Με αυτά και μ’ αυτά, ο Δήμος Αθηναίων χάνει ένα εκατ. ευρώ ετησίως, οι Θεσσαλονικείς περί τις 500.000 και οι άλλοι δήμοι αθροιστικώς πολλά περισσότερα. 

Μια θετική διάταξη που αποκεντρώνει το κεντρικό κράτος γίνεται «ιδιωτικοποίηση», «φτου κακά νεοφιλελευθερισμός», και μάλιστα από μια παράταξη που ιστορικώς ήταν πάντα υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Το αναπτυξιακό νομοσχέδιο προάγει τη Δημοκρατία. Θα μπορούν οι τοπικές κοινωνίες να αποφασίζουν για τα του οίκου τους χωρίς να χρειάζεται να «αιτιολογούν» σε κανέναν αυτό που κάνουν.

«Το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει περίπου 15 εποπτευόμενους φορείς και 37 πάρκα σε όλη την Ελλάδα. Μόνο ο διορισμός των διοικητικών συμβουλίων απαιτεί πάρα πολλές ανθρωποώρες».

Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και καθαρές κουβέντες.

Ετσι προχωράμε από «μεγάλο σχέδιο» σε «μεγαλύτερο σχέδιο» για την αρχιτεκτονική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και από μικρές ρουσφετολογικές διευθετήσεις σε ακόμη μικρότερες.

Οι δήμαρχοι που θα διαχειριστούν την καθημερινότητά μας δεν μπορούν να χαράξουν στρατηγική πριν από τις εκλογές και δεν θα μπορούν να διοικήσουν μετά τις εκλογές.

Είναι εντυπωσιακό πόσοι συνασπίζονται κατά της συμμετοχής των ιδιωτών σε οποιονδήποτε τομέα.

Διαγράφεται ένας κίνδυνος αν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές γίνουν πριν από τις εθνικές. Να συζητηθούν κατ’ ελάχιστον τα τοπικά και η αναμέτρηση να γίνει με άξονα όσα διαδραματίζονται στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Ο υπουργός Εσωτερικών εφανίστηκε στους δημάρχους για να τους ανακοινώσει ότι έχουν ανάγκες και ότι ο ίδιος θα τις καλύψει. Με προσλήψεις...

Oπως εξαπλώθηκαν τα καρκινώματα στην πόλη, έτσι μπορεί μια «όαση πολιτισμού» να κάνει διάχυση του αγαθού για να κερδίσει και η πόλη, αλλά και η χώρα...

Βουνά απορριμμάτων, δυσωδία, και πυρκαγιές στην Κέρκυρα, όπου ο αντιμνημονιακός δήμαρχος «θα μάζευε τα σκουπίδια αλλιώς».

Η τοπική διαφθορά δεν τιμωρείται τοπικά όχι επειδή χάνεται σε γραφειοκρατικά γρανάζια, όπως γίνεται στα υπουργεία, αλλά διότι οι πολίτες ποτέ δεν ενδιαφέρονται για τα λεφτά των άλλων.

Στο «Ταμείο Συνοχής» για τους μειονεκτικούς Δήμους υπάρχει πεδίον αντιπαράθεσης λαμπρόν μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, όχι για το αυτονόητο που το έχει κάνει όλη η Ευρώπη.

...ήταν απλώς ο ανίδεος υπουργός που νόμιζε ότι από το κέντρο της Αθήνας ήλεγχε όσα γίνονταν στην Πλατανιά.

Ο ΕΝΦΙΑ μετονομάστηκε σε φόρο το 2013, ενώ ξεκίνησε ως «έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών».

Κάθε κωμόπολη και δήμος; Ουδέν κακόν, όταν οι κάτοικοί τους είναι αποφασισμένοι να πληρώσουν κάτι παραπάνω για να πετύχουν τους ευγενείς αυτούς στόχους.

Ακόμη δεν τον είδαμε, «Κλεισθένη» τον είπαμε. Ο λόγος για την αναθεώρηση του «Καλλικράτη»...

Για την κυβέρνηση η πολιτική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα του είναι υπεράνω όλων...