Η μεγαλύτερη νίκη της Αριστεράς είναι το περίεργο μονοπώλιο της πολιτικής ηθικής που μεταπολιτευτικά της έχει αποδοθεί.
Σε μια χώρα όπου «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» οι τηλεοπτικοί σταθμοί υποχρεούνται να δείχνουν μόνο τα νόμιμα. Και αν τα κανάλια δεν καταλαβαίνουν «τι εστί επανάσταση», υπάρχει και το ΠΑΜΕ για να τα μεταμορφώσει σε 902.
Η χθεσινή κατάληψη του «Σκάι» από συνδικαλιστές του ΚΚΕ δεν ήταν πρωτοφανής, όπως χαρακτηρίστηκε στο εξορισθέν δελτίο ειδήσεων του σταθμού. Ηταν η φυσική εξέλιξη της ανομίας που -στο όνομα της «επανάστασης»- κυριαρχεί στον τόπο. Είναι συνέχεια της ταλαιπωρίας που υφίστανται 4 εκατ. άνθρωποι, επειδή μερικές εκατοντάδες μέλη του ΚΚΕ κάνουν την επαναστατική τους γυμναστική στο κέντρο της Αθήνας. Είναι η εξέλιξη των καταλήψεων στα ΑΕΙ, στις οποίες μικρές ομάδες φοιτητών καίνε και τις κάλπες επειδή δεν τους αρέσει ο νόμος. Είναι η συνέχεια της εισβολής που έκαναν πριν από ένα χρόνο οι ιδεολογικώς ομογάλακτοι του ΠΑΜΕ, οι συνδικαλιστές του Συνασπισμού, με πανό στη Βουλή. Είναι η μια μορφή της «επανάστασης» που παίζουν πολλοί σ’ αυτόν τον τόπο. Φυσικά αδαπάνως, διότι αν κάποιος ζητήσει την εφαρμογή των νόμων για τα επαναστατικά αυτά χάπενινγκ, τότε έχουμε «φασιστική εκτροπή».
Κυρίως έχει να κάνει με το ιδεολογικό πραξικόπημα που επιτυχώς διέπραξε η Αριστερά σ’ αυτόν τον τόπο. Κατόρθωσε να θεωρείται η αριστερή παρανομία δίκαιη και η δεξιά παρανομία εκτροπή. Διαμαρτύρεται, επί παραδείγματι, το ΚΚΕ πολλάκις (και σε πολλές περιπτώσεις δικαιολογημένα) για την μη προβολή του από τα ιδιωτικά κανάλια. Ομως, στο δικό του ιδιωτικό κανάλι, στον 902, ποτέ δεν προβάλλει τις δραστηριότητες των άλλων κομμάτων. Ετσι, θα χαρακτηριζόταν «φασιστική εισβολή» η κατάληψη του στούντιο του 902 ακόμη και την ώρα που μεταδίδει εκπομπές τηλεμάρκετινγκ. Διότι είναι αντιαισθητικό που τα ιδιωτικά κανάλια προβάλλουν τη Σούλα και την Μπούλα, αλλά δεν είναι καλύτερη η χρήση της συχνότητας του 902 για πώληση κατσαρολικών και σεντονιών!
Η μεγαλύτερη νίκη της Αριστεράς είναι το περίεργο μονοπώλιο της πολιτικής ηθικής που μεταπολιτευτικά της έχει αποδοθεί. Είναι ότι επέβαλε δύο μέτρα και σταθμά για τις ίδιες πράξεις. Επειδή μαρτύρησε από το μετεμφυλιακό κράτος, πέρασε και την άποψη ότι έχει αγιοποιηθεί. Επέβαλε στο συλλογικό υποσυνείδητο ότι το αριστερό είναι συνώνυμο του αγαθού. Ετσι, η ύπαρξη της «Χρυσής Αυγής» θεωρείται ύβρις για τη δημοκρατία, ενώ η ύπαρξη συλλόγων υποστήριξης του κ. Κουφοντίνα δημοκρατική κατάκτηση. Οι πορείες και εκδηλώσεις των φασιστών είναι αποτρόπαιες, ενώ οι πορείες για την απελευθέρωση αριστερών ληστών των τραπεζών «ελευθερία της έκφρασης». (Να μην παρεξηγηθούμε: είναι δημοκρατικό δικαίωμα και των μεν και των δε να διαδηλώνουν και να ζητούν ό,τι τους καπνίσει. Αρκεί να μην το κάνουν με στειλιάρια. Και φυσικά η ακροαριστερή παραβατικότητα δεν αθωώνει την ανοχή ή/και συνεργασία της αστυνομίας στην ακροδεξιά παραβατικότητα)
Μέσα σ’ αυτό το ιδεολογικό πλαίσιο λοιπόν δεν πρέπει να θεωρείται έκπληξη η κατάληψη ενός σταθμού για το ασφαλιστικό, άσχετα αν ο «Σκάι» είναι το μόνο κανάλι που ασχολείται με το ασφαλιστικό και δεν αναλώνεται στη Ζαχοπουλιάδα. Εξάλλου, υπάρχουν και δευτερογενή οφέλη: με πρόσχημα το ασφαλιστικό μπορεί να φιμωθεί και η δημοσκόπηση της Public Issue, που δείχνει τον Συνασπισμό τέσσερις μονάδες πάνω από το ΚΚΕ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13.2.2008
