Το κόμμα του Βίκτορ Ορμπαν ξεκίνησε ως φιλελεύθερο, έγινε συντηρητικό, για να καταλήξει ακροδεξιό. Οι υποστηρικτές του λένε ότι ως ηγέτης «ακούει τι θέλει ο λαός».

Τα αντικομμουνιστικά ανέκδοτα, φυσικά, δεν έριξαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης. Η πληθώρα τους, όμως, ήταν ένα σημάδι κατάρρευσής των.

Η σύντομη ρώσικη επανάσταση Φεβρουάριος-Οκτώβριος 1917.

Είναι «καλά νέα» η απόρριψη από τους πολίτες της κορυφαίας δημοκρατικής διαδικασίας, η επιλογή δηλαδή των ανθρώπων που θα τους εκπροσωπήσουν στο Κοινοβούλιο, όπως λέει ο Ζακ Λυκ Μελανσόν;

Η εύκολη λύση στη Βρετανία ήταν να επιλέξει κάθε κόμμα την περίοδο του παρελθόντος που επιθυμούσαν οι ψηφοφόροι του να νοσταλγήσουν.

... και οι ανόητοι τεμπέληδες  φαντάζονται ότι όλη η πολιτική είναι απλώς ένα «ντου»...

Ο Μακρόν έγινε πρόεδρος παρά το γεγονός ότι δεν είχε ένα κόμμα από πίσω να τον στηρίξει, αλλά και να τον τραβάει από το μανίκι.

Οι θεσμοί, το Σύνταγμα και οι νόμοι του καθεστώτος του Κάστρο.

Ποια είναι τα ιδανικά του κομμουνισμού που με πολλά επίθετα υμνούνται στο πρόσωπο του τεθνεώτος δικτάτορα;

...πριν ένα δημοψήφισμα είναι η ασάφειά του.

Όταν η Κούβα ανοίγεται στον κόσμο, δύσκολα η Βρετανία αποκόβεται οικονομικώς από την ΕΕ.

Πέρυσι ήταν το Grexit, όπως σήμερα με το Brexit. Αλλά δεν υπήρχε πουθενά το σλόγκαν Gremain.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των λαών από την παγκοσμιοποίηση είναι η ανισομέρειά της.

Εμείς προτάσσουμε την λαϊκή εντολή για τα οικονομικά θέματα και ο Βίκτορ Ορμπάν της Ουγγαρίας για τους μετανάστες.

 ...και οι Podemos κρατούν αποστάσεις από τις πολιτικές των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ

Το να σωθεί η Ευρώπη είναι μια κουβέντα. Για να αλλάξει χρειάζεται επανάσταση, διαφορετική από εκείνες που ξέρουμε.

Εκεί στην Εσπερία, όπου ως γνωστόν τους έμεινε κουσούρι η βελανιδοφαγία, έχουν περίεργες απόψεις για τις ευρωεκλογές.

Σχεδόν όλα τα ακροδεξιά κόμματα έγιναν χειροκροτητές του Βλαντιμίρ Πούτιν και πρόθυμοι προπαγανδιστές των χειρισμών του στην Κριμαία.

Οι σοσιαλιστικές διδαχές ότι υπάρχει ένας «κρατικο-μαγικός» τρόπος που θα λύσει όλα τα οικονομικά προβλήματα και θα καταλαγιάσει τις ανασφάλειες των πολιτών, στρώνει τον δρόμο προς τον φασισμό.

Την δικαιολογία του Πούτιν για την Ουκρανία χρησιμοποίησε και η Τουρκία στην Κύπρο το 1974...