Δεν είναι όλοι οι νέοι φόροι που επιβάλλονται άδικοι. Η φορολογική πολιτική είναι ασυνάρτητη.

Ας προχωρήσει το κράτος στην παραχώρηση για εκμετάλλευση του κτήματος, διότι αλλιώς θα συνεχίζει να ρημάζει.

Μία ελπίδα έχει η χώρα να βγει από την κρίση κι αυτή είναι ο τουρισμός. Η γραφειοκρατική αντίληψη που κυριαρχεί στην κυβέρνηση θα την πνίξει.

Μια μουσική επιμελήτρια για λεωφορεία που δεν έχουν ηχητικά συστήματα.

Είναι εκπληκτική η σχέση των Ελλήνων με το κράτος: όσο περισσότερο τους ταλαιπωρεί, τόσο περισσότερο θέλουν.

Αύξηση της διαφημιστικής δαπάνης της ΕΥΔΑΠ κατά 850.000 ευρώ εν μέσω θέρους.

Η μισή κυβέρνηση αποκρατικοποιεί και η άλλη μισή στέλνει την αρχαιολογία για να δείξει στους επενδυτές ότι τα λεφτά τους δεν έχουν πέραση στην «ψωροκώσταινα».

Όσοι πίστεψαν ότι η Πρώτη Φορά θα ήταν υπέρ των εργαζόμενων, ας το ξανασκεφτούν...

Οσο περισσότεροι είναι οι φόροι τόσο αυξάνονται η φοροαποφυγή, η φοροδιαφυγή, ακόμη και το λαθρεμπόριο.

Σε μια ευνομούμενη και λειτουργική Δημοκρατία οι πληροφορίες για τον αριθμό των υπαλλήλων που μισθοδοτούν οι φορολογούμενοι, τον αριθμό των κτιρίων που μισθώνουν από το υστέρημά τους οι πολίτες, ο κατάλογος των εποπτευόμενων νομικών προσώπων θα ήταν «Δημόσια Δεδομένα».

Τον μισό χρόνο οι Ελληνες δουλεύουν για να συντηρούν το κράτος τους και το χειρότερο είναι ότι η τάση παραμένει αυξητική.

Το Tαμείο Aποκρατικοποιήσεων είναι το τίμημα αναξιοπιστίας όλου του πολιτικού συστήματος.

Μόλις η αγορά εργασίας με τα μπλοκάκια πάγωσε λόγω εισφορών, η κυβέρνηση αποφάσισε να την επιδοτήσει.

Τα επιδόματα και γενικώς οι παροχές του Δημοσίου δεν έχουν σχέση με το παραγόμενο έργο.

O υπουργός μειώνει και το ωράριο των δημοσίων υπαλλήλων, για να παίρνουν πιο νωρίς τα παιδιά τους από τους σταθμούς, την εύρυθμη λειτουργία των οποίων χαντάκωσε ο ίδιος!

Το πολιτικό σύστημα για να προστατεύσει τα πελατειακά του δίκτυα  συντήρησε όσα δεν αφήνουν την οικονομία να αναπνεύσει.

Για την κυβέρνηση «προσλήψεις να γίνονται» κι ας καεί το σύμπαν…

Νέες τροπολογίες από βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ για επιδόματα και υπερωρίες στο δημόσιο.

Ακόμη κι αν αποφασίσει κάποιος να βάλει τα λεφτά του στη χώρα, πάντα θα υπάρχει ένας Σκουρλέτης ή ένας Γαλιατσάτος για να τον διώξει.

Ο πολλαπλασιασμός των μηχανισμών αναδιανομής αυξάνει το κόστος της διά της γραφειοκρατίας.