Δέκα χρόνια μετά...
Στην Ελλάδα η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα σαν τραγωδία και ουδέποτε σαν φάρσα.
Στην Ελλάδα η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα σαν τραγωδία και ουδέποτε σαν φάρσα.
Η σχέση της κυβέρνησης με τις αγορές θυμίζει τον καυγά του μπακαλόγατου Ζήκου με τον Κιτσάρα.
Τους περισσότερους φόρους πληρώνουν οι εργαζόμενοι, που είναι και οι μόνοι που συνεισφέρουν με προοδευτικούς φορολογικούς συντελεστές.
Η οικονομία αγκομαχά και μαζί τα έσοδα του κράτους που ταΐζουν τη φενάκη των κυβερνητικών στελεχών ότι «βγήκαμε από τα μνημόνια κι όλα καλά, όπως παλιά».
Λέγεται συχνά πως στην Ελλάδα απέτυχε το κράτος, απέτυχε και η αγορά. Αυτό είναι ψευδές. Οι αγορές πάντα προσαρμόζονται στις νόρμες που διαμορφώνει το κράτος.
Ο παλιός πενταετής πολιτικός κύκλος δημοσιονομικής επέκτασης-σταθεροποίησης έγινε μετά την κρίση εξάμηνος...
Κι ύστερα ήρθε η χρεοκοπία, από την οποία δεν μάθαμε τίποτε. Τώρα είμαστε στο ίδιο έργο της χρεοκοπίας θεατές.