Το πρόβλημα με όλες τις ρυθμίσεις ανελευθερίας είναι ότι πάντα επενδύονται με ωραίες κουβέντες περί κοινωνίας, αλλά πάντα κρύβουν συμφέροντα που εξυπηρετούν λίγους εις βάρος των πολλών.
Αναγνώστης, συνταξιούχος φαρμακοποιός, έχει μια πρόταση για τον κ. Λοβέρδο σχετικά με το επίμαχο θέμα του ωραρίου των φαρμακείων. Οι φαρμακευτικοί σύλλογοι να θέσουν τον ελάχιστο αριθμό των φαρμακείων που θα είναι ανοιχτά τις ώρες της αργίας -όσα θέλουν και όσα νομίζουν ότι θα εξυπηρετήσουν την αγορά- αλλά ταυτοχρόνως να επιτραπεί διά νόμου στους υπόλοιπους να ανοίγουν τα καταστήματά τους όποτε θέλουν. «Να δείτε, τότε, πόσα φαρμακεία θα μένουν ανοιχτά», τόνισε. «Διότι δεν μπορεί από τη μία να γκρινιάζουν οι συνάδελφοι για μείωση του τζίρου τους κατά 40% και από την άλλη να μη θέλουν ή να μην μπορούν να ανοίξουν τα μαγαζιά τους μερικές ώρες παραπάνω για να αναπληρώσουν τις απώλειες».
Εξέφρασε δε μια απορία. «Από πότε είναι το Σάββατο επίσημη αργία του κράτους; Μόνο η Κυριακή ορίζεται ως τέτοια». Δίκιο έχει. Οι φαρμακευτικοί σύλλογοι κόβουν και ράβουν με την ανοχή των υπουργών το ωράριο στα μέτρα των μεγάλων και πιο κερδοφόρων φαρμακείων. Στη Θεσσαλονίκη, μάλιστα, ο εκεί Φαρμακευτικός Σύλλογος, για ένα μήνα δεν επιτρέπει σε κανένα φαρμακείο να μένει ανοιχτό. Το δικαίωμα στην ανάπαυση, που διεκδικούν κάποιοι φαρμακοποιοί, έγινε υποχρέωση για όλους. Επειδή κάποιοι θέλουν να πηγαίνουν στα εξοχικά τους, δεν επιτρέπουν σε κανέναν άλλο να εργαστεί.
Το πρόβλημα με όλες τις ρυθμίσεις ανελευθερίας είναι ότι πάντα επενδύονται με ωραίες κουβέντες περί κοινωνίας, αλλά πάντα κρύβουν συμφέροντα που εξυπηρετούν λίγους εις βάρος των πολλών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα προεδρεία των φαρμακευτικών συλλόγων δεν έχουν μόνο την υποχρέωση να κρατούν κάποια φαρμακεία ανοιχτά τις ώρες που νομίζουν ότι οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους πρέπει να ξεκουράζονται. Δεν κανονίζουν μόνο πόσοι υποχρεωτικά θα εφημερεύουν. Διά νόμου, έχουν επίσης το δικαίωμα να κρατούν και όλα τα υπόλοιπα φαρμακεία κλειστά, έτσι ώστε να μη διαταραχτεί η καθεστηκυία τάξη στην αγορά. Να μην μπορεί ένας νέος με άδεια στο επάγγελμα, που κουράζεται λιγότερο, να πουλήσει λίγο περισσότερο.
Οι κρατικές ρυθμίσεις στα φαρμακεία εξυπηρετούν μόνον εκείνους που έχουν βολευτεί. Αφενός απαγορεύουν επί της ουσίας νέους φαρμακοποιούς να ανοίξουν το δικό τους μαζί και αφετέρου δεν επιτρέπει στους νέους ιδιοκτήτες να δουλέψουν λίγο περισσότερο, έστω για να αποσβέσουν την επένδυση που έκαναν ανοίγοντας το φαρμακείο. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: Θα τολμήσει, αυτή, την ελάχιστη έστω, απελευθέρωση ο κ. Λοβέρδος;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 17.9.2011
