Η, χωρίς όρους, χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη «Χαμάς» δεν διασφαλίζει την ειρήνη. Αντιθέτως, μπορεί να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο…
Στη θρυλική ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα, «Νονός», ένας γερουσιαστής κάνει διάφορα κόλπα στον «νονό» εμποδίζοντάς τον να επεκτείνει τις άνομες δραστηριότητές του. Όταν όμως, πληροφορείται ποιος είναι ο διαβόητος Κορλεόνε ανακρούει πρύμναν και τρέχει να υποβάλλει τα σέβη του στον αρχηγό της Καμόρα. «Ήταν μια σοφή απόφαση», απαντά στο γλείψιμο του γερουσιαστή ο «νονός».
Αυτό θύμισε η απάντηση του εκπροσώπου της «Χαμάς», στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για παροχή βοήθειας στους Παλαιστινίους. «Ήταν μια πολύ σώφρων απόφαση», είπε ο Χαλίλ Αμπού Λέιλα, ο οποίος μάλιστα δήλωσε πως μας έκανε και χάρη παίρνοντας τα 120 εκατομμύρια ευρώ. «Αποδεχόμαστε αυτή τη βοήθεια», συμπλήρωσε, «αλλά αρνούμαστε να τη συνδέσουμε με όρους που έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές μας». Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι αρχές των ισλαμοφασιστών της Παλαιστίνης προβλέπουν το θρησκευτικό αφιονισμό 16χρονων παιδιών, τα οποία στη συνέχεια στέλνουν να ανατιναχθούν μέσα σε λεωφορεία και σουπερμάρκετ.
Πιο εκπληκτικό είναι το σκεπτικό πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Φιλίπ Ντουστ-Μπλαζί, δήλωσε ότι τα χρήματα είναι απαραίτητα για να αποφευχθεί «οικονομικό χάος» από την παράλυση της Παλαιστινιακής Αρχής. Πιο αναλυτικός ήταν ο απεσταλμένος της διεθνούς κοινότητας κ. Tζέιμς Γούλφερσον, ο οποίος δήλωσε ότι «η αδυναμία του παλαιστινιακού κράτους να καταβάλει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων θα προκαλέσει κοινωνική αναταραχή με δυσάρεστες συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή». Είναι, δηλαδή, σαν να βγει ο Βύρων Πολύδωρας και να ανακοινώσει επίδομα στους χούλιγκαν διότι αλλιώς θα συνεχίσουν να διαταράσσουν την κοινωνική ειρήνη. Ή, για να το πούμε με ιστορικούς όρους, είναι η πολιτική κατευνασμού που ακολούθησε στο Μόναχο η δημοκρατική Δύση.
Είναι σίγουρο πως ο παλαιστινιακός λαός χρειάζεται βοήθεια. Καταρχήν, για να ξεφύγει από την εθνικιστική και ιερή του τύφλωση. Αυτήν που έφερε τη «Χαμάς» στην εξουσία. Χρειάζεται ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά από διαφορετικά και εκτός της Παλαιστινιακής Αρχής, κανάλια. Οι προηγούμενοι της «Φατάχ» καρπώνονταν για ίδιον όφελος τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας. Σύμφωνα με το περιοδικό «Forbes», η περιουσία του Γιάσερ Αραφάτ ξεπερνούσε τα 300 εκατομμύρια δολάρια. Ο Τζαουίντ αλ-Γκουσεΐν, πρώην υπουργός Οικονομικών της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), δήλωσε στο «Associated Press» ότι όταν παραιτήθηκε το 1996, τα περιουσιακά στοιχεία του Αραφάτ κυμαίνονταν στα τρία έως πέντε δισεκατομμύρια δολάρια. Σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2003 και επιβεβαιώθηκε από τον Σαλάμ Φαγιάντ, τον άνθρωπο που διορίστηκε κατόπιν έξωθεν πιέσεων τον Ιούνιο του 2002 υπουργός Οικονομικών της Παλαιστινιακής Αρχής, από το 1994 και κυρίως από το 1996 και εξής ο Αραφάτ υπεξαίρεσε «πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια» από τα ταμεία της Παλαιστινιακής Αρχής.
Και καλά, οι προηγούμενοι έκαναν τη διεθνή βοήθεια μετοχές της «Κόκα-Κόλα» και λογαριασμούς στην Ελβετία. Τούτοι εδώ, ιεροί κι αμόλυντοι καθώς είναι, μπορεί να τα κάνουν δυναμίτιδα για να σκοτώσουν κι άλλα γυναικόπαιδα. Και η χρηματοδότησή τους χωρίς όρους μπορεί να ανάψει άλλες φωτιές στην περιοχή. Διότι διέξοδος δεν φαίνεται. Ο πολιτικός ηγέτης της «Χαμάς», Χαλέντ Μεσάαλ, δήλωσε ότι «με εξαίρεση το σιωνιστικό αντίπαλο (το Ισραήλ), η Χαμάς είναι έτοιμη για διάλογο με κάθε πλευρά, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, αλλά σε ισορροπημένη, χωρίς όρους, βάση». Δηλαδή με ποιον θα συνομιλήσουν; Με τη Ζουαζηλάνδη;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 1.3.2006
