Η μεταπολίτευση κατέρρευσε μαζί με τις καλές εκδοχές της. Οι νέοι απελευθερώθηκαν απ’ όλα τα ταμπού της. Καταδίκασαν μεν τον δικομματισμό, αλλά δεν είχαν και πρόβλημα να ψηφίσουν αντιδημοκρατικά.
Αυτές οι εκλογές είχαν ανατροπές. Περισσότερες απ’ όσες με χρώματα και διαγράμματα έδειξαν τα κανάλια το βράδυ της Κυριακής. Όλοι ξέρουμε ότι ανατράπηκε ο δικομματισμός και ότι η αριστερά μετά από 55 χρόνια πήρε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η «Χρυσή Αυγή», παρά τους όρκους της μεταπολίτευσης («Ποτέ πια φασισμός»), μπήκε τροπαιούχος και μπρατσωμένη στη Βουλή. Το πολιτικό σύστημα κατακερματίστηκε. Οι σταθερές του παλαιού συστήματος, η εναλλαγή δηλαδή των δύο κομμάτων στην εξουσία, δεν υπάρχουν πια. Δεν υπάρχει καν κυβέρνηση, παρά τη βοήθεια των πενήντα εδρών που δίνει ο εκλογικός νόμος στο πρώτο κόμμα. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό με εκλογικό σύστημα που φτιάχτηκε για να ενισχύει τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης. Στις εκλογές του 1989-1990 ίσχυε μια μορφή απλής αναλογικής που οδήγησε σε βραχύβιες κυβερνήσεις συνεργασίας παρά το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία έφτασε σε ποσοστό 46,9%.
Υπάρχει όμως μια άλλη ανατροπή που, μέσα στη θολούρα των ημερών, κινδυνεύει να περάσει απαρατήρητη. Οι νέοι διέψευσαν σε μεγάλο βαθμό τον Αμερικανό πολιτικό Γουέντελ Λιούις Γουίλκι, ο οποίος συνήθιζε να λέει ότι «κάποιος που δεν είναι κάτι σαν σοσιαλιστής πριν τα σαράντα του δεν έχει καρδιά. Κάποιος που παραμένει σοσιαλιστής μετά τα σαράντα του δεν έχει μυαλό».
Στις δικές μας εκλογές, οι νέοι μέχρι 35 ετών δεν ψήφισαν ούτε με την καρδιά, αλλά ούτε με το μυαλό. Ψήφισαν με οργή. Σύμφωνα με την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων που έκανε ο κ. Γιάννης Μαυρής της Public Issue (Σκάι, 9.5.2012), το ποσοστό των νέων που ψήφισαν «Χρυσή Αυγή» είναι το δεύτερο μεγαλύτερο (14%) και πολύ κοντά στο ποσοστό εκείνων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ (16%). Στο άλλο άκρο, δηλαδή στην ηλικία των 55 και άνω, οι «γέροντες» ψήφισαν δικομματικά (ΝΔ 31%, ΠΑΣΟΚ 23%), έδωσαν ένα υψηλό ποσοστό στον ΣΥΡΙΖΑ (13%), αλλά στράφηκαν μακριά από το νεοναζιστικό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής»: μόλις 3% το υπερψήφισαν.
Αυτά δεν είναι κακό μαντάτο μόνο για την αριστερά που κυριαρχούσε στο χώρο της νεολαίας όλα τα χρόνια της μισητής μεταπολίτευσης. Είναι άσχημο νέο για τον τόπο. Η μεταπολίτευση κατέρρευσε μαζί με τις καλές εκδοχές της. Οι νέοι απελευθερώθηκαν απ’ όλα τα ταμπού της. Καταδίκασαν μεν τον δικομματισμό, αλλά δεν είχαν και πρόβλημα να ψηφίσουν αντιδημοκρατικά. Φυσικά υπάρχει η οργή, αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το έλλειμμα παιδείας. Παρά την κυριαρχία της αριστεράς στις τέχνες, τα γράμματα και τα πανεπιστήμια, οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» και η «Χρυσή Αυγή» κέρδισαν το ένα τέταρτο της νεολαίας (25%). Κι αυτό είναι κάτι που θα το βρούμε μπροστά μας καθώς οι παλιότεροι που έχουν τις μνήμες του φασισμού θα φεύγουν, ενώ αυτοί οι νέοι που ελαφρά τη καρδία ψηφίζουν «Χρυσή Αυγή» θα μετακινούνται συν τω χρόνω στα κέντρα λήψης-πολιτικών, επιχειρηματικών, κοινωνικών- αποφάσεων.
Η νέα μεταπολίτευση, όπως συνηθίζουν να λένε πολλοί, δεν ξεκινά με αριστερούς οιωνούς. Δεν ξεκινά καν με καλούς οιωνούς. Ξεκινά με μεγάλη σύγχυση, που είναι εύφορο χωράφι για ιστορικά ατυχήματα.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εξώστης» της Θεσσαλονίκης στις 10.5.2012
