Στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της περιόδου 2005-2009 προβλεπόταν η πρόσληψη 75 (κατά μέγιστο αριθμό) πωλητών εισιτηρίων και τελικά προσελήφθησαν 130 άτομα. Τι απέγιναν αυτοί; 

Ο «ατυχής πόλεμος» του 1897 έγινε τέσσερα χρόνια μετά το «Δυστυχώς, επτωχεύσαμεν» του Χαριλάου Τρικούπη.

Με τους περήφανους αγώνες των κατοίκων όλων των περιοχών της χώρας και με τη γενναία συμβολή τοπικών ψηφοθήρων, κάθε νομός απέκτησε ακριβά κελύφη νοσοκομείων, αλλά όχι νοσοκομεία.

Το πιο εντυπωσιακό στην υπόθεση της Νίνας Κασιμάτη, είναι πόσο πολύ εισχώρησαν στον δημόσιο διάλογο οι «σοφίες» των Εξαρχείων...

Καλές είναι οι πρωτοβουλίες και τα τριχίλιαρα για το «Rebrain Greece», αλλά μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε από το να ξαναφέρνουμε τη λογική στον δημόσιο τομέα;

Αν είναι μια φορά κακό για τη δημοκρατία να υπάρχουν συμβάντα αστυνομικής αυθαιρεσίας, είναι δημοκρατικώς ανεπίτρεπτο να απαγορεύεται η καταγραφή τους με το μάντρωμα των δημοσιογράφων σε αστυνομικά τμήματα.