…εξαγγέλλουν τα πάντα, επί παντός και για τους πάντες χωρίς μελέτη και περίσκεψη.
Την πρώτη εβδομάδα είχαμε μπαράζ εξαγγελιών. Σαν πεινασμένοι από δημοσιότητα οι υπουργοί ξεχύθηκαν στα κανάλια υποσχόμενοι τα πάντα, επί παντός, στους πάντες. Τα συνόψισε η συνάδελφος Δώρα Αντωνίου («Καθημερινή» 19.1.2015): «Σταματούν τα σχέδια ιδιωτικοποίησης για ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΕΛΠΕ (Π. Λαφαζάνης), σταματά η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων (Γ. Σταθάκης), δεν θα συνεχιστεί η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των λιμένων (Θ. Δρίτσας), ανακαλούνται οι απολύσεις και οι διαθεσιμότητες που έγιναν βάσει Μνημονίου (Ν. Βούτσης), επαναπροσλαμβάνονται όλοι οι υπάλληλοι που τέθηκαν εκτός Δημοσίου βάσει Μνημονίου (Γ. Κατρούγκαλος), ένας ένας θα καταργηθούν όλοι οι εφαρμοστικοί νόμοι (Π. Λαφαζάνης), 12.000 ευρώ αφορολόγητο και κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τους αγρότες (Π. Λαφαζάνης), κατάργηση του εισιτηρίου των 5 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και της καταβολής ενός ευρώ ανά συνταγή (Ανδρέας Ξανθός), επιστρέφουν στις θέσεις τους όλοι οι απολυμένοι και διαθέσιμοι καθηγητές, διοικητικοί υπάλληλοι και σχολικοί φύλακες (Τάσος Κουράκης)».
Ευτυχώς κινήθηκε γρήγορα ο κ. Γιάννης Δραγασάκης συμμαζεύοντας λίγο τα πράγματα και το μίνι κραχ του χρηματιστηρίου δεν έγινε κραχ της πραγματικής οικονομίας. Αλλά, όπως δείχνει η καθημερινή ειδησεογραφία, μάλλον είναι δύσκολο να κοπεί η φόρα των υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Προχθές μόνο διέρρευσε ότι «αναστέλλεται η εφαρμογή του νόμου “Λοβέρδου-Κουτρουμάνη” (Ν.3863/2010) που προβλέπει νέο τρόπο υπολογισμού των κύριων συντάξεων», ότι «είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει μια νέα ρύθμιση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων για τους ελεύθερους επαγγελματίες», εξετάζεται «η κατάργηση του πολιτικού ρόλου των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων», ο νέος υπουργός Υγείας προανήγγειλε «αλλαγή του νόμου για το λιγότερο του ενός έτους ΠΕΔΥ-Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας» κ.λπ. Και να φανταστεί κανείς ότι υπάρχει από το Μαξίμου εντολή σιωπητηρίου μέχρι την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης.
Είναι κατανοητός ο ζήλος των υπουργών της «πρώτης φοράς». Πιθανώς κάποια μέτρα από αυτά να είναι αναγκαία, στον βαθμό βέβαια που μπορούμε να καταλάβουμε και τι σημαίνουν· για παράδειγμα δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ποιος είναι ο «πολιτικός ρόλος» των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων που θα καταργηθεί και δεν καταργούνται εντελώς οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις καθαυτές, αφού σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν «το μακρύ χέρι του κράτους». Το ζήτημα είναι να κάνουν λίγο κράτει οι υπουργοί, διότι εξαγγέλλοντας καθένας το κοντό και το μακρύ του, όχι μόνο δεν θα μείνει τίποτε για τις προγραμματικές δηλώσεις, αλλά πολλά από τα μέτρα που ανακοινώνονται αφενός θα έχουν κόστος που δεν το αντέχει η οικονομία και αφετέρου -επειδή λαλούν πολλοί κοκόροι»- θα καταλήξουμε σε αντικρουόμενες πολιτικές.
Πολύ σύντομα οι «πρώτη φορά υπουργοί» θα καταλάβουν ότι η διακυβέρνηση δεν είναι τηλεοπτικό πανηγύρι, στο οποίο μπορούν να πουν και μια κουβέντα παραπάνω και μετά να τη μαζέψουν διά του τεχνάσματος της παρερμηνείας. Τώρα οι εξαγγελίες τους μπορεί να κοστίζουν λεφτά και γι’ αυτό πρέπει να βασίζονται σε μελέτη όλων των δεδομένων. Οι μπαλοθιές στον αέρα δεν βοηθούν ούτε την κυβέρνηση αλλά ούτε και τη χώρα. Και το τελευταίο είναι το μεγάλο κακό…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 5.2.2015