Μετά τη χρεοκοπία του κράτους, δεν είναι μόνο ο τουρισμός που πλήττεται από τα χάπενινγκ των συνδικαλιστών.
Προχθές ύστερα από μέρες εντυπωσιακής αποκλιμάκωσης της διαφοράς επιτοκίων μεταξύ των ελληνικών και γερμανικών ομολόγων (spreads) παρατηρήθηκε μια μικρή άνοδος δέκα μονάδων. Δεν είναι σημαντική, υπό την έννοια, ότι η διαφορά εξακολουθεί να είναι μεγάλη αλλά δείχνει κάτι. Υπάρχει αυτό που φώναζαν οι Αμερικανοί φοιτητές στις μεγάλες διαδηλώσεις κατά του Βιετνάμ: «the whole world is watching», «όλος ο κόσμος κοιτάει». Και αυτός ο κόσμος όταν βλέπει στην τηλεόραση σκηνές σαν τον αποκλεισμό της Ακρόπολης και βίαια επεισόδια φοβάται ότι θα χάσει τα λεφτά του.
Οι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων, πολλοί από τους οποίους είναι ασφαλιστικά ταμεία εργαζομένων, είδαν χθες στις τηλεοράσεις των (και μάλιστα δεύτερη είδηση μετά τη διάσωση των Χιλιανών μεταλλωρύχων) σκηνές σύγκρουσης στην Ελλάδα. Δεν κατανοούν πως παραμορφώνει την πραγματικότητα ο τηλεοπτικός φακός. Δεν είδαν ότι ήταν λιγότερα από εκατό άτομα αυτοί που έκαναν το σύνηθες χάπενινγκ με τα λουκέτα στην Ακρόπολη και μάλιστα δεν ξέρουν ότι δεν ήταν όλοι συμβασιούχοι. Απλώς ξύπνησαν οι παλιοί φόβοι, ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να τους ξεπληρώσει. Και λογικό: κι εμείς αν είχαμε τοποθετήσει μέρος των αποθεματικών των ταμείων μας σε ομόλογα Ουγγαρίας θα ανησυχούσαμε για τη σύνταξή μας, βλέποντας ταραχές στη συγκεκριμένη χώρα. Θα ζητούσαμε από τους διαχειριστές των ταμείων -όπως, εξάλλου το κάναμε στο σκάνδαλο των δομημένων- να πουλήσουμε γρήγορα έστω με απώλειες για να μην τα χάσουμε όλα. Δεν υπάρχουν μόνο σπεκουλαδόροι στις αγορές, υπάρχουν επίσης οι ελπίδες και οι φόβοι απλώς εργαζομένων για τα λεφτά τους.
Μετά τη χρεοκοπία του κράτους, δεν είναι μόνο ο τουρισμός που πλήττεται από τα χάπενινγκ των συνδικαλιστών, αν και είναι σίγουρο ότι πολλοί σιχτίρισαν την ώρα που αποφάσισαν να δώσουν μερικές χιλιάδες δολάρια για να επισκεφθούν τον Παρθενώνα και να γυρίσουν για να υπερηφανευτούν στους δικούς τους «how marvelous this monument is». Υπάρχει και το θέμα πως οι κάμερες του κόσμου είναι στραμμένες πάνω μας. Γίναμε δεύτερο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία του κόσμου, για τη σύγκρουση ΜΑΤ διαδηλωτών, κάτι που στην Ελλάδα είναι συνήθης τελετουργία σε κάθε διαμαρτυρία. Δυστυχώς, ένα από τα προβλήματά μας είναι ότι όλος ο κόσμος κοιτάει…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 16.10.2010
