Η διαφορά του «μαζί τα φάγαμε» και του «μαζί τα κλέψαμε» είναι βαθιά πολιτική.

Κάτι που μπορεί να εδράζεται σε πραγματικά σκάνδαλα, μεγιστοποιείται τροφοδοτούμενο από την έμφυτη καχυποψία οτιδήποτε είναι μη-κρατικό στη χώρα.

Όταν κάποιες υπηρεσίες δεν αφήνονται διαφανώς στην αγορά, θα ιδιωτικοποιηθούν υπογείως προς όφελος λίγων του μηχανισμού.

 Τα «πόθεν έσχες» εμφανίζονται για μικρό χρονικό διάστημα στο Διαδίκτυο χωρίς δυνατότητα επεξεργασίας ή αποθήκευσης.

Το βασικό όπλο της «Διαύγειας» κατά των «λαδιάρηδων» ήταν ότι καμιά απόφαση δεν γίνεται εκτελεστή, αν ταυτοχρόνως δεν ελάμβαναν -διά της «Διαύγειας»- γνώση οι πολίτες.

Υπάρχουν δύο τρόποι καταπολέμησης της διαφθοράς. Η πρόληψη και η καταστολή. Χρειάζονται και οι δύο, αλλά το μείγμα σε κάθε χώρα διαφέρει.

Οι Έλληνες δεν είναι πιο φοροφυγάδες από τους Γερμανούς. Έχουν περισσότερες αναλογικά μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ελέγχονται δύσκολα.

Τα νομικά πρόσωπα έχουν δικαιώματα, προνόμια, ευθύνες, υποχρεώσεις απέναντι στον νόμο, όπως και τα φυσικά πρόσωπα.

Ενώ σύσσωμο το έθνος φυλάει καραούλι μην τυχόν και περάσει κανένας βδελυρός επενδυτής και μαγαρίσει το ελληνικό τοπίο, οι εγχώριοι αετονύχηδες ιδιωτικοποίησαν παρανόμως, αδαπάνως, χωρίς σχέδιο και υποδομές ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.

H δίωξη του κ. Τσοχατζόπουλου μπορεί να αποτελέσει παρένθεση στον πολιτικό βίο της χώρας.

Στον «κανιβαλισμό» της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης -από 2,43 δισ. το 2004 σε 5,09 δισ. το 2009- δεν συμμετείχαν μόνο οι εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες.

Οι συμβάσεις αυτών που προσλήφθηκαν αντικανονικά έληξαν νομίμως και όπως είναι φυσικό δεν ανανεώνονται. Οι συνδικαλιστές, τι προτείνουν; Την επιβράβευση πράξεων που, αν τις έψαχνε η Δικαιοσύνη, θα τις τιμωρούσε ως παράνομες;

Στον δημόσιο τομέα υπάρχει διαφθορά που δεν είναι χτυπητή, επειδή τα μεμονωμένα νούμερα είναι πολύ μικρά, αλλά αθροιζόμενα γίνονται ιλιγγιώδη.

Μακάρι να αποκαλυφθούν όλα, και ας είναι για τα επιμέρους κομματικά συμφέροντα.

Στην Ελλάδα, επειδή κάποτε η διαμαρτυρία ήταν παράνομη, τώρα κάθε παρανομία βαφτίζεται διαμαρτυρία.

Το χειρότερο για τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι τα μεγάλα και τα μικρά σκάνδαλα που σημάδεψαν την εξαετή διακυβέρνησή της. Eίναι πως κανείς πλέον δεν εκπλήσσεται.

Το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης τα περασμένα 5,5 χρόνια δεν ήταν όσα δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να κάνει. Ηταν αυτά που υποσχέθηκε.

Κανονικά, οι αποκαλύψεις από την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης «εξπρές σέρβις-δολοφονίες» δεν έπρεπε να μας εκπλήξουν.

Υπάρχουν δύο τρόποι για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Ο συντηρητικός και ο σοβαρός.

Δεν ξέρουμε τι είναι χειρότερο: να υπάρχει κυβερνητική μεθόδευση συγκάλυψης ή να είναι οι μηχανισμοί ασφάλειας της χώρας σε τέτοια χάλια;