Δεν αρκεί η βούληση για να επιτευχθούν τα αγαθά της κυκλικής οικονομίας. Χρειάζονται ευρύτερες παρεμβάσεις στις πόλεις.

Αν μιλούσαμε για «ελεύθερα οροπέδια από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς», οι επαναστάτες δεν θα είχαν υπολογιστές για να κραυγάζουν «Από την Τήνο μέχρι τα Αγραφα, ενάντια στης φύσης τη λεηλασία. Αγώνας για τη γη και την ελευθερία».

Δεν μπορούμε να ξέρουμε το μέλλον, πρωτίστως διότι οι προβλέψεις δημιουργούν τη δυναμική ανατροπής των...

Η Δύση είναι συνηθισμένη στις ιστορίες περί του επικείμενου «τέλους του κόσμου».

Το σύμπλεγμα οικολόγων-επιστημόνων-ΜΜΕ έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση.

Το δεδομένο που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας είναι ότι τα καιρικά φαινόμενα γίνονται «θεομηνίες» επειδή οι άνθρωποι εκτείνονται όλο και περισσότερο στον χώρο.

Τίποτε στη ζωή δεν είναι ακίνδυνο και τίποτε δεν είναι τσάμπα. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν πρώτα οικολόγοι και οικολογούντες που μετατρέπουν το κίνημα σε μια στείρα άρνηση κάθε οικονομικής προόδου.

Μια ημικρατική εταιρία ρυπαίνει. Το αρμοδιο όργανο του κράτους βάζει πρόστιμο αλλά οι υπουργοί το σβήνουν με το αιτιολογικό ότι δεν ευθύνεται η εταιρία, αλλά το ... κράτος.

Τρία χρόνια μετά και με πολλή κυβερνητική αδιαφορία, η πυρκαγιά στο εργοστάσιο ανακύκλωσης σιγοκαίει ενώ ανάβουν καινούργιες...

Tο κοινωνικό σύνολο δεν πληρώνει τις εξωτερικότητες μιας οικονομικής πράξης (ρύπανση κ.λπ.), αλλά εκείνος που επωφελείται από αυτή.

Η οικολογική τρομοκρατία στην Ελλάδα έχει ιστορία.

 ... δεν αντέχουν τον ζυγό των ανεμογεννητριών.

...η κυβέρνηση άδει, επαναστατικώς, στους κήπους του ραδιομεγάρου.

Κάθε φορά όμως που φτάνουμε στο διά ταύτα, η «αξιοποίηση» της δημόσιας γης γίνεται «ξεπούλημα».

Οι περιφέρειες με τις περισσότερες χωματερές είναι όσες διαφημίζουμε για «ανείπωτη ομορφιά».

 Στην μνήμη του Λεωνίδα Λουλούδη...

Οι «διακοπτοκράτορες» της ΓΕΝΟΠ βρήκαν τον μάστορή τους: Μπορούσαν να κλείσουν τα εργοστάσια της ΔΕΗ, αλλά δεν μπορούσαν να πειράξουν τις χιλιάδες μικρές μονάδες των φωτοβολταϊκών.

Το πρόβλημα με τις πολιτικές αφίσες είναι σοβαρότερο από το γεγονός ότι είναι η τελευταία σταγόνα στο ποτήρι της ασχήμιας που χαρακτηρίζει τις ελληνικές πόλεις.