Η μάχη κατά της εγκληματικότητας δεν απαιτεί μόνο καλύτερη αστυνόμευση. Χρειάζεται και τα σύμβολά της.
Είναι θεμιτή και κατανοητή η διστακτικότητα των μελών του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά να αποφασίσουν την υπό όρους εκπαιδευτική άδεια –με ηλεκτρονικό βραχιολάκι– του απεργού πείνας κ. Βασίλη Δημάκη. Το ρίσκο από μια θετική απάντηση είναι μεγάλο εξαιτίας της προϊστορίας του. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης, ο καταδικασθείς «είχε αποφυλακιστεί κατά το παρελθόν με υφ’ όρον απόλυση την οποία και παραβίασε, καθώς συνέχισε την εγκληματική δράση του, τελώντας νέο κακούργημα (ένοπλη ληστεία). Επιπλέον, ο ίδιος κρατούμενος έλαβε κατά το παρελθόν τακτική άδεια, την οποία επίσης παραβίασε, καθώς δεν επέστρεψε στη φυλακή. Κατά την κράτησή του έχει τελέσει και πειθαρχικά παραπτώματα». Επομένως ας αφήσουν διάφοροι τις ανοησίες για αριστερή κατανάλωση περί «τιμωρητικής Δικαιοσύνης» και «κράτους που εκδικείται». Και οι ίδιοι αν ήταν στο συμβούλιο, τους ίδιους δισταγμούς θα είχαν. Επιπλέον, οι πλημμελειοδίκες είναι τυπικώς εντάξει με τον νόμο, η δε σχολή του δεν απαιτεί παρουσίες.
Από την άλλη όμως, θα είναι μεγάλα τα οφέλη στην κοινωνία αν ο κ. Δημάκης τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε κατά την απολογία του («από δω και πέρα να είμαι άλλος άνθρωπος και το έπραξα») και συνεχίσει την εκπληκτική μαθησιακή του πρόοδο· τέλειωσε το Λύκειο μέσα από τη φυλακή με άριστα και περνάει τα μαθήματα της σχολής του με εξαιρετικούς βαθμούς. Αν πραγματικά ο κρατούμενος έχει σωφρονιστεί, μπορεί να γίνει ένας λαμπρός επιστήμων, ένα παράδειγμα προς μίμηση για το πώς ένας άνθρωπος μπορεί διά της γνώσης να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της εγκληματικότητας και να προκόψει. Θα δείξει σε πολλούς απελπισμένους πως πάντα υπάρχει ελπίδα, πως τίποτε στη ζωή δεν είναι τελειωτικό. Σίγουρα θα υπάρχουν συγκρατούμενοι που θα χλευάζουν την προσπάθειά του, κι αυτοί πρέπει να διαψευσθούν. Ναι, είναι μεγάλο το ρίσκο, αλλά η μάχη κατά της εγκληματικότητας δεν απαιτεί μόνο καλύτερη αστυνόμευση. Χρειάζεται και τα σύμβολά της. Κάποιον Σαούλ που με τη συμπεριφορά του θα γίνει Παύλος.
Πριν πάρει δημοσιότητα το θέμα, το ρίσκο των μελών του συμβουλίου ήταν προσωπικό· θα άκουγαν τα μύρια όσα αν αδειούχος κρατούμενος άρχιζε τα παλιά, και πιθανότατα να είχαν πειθαρχικές συνέπειες για την απόφασή τους. Τα πιθανά οφέλη θα ήταν κοινωνικά, αλλά άγνωστα στους πολίτες. Η δημοσιότητα αλλάζει τα δεδομένα. Η πιθανή ευθύνη διαμοιράζεται σε όλους εκείνους που συμπαρίστανται στον κρατούμενο. Επομένως, θα έχουν να λογοδοτήσουν πολλοί στην ελληνική κοινωνία αν ο κ. Δημάκης δεν κρατήσει τον λόγο της τιμής του. Από την άλλη, όμως, όσοι ακρίτως λιθοβολούν τους δικαστές πρέπει να θυμούνται ότι αυτοί έχουν την κύρια ευθύνη.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 14.4.2018