Ακόμη και το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την απραξία της κυβέρνησής του στην Ειδομένη με όρους αποτελεσματικότητας («Και πείτε μου, αλήθεια, με όρους αποτελεσματικότητας πού θα οδηγούσε μια επέμβαση;») είναι μια μεγάλη κατάκτηση για την αριστερή σκέψη.
Υπάρχει ένας ασφαλής αριθμητικός δείκτης που μπορεί να μετρήσει πόσο καλά πάει η αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτός δεν προκύπτει από τα χειροκροτήματα των βουλευτών της Ν.Δ. στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος πρέπει να ομολογήσουμε ότι ήταν πολύ καλός και στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής για θέματα δημόσιας τάξης (20.4.2016). Προκύπτει από τις ομιλίες του πρωθυπουργού.
Για παράδειγμα: ομιλία του κ. Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή είχε 4.150 λέξεις. Εξ αυτών περίπου οι 2.000 αναλώθηκαν για να προπαγανδίσουν πόσο κακή είναι η Νέα Δημοκρατία, και αυτό κάτι δείχνει για την αξιωματική αντιπολίτευση. Μόνο οι μισές αφιερώθηκαν στο τι πράττει ή τι θα κάνει η κυβέρνηση για το τεράστιο αυτό θέμα. Και, απ’ αυτές τις μισές, πάρα πολλές συνέθεταν λεκτικά πυροτεχνήματα του στυλ «η Ελλάδα, η χώρα που χάρισε στο παγκόσμιο στερέωμα τη Δημοκρατία και τον πολιτισμό», ή ότι «τα μάτια της ανθρωπότητας είναι στραμμένα εδώ και πολλές φορές δακρύζουν από συγκίνηση και δέος στην προσπάθεια των Ελλήνων πολιτών να υπερασπιστούν αξίες, όπως η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά».
Παρ’ όλα αυτά –και ίσως επειδή πρέπει να διατηρούμε την αισιοδοξία μας– πρέπει να πούμε πως ό,τι απέμεινε από τις καταγγελίες για την αντιπολίτευση, τους δοξαστικούς για την κυβέρνηση και τα κενά περιεχομένου πυροτεχνήματα, στην ομιλία του πρωθυπουργού ήταν καλό. Τουλάχιστον καλύτερο από τον Τσίπρα του έξαλλου παρελθόντος του. Δηλαδή αυτό που έμαθε και είπε την Τετάρτη, ότι «μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία διέπεται από κανόνες και αρχές», απέχει έτη φωτός από αυτό που έλεγε ότι «η Κερατέα είναι η πόλη-σύμβολο για όλη την Ελλάδα… αποτελεί ένα πρώιμο αντιμνημονιακό μοντέλο… Η Κερατέα αποτίναξε τα δεσμά των τετελεσμένων που προσπάθησαν να επιβάλουν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Αυτά τα έκαναν μόνο οι χούντες της Λατινικής Αμερικής στους Ινδιάνους» (30.5.2012). Να θυμηθούμε ότι στη λατρεμένη του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων μπαχαλάκηδων Κερατέα οι μολότοφ έπεφταν βροχή· υπήρξαν εμπρησμοί σκαπτικών μηχανημάτων και περιπολικών της αστυνομίας· έγινε πολιορκία του αστυνομικού τμήματος για την απελευθέρωση κρατουμένου· υπήρξε επίθεση με μολότοφ σε σπίτι αστυνομικού χαράματα, την ώρα που κοιμόταν με τη σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά του. Να θυμηθούμε ακόμη και την εκσκαφή οριζόντιας τάφρου βάθους 1,5 μέτρου στη λεωφόρο Λαυρίου, μια ζημιά που ποτέ δεν μάθαμε πόσο κόστισε στους Ελληνες φορολογουμένους. Επομένως, το γεγονός ότι ο ίδιος άνθρωπος ως πρωθυπουργός «απαιτεί από την αστυνομία και τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης με ταυτόχρονη αποφυγή της αστυνομικής αυθαιρεσίας, δηλαδή με την ταυτόχρονη διαφύλαξη των δικαιωμάτων», είναι ένα μεγάλο βήμα και για την ελληνική κοινωνία.
Ψήγματα, θα πει κάποιος· μασημένες κουβέντες. Σύμφωνοι, αλλά θέλουμε να ελπίζουμε πως όλες αυτές οι θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ο ελληνικός λαός δεν πάνε χαμένες. Το φροντιστήριο της Αριστεράς στα αυτονόητα, ακόμη και της Δημοκρατίας, κόστισε στους Ελληνες φορολογουμένους και στην ελληνική οικονομία δεκάδες δισ. Δεν μπορεί να μη μάθουν κάτι! Αλλά ακόμη και το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την απραξία της κυβέρνησής του στην Ειδομένη με όρους αποτελεσματικότητας («Και πείτε μου, αλήθεια, με όρους αποτελεσματικότητας πού θα οδηγούσε μια επέμβαση;») είναι μια μεγάλη κατάκτηση για την αριστερή σκέψη. Ναι μεν έκανε λάθος εκτίμηση, αλλά η ένταξη της αποτελεσματικότητας στις αριστερές αντιλήψεις είναι ό,τι και η Θεωρία της Σχετικότητας για τη Φυσική. Επανάσταση…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 24.4.2016