Το κόστος των «Δεν πληρώνω»
Θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια τους «Δεν πληρώνω», ακόμη και με όρους ταλαιπωρίας των επιβατών.
Θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια τους «Δεν πληρώνω», ακόμη και με όρους ταλαιπωρίας των επιβατών.
Το κρατικό μονοπώλιο έγινε ιδιωτικό ολιγοπώλιο. Αυτή η εξέλιξη έπρεπε να κρατάει σε διαρκή εγρήγορση την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.
«Ξοδεύουμε 2,6 δισ. επιδοτώντας ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις χωρίς να γίνει καμία συζήτηση, καμία ανάλυση κόστους-οφέλους».
Θα συμφωνήσουμε ότι οι τράπεζες έχουν πολλά προβλήματα, αλλά οι συνταξιούχοι έχουν περισσότερα. Και θα ήταν παντελώς άδικο να πληρώσουν οι δεύτεροι τα οικονομικά ανοίγματα που έχουν οι πρώτες.
Οι φοροαπαλλαγές σε μια οικονομία που έχει γονατίσει από τους φόρους της κρίσης και των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι καλοδεχούμενες. Οι μόνιμες, όμως, και ουχί οι εφάπαξ, όταν και αν υπάρχει πλεόνασμα.
Η νίκη της υπεύθυνης Αριστεράς στην Πορτογαλία, η οποία όχι μόνο δεν ανέβηκε στα κάγκελα για το μνημόνιο, αλλά σε συνεργασία με μια εξίσου υπεύθυνη Δεξιά το έφερε εις πέρας.
Αν και εφόσον υπάρξει υπερπλεόνασμα, σώφρον είναι να προωθηθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ένα κονδύλι που επίσης δεινοπάθησε στα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.