Φτάσαμε στο σημείο να δέρνουν έναν άνθρωπο για κάτι που είπε κάποιος άλλος.

 Οι απόψεις Κατρούγκαλου για την βία και το μάθημα στην Καλαμάτα.

Φασιστικές συμπεριφορές με αντιεξουσιαστικό μανδύα.

Τα προϊόντα κάποιων κομπλεξικών της γενιάς της μεταπολίτευσης καίνε κι εφημερίδες.

Οι πομφόλυγες περί «κοινωνικής», «κινηματικής» ή «επαναστατικής» βίας έχουν την εξήγησή τους στο παρελθόν αλλά και το αμήχανο παρόν αυτού του χώρου.

...ακόμη και για την σύλληψη Μαζιώτη.

Πριν 22 χρόνια ένα παιδί έπεσε νεκρό όχι από «το κράτος που δολοφονεί» αλλά από τους τρομοκράτες.

Οι φασίστες δυστυχώς δεν είναι μόνο της Χρυσής Αυγής και επίσης δεν είναι όλοι φυλακή.

Το γεγονός ότι η Δημοκρατία δίνει το δικαίωμα σε όλους να λένε το κοντό και το μακρύ τους, πολλοί το βλέπουν ως υποχρέωση να λένε το κοντύτερο και το μακρύτερο.

Οι συμμορίες με τα πιστόλια «Ζάσταβα» και τα μαχαίρια ξέρουν από προχθές ότι ο ελληνικός λαός δεν τους δίνει άφεση αμαρτιών.

Δια μίας της μετάθεσης, όλοι πλέον νιώθουν την ανάγκη να καταδικάσουν τη θεωρία των δύο άκρων.

Το μπάχαλο το οποίο ζούμε οφείλεται και στο γεγονός ότι μεγάλος αριθμός πίστεψε ότι νόμος ήταν ό,τι προσδιόριζε ο ίδιος ως «δίκιο» του, αποφάσισε να τον πάρει στα χέρια του.

Τι είναι Δημοκρατία, τι είναι ο κανόνας της πλειοψηφίας, τι είναι τα δικαιώματα της μειοψηφίας, τι είναι παρανομία, τι είναι νόμιμη βία, ποια είναι τα όρια της τελευταίας, πως ασκείται το δικαίωμα της πολιτικής ανυπακοής.

Εντάξει! Ένα είναι το άκρο. Μπορούμε να ασχοληθούμε με την αντιμετώπισή του;

«Στήνεται προβοκάτσια! Κατά της Αριστεράς και των Κινημάτων»;

H Δημοκρατία μπορεί να διακρίνει το αίμα από την ιδεολογική δράση και ότι μια δολοφονία δεν ξεπλένεται ή δεν αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τον ποινικό νόμο αν κάποιος δηλώσει ότι είχε πολιτικά κίνητρα.

Η Δημοκρατία δεν μπορεί να ολιγωρήσει απέναντι στα κρούσματα της βίας που πληθαίνουν. Πρέπει να ξεριζώσει το απόστημα.

Η αριστερή βία δεν γέννησε την ακροδεξιά, αλλά την βοήθησε πάρα πολύ στην κοινωνική της νομιμοποίηση.

Από τη νέα τρομοκρατία λείπει έστω το φύλλο συκής, μια θεωρία επανάστασης, που επεδείκνυαν οι προηγούμενες οργανώσεις.

Εδώ που φτάσαμε -και κυρίως: εκεί που οδηγούμαστε- κάνει επιτακτική την ανάγκη να ξαναγυρίσουμε στην άλφα-βήτα της δημοκρατίας.