Το συγκεντρωτικό κράτος που θέλει να τα κάνει όλα και αποτυγχάνει σε όλα.

Ενώ πνιγόμαστε στην μπόχα η κυβέρνηση δηλώνει πολιτικά αντίθετη στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαρισμού.

Τα βουνά σκουπιδιών στους δρόμους είναι ένα περιοδικό φαινόμενο στην Ελλάδα.

Πειθαρχική δίωξη του Δημάρχου Κασσάνδρας διότι δεν προσλαμβάνει τα ρουσφέτια ΣΥΡΙΖΑ.

Οι Αυτοτελείς Υπηρεσίες Εποπτείας των ΟΤΑ από 7 γίνονται 13.

Ιδεοληψίες πνίγουν τις ευκαιρίες για την οικονομία, μέχρι αυτή να αποκτήσει νεκρική ακαμψία.

Σε όλα η Αριστερά αποδεικνύεται πιο οπισθοδρομική ακόμη και από τη συντηρητική Δεξιά.

Αφού το Ελληνικό δεν μπόρεσε να αξιοποιηθεί θα γίνει καταυλισμός προσφύγων.

Οι «κόκκινοι δήμοι» και ο Νίκος Βούτσης σε ρόλο ...Μέρκελ.

Υπάρχει άλλη χώρα που ο ίδιος δρόμος έχει δύο, τρεις διαφορετικές ονομασίες και ανά δέκα τετράγωνα ξεκινάει διαφορετική αρίθμηση;

Οπως στην οικονομία, έτσι και για τα αυτοδιοικητικά, η κυβέρνηση έχει μόνο μια ιδέα και αυτή είναι λάθος.

Δεν ορκίστηκε «στην τιμή και στη συνείδησή μου να είμαι πιστή στην πατρίδα μου, να υπακούω στο Σύνταγμα και στους νόμους»;

Αντί των πραγματικών προβλημάτων, οι δήμαρχοι του ΣΥΡΙΖΑ ασχολούνται με την επανάσταση, ενώ ο δήμαρχος Χαλανδρίου το έριξε στην αρχαία τραγωδία.

Η κυβέρνηση κατάφερε να μπει στα δυο στενά του ΕΝΦΙΑ επειδή αρνείται να πράξει το αυτονόητο: να δώσει την φορολογία ακίνητων στους Δήμους.

Οι τοπικές κοινωνίες ψηφίζουν και με άλλα κριτήρια και δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους την αγωνία για πολιτική επιβίωση των κομματικών αρχηγών και μηχανισμών.

Συνέχεια

Τακτικές από τα παλιά: τα κομματικά χρίσματα που προκρίνουν τους κομματικούς έναντι των άξιων...

Ανόητη και επιζήμια για την χώρα η καομματικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Πριν καν εφαρμοστεί ο Καλλικράτης τον αλλάζουν για μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Δήμοι, ΜΚΟ και οργανώσεις πολιτών, πρωταγωνιστές στην αντιμετώπιση των επισιτιστικών προβλημάτων.