Το μυστικό δεν κρύβεται στο αν οι εταιρείες είναι κρατικές ή ιδιωτικές, αν είναι χαμηλού ή υψηλού κόστους, αλλά αν ο έλεγχος που γίνεται από τις κρατικές υπηρεσίες είναι καλός ή κακός.
Ας αποκρυπτογραφήσουμε αυτή τη δήλωση. Καταρχήν, το πρόβλημα της Προόδου (και όλων εκείνων που θέλουν να παραμείνουν τα πράγματα στάσιμα, ώστε να συνεχίσει να απομυζά η «Ολυμπιακή» τους κόπους του ελληνικού λαού) είναι πως όποτε αναφέρει στατιστικά στοιχεία δεν προσδιορίζει ποτέ το χρόνο. Η αύξηση κατά 10% των αεροπορικών δυστυχημάτων είναι ένα εξόχως αντικειμενικό στοιχείο που φοβίζει τους επιβάτες (άρα και πιθανούς πελάτες της εργοδότριας εταιρίας του κ. Καλλιάνου), αλλά είναι εξόχως παραπλανητικό. Πότε και σε σχέση με ποια περίοδο αυξήθηκαν τα ατυχήματα κατά 10%; Το 2005 σε σχέση με το 2004; Πέρσι σε σχέση με πρόπερσι; Την τελευταία δεκαετία; Κι αν αυξήθηκαν κατά 10% τα δυστυχήματα, πόσο αυξήθηκαν την ίδια περίοδο οι πτήσεις, ώστε να μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα; Αν, δηλαδή, ο συνδικαλιστής αναφέρεται στην τελευταία δεκαετία, που ο αριθμός των πτήσεων αυξήθηκε κατά 75%, τότε η αύξηση των θανατηφόρων και μη δυστυχημάτων κατά 10% δείχνει ότι υπάρχει πρόοδος στην ασφάλεια, παρά την «επάρατο» για την Αριστερά φιλελευθεροποίηση των αεροπορικών συγκοινωνιών.
Στο 2004 αποκλείεται να αναφέρεται ο εν λόγω συνδικαλιστής, διότι ήταν η ασφαλέστερη χρονιά στην ιστορία της σύγχρονης αεροπλοΐας. Είχε μόνο 425 θύματα, με δεύτερη χρονιά το 1955, που είχε 527 θύματα, ενώ ο μέσος όρος θυμάτων την περίοδο 1974-2003 ήταν 1.348 θύματα. (βλέπε γράφημα 1)
Μεγάλη θολούρα δημιουργεί η «Αριστερά της Προχειρότητας» και για τις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους με αφορμή το μοιραίο αεροσκάφος της «Helios». Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, οι ευθύνες της εταιρείας αναδεικνύονται μέρα με την ημέρα, αλλά επίσης αναδεικνύονται και οι τεράστιες ευθύνες της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας της Κύπρου, η οποία όφειλε να ελέγχει την εταιρεία. Και αν αποδειχθεί ότι η εταιρεία δεν έκανε μια φορά καλά τη δουλειά της, τότε το κυπριακό κράτος δεν έκανε δύο φορές καλά τη δουλειά του, διότι οι πολίτες της Ε.Ε. τους δημόσιους λειτουργούς πληρώνουν για να κάνουν καλή δουλειά. Όχι τις εταιρείες που πρέπει να ελέγχονται.
Τα στοιχεία όμως αποδεικνύουν ότι οι εταιρείες χαμηλού κόστους, που λειτουργούν σε χώρες όπου ο κρατικός και κοινωνικός (διά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και οργανώσεων πολιτών) έλεγχος είναι αυστηρός, έχουν καλύτερους δείκτες ασφάλειας ακόμη και σε σχέση με τις κρατικές εταιρείες, όπως η «Ολυμπιακή». Στο γράφημα 2 φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι εταιρείες που η Αριστερά της Προχειρότητας βαφτίζει «πειρατές των αιθέρων» έχουν καλύτερες επιδόσεις από την πανταχόθεν ευλογούμενη για θέματα ασφάλειας «Ολυμπιακή». Για την περίοδο 1981-2004 η «RyanAir» είναι 33η στον παγκόσμιο κατάλογο, η «EasyJet» 36η, η «Ολυμπιακή» 53η και η «Virgin Atlantic» (χαμηλού κόστους) 54η. Τελευταία (80ή) είναι η κρατική «Turkish Airlines».
Το μυστικό λοιπόν δεν κρύβεται στο αν οι εταιρίες είναι κρατικές ή ιδιωτικές, αν είναι χαμηλού ή υψηλού κόστους, αλλά αν ο έλεγχος που γίνεται από τις κρατικές υπηρεσίες είναι καλός ή κακός. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι η αφρικανική ήπειρος, όπου γίνονται οι λιγότερες πτήσεις (3% των παγκοσμίως), είχε το 27% των θανατηφόρων δυστυχημάτων παγκοσμίως! Είναι μάλιστα η μόνη γεωγραφική περιοχή της οποίας ο δείκτης θανατηφόρων δυστυχημάτων αυξάνεται τα τελευταία δέκα χρόνια (από 5,1 το 1993 σε 7,7 το 2004).
ΥΓ.: Προχθές η εφημερίδα της προόδου «Αυγή» (19.8.2005) δημοσίευσε «διορθωμένο» τον κατάλογο με τα περσινά αεροπορικά δυστυχήματα. Η νέα εκδοχή δεν περιλαμβάνει την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία (USAF) στις εταιρείες χαμηλού κόστους, αλλά περιλαμβάνει πολλές εταιρείες κάργκο, δηλαδή αεροπλάνα που έπεσαν και μετέφεραν εμπορεύματα. Άσχετα, λοιπόν, με το γεγονός ότι τα πραγματικά δεδομένα δεν το επιβεβαιώνουν, το συμπέρασμα για την Αριστερά και την Πρόοδο παραμένει το ίδιο: «Φονιάδες των λαών, καπιταλιστές…».
* Ο «σταθμισμένος αριθμός δυστυχημάτων» βγαίνει εάν υπολογίσουμε και τον αριθμό των επιβατών και πόσοι απ’ αυτούς σκοτώθηκαν ανά δυστύχημα. Για παράδειγμα, αν μια εταιρεία είχε 3 δυστυχήματα και στο πρώτο σκοτώθηκαν 120 από τους 120 επιβάτες, στο δεύτερο 75 από τους 150 και στο τρίτο σκοτώθηκαν 5 από του 200 επιβάτες.
Τότε ο δείκτης σταθμίζεται με το άθροισμα των απωλειών ως εξής 120/120=1, 75/150=0,5 και 5/200=0,025. Σύνολο: 1,525
** Ο δείκτης δυστυχημάτων υπολογίζεται με βάση:
Α. τον αριθμό των πτήσεων που έκανε η αεροπορική εταιρεία
Β. Το άθροισμα των θανατηφόρων δυστυχημάτων όλων των αεροπορικών εταιρειών παγκοσμίως
C. Το άθροισμα των πτήσεων παγκοσμίως
D. Το σταθμισμένο αριθμό δυστυχημάτων της εταιρείας.
O δείκτης υπολογίζεται από την εξίσωση D – (A * (B/C))
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 21.8.2005
