Πριν 22 χρόνια ένα παιδί έπεσε νεκρό όχι από «το κράτος που δολοφονεί» αλλά από τους τρομοκράτες.

Οι φασίστες δυστυχώς δεν είναι μόνο της Χρυσής Αυγής και επίσης δεν είναι όλοι φυλακή.

Το γεγονός ότι η Δημοκρατία δίνει το δικαίωμα σε όλους να λένε το κοντό και το μακρύ τους, πολλοί το βλέπουν ως υποχρέωση να λένε το κοντύτερο και το μακρύτερο.

Οι συμμορίες με τα πιστόλια «Ζάσταβα» και τα μαχαίρια ξέρουν από προχθές ότι ο ελληνικός λαός δεν τους δίνει άφεση αμαρτιών.

Δια μίας της μετάθεσης, όλοι πλέον νιώθουν την ανάγκη να καταδικάσουν τη θεωρία των δύο άκρων.

Το μπάχαλο το οποίο ζούμε οφείλεται και στο γεγονός ότι μεγάλος αριθμός πίστεψε ότι νόμος ήταν ό,τι προσδιόριζε ο ίδιος ως «δίκιο» του, αποφάσισε να τον πάρει στα χέρια του.

Τι είναι Δημοκρατία, τι είναι ο κανόνας της πλειοψηφίας, τι είναι τα δικαιώματα της μειοψηφίας, τι είναι παρανομία, τι είναι νόμιμη βία, ποια είναι τα όρια της τελευταίας, πως ασκείται το δικαίωμα της πολιτικής ανυπακοής.

Εντάξει! Ένα είναι το άκρο. Μπορούμε να ασχοληθούμε με την αντιμετώπισή του;

«Στήνεται προβοκάτσια! Κατά της Αριστεράς και των Κινημάτων»;

H Δημοκρατία μπορεί να διακρίνει το αίμα από την ιδεολογική δράση και ότι μια δολοφονία δεν ξεπλένεται ή δεν αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τον ποινικό νόμο αν κάποιος δηλώσει ότι είχε πολιτικά κίνητρα.

Η Δημοκρατία δεν μπορεί να ολιγωρήσει απέναντι στα κρούσματα της βίας που πληθαίνουν. Πρέπει να ξεριζώσει το απόστημα.

Η αριστερή βία δεν γέννησε την ακροδεξιά, αλλά την βοήθησε πάρα πολύ στην κοινωνική της νομιμοποίηση.

Από τη νέα τρομοκρατία λείπει έστω το φύλλο συκής, μια θεωρία επανάστασης, που επεδείκνυαν οι προηγούμενες οργανώσεις.

Εδώ που φτάσαμε -και κυρίως: εκεί που οδηγούμαστε- κάνει επιτακτική την ανάγκη να ξαναγυρίσουμε στην άλφα-βήτα της δημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει τεράστιες ευθύνες για την έξαρση της βίας που ζούμε σήμερα. Οχι μόνο γιατί χάιδεψε τα αυτιά των κουκουλοφόρων, αλλά διότι με τον πολιτικό του λόγο διαπαιδαγώγησε σε αντιδημοκρατικές πρακτικές τον ελληνικό λαό και ειδικά τη νεολαία.

Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η ιδεολογική νομιμοποίηση της βίας και το βαθύτατο έλλειμμα σεβασμού προς τους δημοκρατικούς κανόνες.

Δεν κατανοούμε την οργή του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύνδεσή του με μια δολοφονική οργάνωση. Τη σύνδεση δεν την έκανε η κ. Μπακογιάννη. Την κάνουν τα στελέχη του όταν δηλώνουν ότι «ο Κουφοντίνας βοήθησε τη Δημοκρατία».

Ο κύκλος των «ενόχων» που πρέπει να ματώσουν διαρκώς διευρύνεται. Πρώτα ήταν οι πολιτικοί· παλιοί και νέοι, που έχουν δύο χρόνια στη Βουλή. Μετά συμπεριελήφθησαν οι δημοσιογράφοι. Τώρα κινδυνεύουν και όσοι τους μοιάζουν.

Θα δούμε χειρότερα. Η κουλτούρα της βίας εξαπλώνεται και, όπως γίνεται πάντα, το ένα θα φέρει το άλλο.

Υπάρχει διάχυτη η κουλτούρα της ανομίας στην ελληνική κοινωνία και η κορυφή της είναι η βία. Βασίζεται σε μετα-αριστερές ανοησίες περί «δικαίου» που παράγουν οι προθέσεις, περί «βίας» που είναι ενσωματωμένη στα κύτταρα της αστικής δημοκρατίας κ.λπ.