Όπισθεν ολοταχώς στην Παιδεία με υπογραφή Ανδρέα Λοβέρδου.
Και για να ’χουμε το καλό ρώτημα: πότε πρόλαβε να ενημερωθεί ο νέος υπουργός Παιδείας κι επανέφερε τις αργίες των σχολείων, αυτές που είχε καταργήσει ο προκάτοχός του;
Το ρωτάμε διότι σε ό,τι αφορά τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ, ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε ανέτοιμος. Ζήτησε τουλάχιστον ένα δίμηνο, για να ενημερωθεί για το πώς έχει η κατάσταση, ενώ σε ό,τι αφορά τις αργίες των σχολείων έδειξε να είναι πανέτοιμος. Στο τσακ-μπαμ διαπίστωσε ότι υπάρχουν κενά στα χιλιάδες σχολεία της επικράτειας (κάτι που δεν μπόρεσε να δει στα 15 ΑΕΙ και ΤΕΙ που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα της διαθεσιμότητας) και δήλωσε ότι είναι λογικότερο «να μείνουμε στα περσινά ημερολογιακά όρια. Θα ανοίξουν δηλαδή, τα σχολεία όπως πέρσι και πρόπερσι, διότι θέλουμε να προλάβουμε να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες μεταθέσεων, αποσπάσεων, αναπληρώσεων δασκάλων και καθηγητών».
Κι άντε, να δεχθούμε ότι «επειδή δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη οι αποσπάσεις και μεταθέσεις εκπαιδευτικών, η έναρξη του σχολικού έτους θα γίνει στις 11 και όχι στις 8 Σεπτεμβρίου» όπως είπε ο κ. Λοβέρδος. Ομως, γιατί διατηρούνται οι σχολικές αργίες του Αγίου Ιωάννη (7 Ιανουαρίου) και των Τριών Ιεραρχών (30 Ιανουαρίου), τις οποίες είχε καταργήσει ο κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος; Δεν έχει πάρει τίποτε το αυτί του νέου υπουργού για την έκθεση του ΟΟΣΑ, Education at a Glance, η οποία αναφέρει ότι η Ελλάδα έχει τις λιγότερες διδακτικές εβδομάδες σε ολόκληρο τον αναπτυγμένο κόσμο; Να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα έχει 31 διδακτικές εβδομάδες ανά έτος, έναντι 38 που είναι ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ· σαράντα έχει η Αυστραλία, όπου κάνει περισσότερη ζέστη και 42 η Δανία, όπου κάνει περισσότερο κρύο. Η Ελλάδα προφανώς αποτελεί για μια ακόμη φορά εξαίρεση λόγω… εύκρατου κλίματος.
Πριν από μερικά χρόνια ο κ. Λοβέρδος παραπονιόταν ότι από μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος θεωρείται παλαιός πολιτικός, αν και ο ίδιος πρωτοεξελέγη το 2000 και προ του 2009 υπήρξε επί Κ. Σημίτη ένας απλός υφυπουργός Εξωτερικών με αρμοδιότητα τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις και την αναπτυξιακή συνεργασία.
Η αλήθεια είναι ότι ο υπουργός Παιδείας κάηκε ως νέο πολιτικό πρόσωπο από την υπερβολική του έκθεση στα τηλεοπτικά παράθυρα· όπου πάνελ και Ανατροπή, ο Ανδρέας ήταν πρώτος. Τώρα ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε να γίνει παρανάλωμα στον βωμό του λαϊκισμού, νομίζοντας ότι κερδίζει πόντους στο πολιτικό παιχνίδι. Δεν ξέρουμε αν ο κ. Λοβέρδος τα κάνει όλα αυτά διότι φιλοδοξεί να ηγηθεί της κεντροαριστεράς, ή έστω όποιου υπολείμματος του ΠΑΣΟΚ αφήσει όρθιο ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Πιθανώς να ισχύουν τα σενάρια για συνεννόηση με τον νυν πρόεδρο του κινήματος, για να τον διαδεχθεί. Πιθανότατα δε και κάποιοι να του πιπιλίζουν τα αυτιά λέγοντας «Εμπρός Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα». Δεν γνωρίζουμε. Αυτό που μπορούμε με αρκετή ασφάλεια να προβλέψουμε είναι ότι υποδυόμενος τον «φίλο του λαού», δηλαδή των συντεχνιών, δεν θα σωθεί. Οχι μόνο δεν αποκτά προβάδισμα, όχι «Ελλάδα νέα» δεν θα χτίσει, αλλά καθώς ξέρει και από την εμπειρία της Νέας Ελλάδας ούτε κόμμα δεν θα μπορεί να στεριώσει.
Από μικροπολιτικά παιχνιδάκια και ρουσφέτια σε συντεχνίες, χόρτασαν και η κεντροαριστερά και η Ελλάδα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 19.6.2014