Οι φτωχοί δεν έγιναν φτωχότεροι λόγω της παγκοσμιοποίησης. Πλουσιότεροι έγιναν. Μπορεί να μην έγιναν όσο πλουσιότεροι πρέπει -να συμφωνήσουμε σ’ αυτό- αλλά δεν επιδεινώθηκε η θέση τους. Και οι φτωχοί γίνονται και λιγότεροι
Τακτικός φίλος της στήλης που διάβασε το χθεσινό σημείωμα των «Απογραφών» με τίτλο «Οι πλούσιοι, πλουσιότεροι και οι φτωχοί λιγότεροι» («Α.τ.Κ.» 29.6.2003) επεσήμανε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Αριστεράς και των Κινημάτων, με τίτλο «Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι» («Αυγή» 31.7.2002). Αξίζει να το δούμε για να καταλάβουμε πως μανιπουλάρονται οι στατιστικές για να μείνουν οι εντυπώσεις και να χαθεί η ουσία:
«Οι πλούσιες χώρες γίνονται πλουσιότερες και οι φτωχές φτωχότερες, υπογραμμίζεται σε έκθεση της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για την Βιομηχανική Ανάπτυξη (UNIDO)», έγραψε η “Αυγή”… «Στην έκθεση, γίνεται σύγκριση βασικών οικονομικών δεικτών περισσοτέρων από 80 χωρών μεταξύ των ετών 1985 και 1998. Στο διάστημα αυτό των 13 ετών, μόνο λίγες χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Κίνας, των Φιλιππίνων, της Ινδονησίας και της Ιρλανδίας, κατόρθωσαν να βελτιώσουν σημαντικά τη θέση τους στις διεθνείς αγορές.»
Κατ’ αρχήν το δημοσίευμα είναι ακριβές και παραπλανητικό. Ναι! Λίγες χώρες βελτίωσαν -σημαντικά- την θέση τους στις διεθνείς αγορές. Οι περισσότερες την βελτίωσαν, αλλά όχι σημαντικά. Πόσο είναι το «σημαντικά»; Όσο γουστάρει ο καθένας.
Το ουσιαστικό στοιχείο της έρευνα όμως δεν είναι αν η Γκάνα βελτίωσε «σημαντικά» τη βιομηχανική της υποδομή, αλλά τι έκαναν οι φτωχοί στο σύνολό τους και οι πλούσιοι στο σύνολό τους.
Από την ίδια έρευνα λοιπόν βλέπουμε ότι την περίοδο της «καταραμένης», «νεοφιλελεύθερης» (όπως θέλετε βρίστε την) παγκοσμιοποίησης (1985-1998) η παραγωγή των βιομηχανικών προϊόντων υπερδιπλασιάστηκε. Περισσότερο, μάλιστα, στις αναπτυσσόμενες χώρες από τις αναπτυγμένες.
Το 1985, στις αναπτυσσόμενες χώρες, παρήχθησαν προϊόντα αξίας 476,6 δις δολαρίων το 1998 1.225,8 δις δολαρίων. Οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες από τα 5,6 δις δολάρια που παρήγαγαν το 1985 πήγαν τα 12,1 δις δολάρια το 1998. Καλύτερα: στην παγκόσμια πίτα οι αναπτυσσόμενες χώρες από το 19,2% ανέβηκαν στο 21,7%. Οι αναπτυγμένες από το 80,8% έπεσαν στο 75,2%. Οι λιγότερο αναπτυγμένες έμειναν στα ίδια (0,2%)
«Είναι πολλά;» μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος. Φυσικά όχι! Αλλά δεν είναι το ψέμα που η Αριστερά διατυμπανίζει. Οι φτωχοί δεν έγιναν φτωχότεροι. Πλουσιότεροι έγιναν. Μπορεί να μην έγιναν όσο πλουσιότεροι πρέπει -να συμφωνήσουμε σ’ αυτό- αλλά δεν επιδεινώθηκε η θέση τους. Και οι φτωχοί γίνονται και λιγότεροι. Μόνο η Κίνα να τα πάει καλά (όπως παραδέχεται η «Αυγή»), μιλάμε για 1,2 δις ανθρώπων…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 30.6.2003
