Στην Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, χάθηκε και το κεκτημένο της στοιχειώδους σοβαρότητας στην εξωτερική πολιτική.

Ας ευχηθούμε πως στην Ουάσιγκτον κατάλαβαν την γελοιότητα αυτής της κυβέρνησης, όμως εδώ τα πράγματα είναι σοβαρά και σε θεσμικό και σε διπλωματικό επίπεδο.

Βουνά απορριμμάτων, δυσωδία, και πυρκαγιές στην Κέρκυρα, όπου ο αντιμνημονιακός δήμαρχος «θα μάζευε τα σκουπίδια αλλιώς».

Η διπλωματία είναι μονοπώλιο της κυβέρνησης. Τα κόμματα δεν μπορούν να κάνουν ούτε μυστική ούτε φανερή. Μπορούν να λένε τις απόψεις τους σε καφετέριες ή μπαλκόνια, αλλά μέχρι εκεί.

Η τοπική διαφθορά δεν τιμωρείται τοπικά όχι επειδή χάνεται σε γραφειοκρατικά γρανάζια, όπως γίνεται στα υπουργεία, αλλά διότι οι πολίτες ποτέ δεν ενδιαφέρονται για τα λεφτά των άλλων.

Η αβαθής Αριστερά,  που έγινε κυρίαρχη σε αυτόν τον τόπο, απαντά στα υπαρκτά προβλήματα με φανταστικούς ταξικούς πολέμους.