Από τη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας, τα Συντάγματα κ.ά., προκύπτει ότι η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν απλώς φιλελεύθερη, ήταν ριζοσπαστική φιλελεύθερη.

Η ελληνική πολιτική τάξη κράτησε σταθερό τιμόνι προς τη Δύση, ακόμη και αμέσως μετά τη μεταπολίτευση, δηλαδή την πιο αντιδυτική περίοδο της χώρας.

Ακόμη και αν υπάρχουν κοιτάσματα που κάποιοι φαντάζονται κι αν στο Αιγαίο οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα κατά τον πλέον δίκαιο για τα ελληνικά συμφέροντα τρόπο, είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε αντλίες απέναντι από τη Σαντορίνη;

Ενώ περιμέναμε να διαμελιστεί η Τουρκία, χρεοκόπησε η Ελλάδα με έναν από τους βασικούς λόγους της χρεοκοπίας να είναι η αιμορραγία των δημόσιων οικονομικών σε εξοπλιστικές δαπάνες.

Ευτυχώς υπάρχει η κίνηση των «53», για να σώσει την τιμή της Αριστεράς.

Υπάρχουν πολλοί Κολοκοτρωναίοι στα καφενεία (τηλεοπτικά και πραγματικά) έτοιμοι να ξεσπαθώσουν για μια ίντσα ΑΟΖ.

Αντί να εγκλωβιζόμαστε σε σχήματα «προαιώνιων εχθρών και φίλων» πρέπει να θυμόμαστε ότι έχουμε κι εμείς μόνιμα συμφέροντα. 

Αυτός ο Τούρκος, Τούρκους θα μάς κάνει;

Αφού «έχουμε μόνο μία διαφορά με την Τουρκία την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας» πώς γίνεται, λοιπόν, να επιχειρούν γεωτρήσεις οι Τούρκοι «εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας»;

Η άκριτη υιοθέτηση της προπαγάνδας των πατριδοπωλητών, είτε εκείνων που ποντάρουν στους φόβους των ανθρώπων για τον κόσμο που αλλάζει, είτε των άλλων που κρατούν γινάτια για τον κόσμο που ονειρεύτηκαν και δεν έρχεται.

Η Επανάσταση του 1821 και η δημιουργία του ελληνικού κράτους ήταν ένα παγκόσμιας σημασίας ιστορικό γεγονός, που όπως όλα είχε αντιφάσεις.

Μεγάλος Ελληνας πολιτικός ο Ιωάννης Καποδίστριας («η καλύτερη εναλλακτική που υπήρχε για την Ελλάδα εκείνης της εποχής» είπε ο κ. Αριστείδης Χατζής) αλλά κατήργησε το Σύνταγμα.

Δεν υπάρχουν άριστες λύσεις. Υπάρχουν κακές και χειρότερες. Χείριστες δε όλων είναι εκείνες που αρνούνται την πραγματικότητα.