Σήμερα το Εθνικό Τυπογραφείο επιτρέπει σε κάθε Έλληνα πολίτη να βλέπει δωρεάν τους νόμους στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, αλλά δεν του επιτρέπει να τους... τυπώσει.

Ας εξαγγέλλει ο πρωθυπουργός ό,τι θέλει περί πληροφορικής κοινωνίας στην Ελλάδα. Το παιγνίδι δεν παίζεται στο Βελλίδιο. Παίζεται στη Λεωφόρο Κηφισίας κι αν κάποιος δεν τραβήξει αυτιά εκεί, και αυτές οι εξαγγελίες θα πάνε όπου και οι προηγούμενες των προηγούμενων.

Η εθνική στρατηγική μας στα Βαλκάνια υπονομεύεται από ένα link, το οποίο οδηγούσε σε ένα άλλο link και το οποίο με τη σειρά του οδηγούσε σε ένα άλλο link κ.ο.κ. Άτιμο Internet!

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν κάθε υπουργείο και κάθε δημόσιος οργανισμός δημοσιοποιούσε διά του Διαδικτύου όλες τις συμβάσεις και τις πράξεις του (διορισμούς, μετατάξεις κ.λπ.) ώστε να είναι προσιτά σε κάθε Έλληνα πολίτη;

Οι έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού δεν πρόκειται να επιστρέψουν σ' αυτά τα Πανεπιστήμια που έχουμε, σ' αυτά τα ερευνητικά κέντρα που έχουμε, σ' αυτές τις δομές παραγωγής γνώσης που έχουμε.

Δυστυχώς δεν είναι μόνο οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας που διέγραψαν την ηλεκτρονική ιστορία τους. Σε μια πρόχειρη έρευνα που κάναμε μόνο εννιά από τα δεκαοχτώ υπουργεία προϋπάρχουν ηλεκτρονικά της «πολιτικής αλλαγής». Όλα τα υπόλοιπα αντί να επανιδρύσουν το κράτος, άρχισαν να επανιδρύουν την ιστορία του κράτους.