Η «Ατζέντα 2010» που εξήγγειλε ο σοσιαλιστής κ. Σρέντερ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διογκούμενη ανεργία και ο μηδενικός ρυθμός ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας, περιλαμβάνει πολλά φιλελεύθερα μέτρα.
Μιας και ο κ. Νίκος Κακαουνάκης πήρε αφορμή το χθεσινό μας σημείωμα («Το Γαλλικό παράδειγμα», «Απογραφές» 24.2.2004) κι εντρύφησε στο μοντέλο του Φιλελεύθερου πρωθυπουργού κ. Ζαν Πιέρ Ραφαρέν, θα ήταν καλό (για λόγους έστω ισορροπίας) να δει τι γίνεται και στην Γερμανία της οποίας ηγείται ο σοσιαλιστής καγκελάριος κ. Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ο γερμανός σοσιαλιστής ηγέτης -της πιο ισχυρής οικονομίας στην ηπειρωτική Ευρώπη- κατέθεσε μια πρόταση υπέρβασης της κρίσης για την οποία δυστυχώς λίγη συζήτηση έγινε εδώ, λες κι εμείς έχουμε την πιο ανθούσα οικονομία στον κόσμο και δεν χρειάζεται να κοιτάμε παραέξω για το τι κάνουν οι άλλες χώρες για να υπερβούν την κρίση.
Η «Ατζέντα 2010» που εξήγγειλε ο Σρέντερ στο γερμανικό κοινοβούλιο στα μέσα Μαρτίου του τρέχοντος έτους, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διογκούμενη ανεργία και ο μηδενικός ρυθμός ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας περιλαμβάνει:
* Συγχώνευση» του βοηθήματος ανεργίας με το λεγόμενο «κοινωνικό βοήθημα», γεγονός που στην πράξη σημαίνει τη δραστική μείωση του βοηθήματος ανεργίας στο επίπεδο του βοηθήματος απορίας.
* Μειώνεται το χρονικό διάστημα παροχής τού επιδόματος ανεργίας σε δώδεκα μήνες μετά την απόλυση του εργαζομένου, αντί 32 όπως ισχύει μέχρι σήμερα.
* Περικόπτονται το επίδομα ανεργίας και στο βοήθημα ανεργίας, όταν οι άνεργοι δεν αποδέχονται εργασίες που τους δίδονται, ειδικά το είδος εργασίας που εκτελούσαν πριν απολυθούν.
* Βαθμιαία «ελαστικοποίηση» της προστασίας των εργαζομένων από απολύσεις στις μικρές επιχειρήσεις, προκειμένου οι εργοδότες να μη διστάζουν, όταν υπάρχουν παραγγελίες, να προσλαμβάνουν εργαζόμενους επειδή δεν θα μπορούν αργότερα να τους απολύσουν.
* Αύξηση της οικονομικής συμμετοχής των ασφαλισμένων στην τιμή των χορηγούμενων φαρμάκων.
* Περιορίζεται η δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης. Το όριο των 65 ετών παραμένει προς το παρόν άθικτο και η αύξησή του στα 67 αναφέρεται ως «αντικείμενο προβληματισμού στο μέλλον».
* Μείωση φοροαπαλλαγών για αγορά πρώτης κατοικίας.
* Μείωση επιδοτήσεων των αγροτών.
* Μείωση των κονδυλίων υγείας κατά 23 δις ευρώ μέχρι το έτος 2007.
Μιλώντας στο κοινοβούλιο ο Γερμανός Καγκελάριος ξεκίνησε με την ρήση του Φέρντιναντ Λασάλ ότι δηλαδή η πρώτο καθήκον ενός σοσιαλδημοκράτη είναι «να λέει την αλήθεια». Η Γερμανία, η ισχυρότερη οικονομία της Γηραιάς Ηπείρου, η πατρίδα του «κράτους πρόνοιας» αναγκάστηκε να προχωρήσει σε δραστικά μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας της. Πρώτος στόχος ήταν η μείωση των δημόσιων δαπανών.
«Θα ήταν άδικο να ζήσουμε στις πλάτες των νέων γενεών», είπε στην ιστορική του ομιλία ο γερμανός σοσιαλδημοκράτης ηγέτης. «Αν δεν οργανώσουμε την διαδικασία μεταρρύθμισης, θα μας υπερκεράσουν οι δραματικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία. Χωρίς αυτά τα μέτρα η ραγδαίως γηράσκουσα χώρα μας δεν θα μπορεί για πολύ ακόμη να διαθέτει ένα γενναιόδωρο σύστημα πρόνοιας και κοινωνικής περίθαλψης, δίχως να βυθίζει στα χρέη τις μελλοντικές γενιές.»
Η δημόσια συζήτηση στη χώρα κινείται σε επίπεδο σκιών. Οι διαφημίσεις του «Συνασπισμού» εξορκίζουν την κοινή λογική την οποία βαφτίζει «νεοφιλελευθερισμό». Παράλληλα όμως τα προβλήματα διογκώνονται. Ο λαϊκισμός, ειδικά εκείνων που θέτουν εαυτόν στην υπηρεσία της Αριστεράς και της Προόδου δεν έχει προηγούμενο. Κάποια στιγμή τα προβλήματα θα σκάσουν μπροστά μας. Τότε οι εξορκισμοί κάθε μεταρρύθμισης όπως και τα ευχολόγια «για μια άλλη πολιτική» δεν θα είναι αρκετά να μας σώσουν. Γι’ αυτό ο κ. Κακουνάκης , πρέπει να καταγγείλει μαζί με τον φιλελεύθερο κ. Ραφαρέν και τον σοσιαλδημοκράτη κ. Σρέντερ. Και αν ξέρει άλλους τρόπους υπέρβασης της κρίσης (η οποία σημειωτέον μαστίζει όλη την Ευρώπη) ας την πει και στον κ. Κωνσταντόπουλο, ο οποίος διδάσκει «άλλες πολιτικές» χωρίς όμως να τις διευκρινίζει…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 25.2.2004
