Ποιά παράδοση, ποιά Ελλάδα, ποιά πίστη, ποιές αξίες υπερασπίζεται η «Χρυσή Αυγή»;
Τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ. Χρήστο Παππά, δεν τον λες και νέο. Γεννημένος το 1962 άρχισε φέτος να διανύει τις δεκαετίες των -ήντα. Δεν είναι «εσχατόγηρως», όπως αποκάλεσε δύο μεγάλες μορφές της ελληνικής πολιτικής αλλά δεν είναι και παιδαρέλι. Ζωή να ‘χει και να φτάσει την ηλικία του κ. Μανώλη Γλέζου και του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ελπίζοντας ότι μέχρι τότε θα έχει ωριμάσει. Και πολιτικά και ως άνθρωπος.
Μπορεί ο εκπρόσωπος Τύπου του «εθνικιστικού κόμματος», να μην είναι παιδαρέλι, αλλά παιδιαρίζει. Ψάχνει να βρει εκείνες τις εκφράσεις του νηπιαγωγείου που θα κάνουν εντύπωση ως λογοπαίγνια. Ετσι προ καιρού μιλώντας, από το, ιερό για τη Δημοκρατία, βήμα της Βουλής, είπε ότι «το ΚΚΕ θα πάρει τα τρία…» -παύση- «τα τρία τοις εκατό, εννοώ…» Δεν γνωρίζουμε αν κάποιοι γέλασαν με το -ο Θεός να το κάνει- ευφυολόγημα, αλλά η πολιτική ζωή έκανε ένα μικρό βήμα προς τα κάτω.
Ενα ακόμη μεγαλύτερο βήμα προς τον πάτο έκανε και με την ανακοίνωση του κ. Παππά, στην οποία έγραψε «Το δυστύχημα είναι ότι αυτός ο εσχατόγερος (Μανώλης Γλέζος) όπως και ο εσχατόγερος της Δεξιάς Κώστας Μητσοτάκης θα κηδευτούν με λεφτά που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός».
Να σημειώσουμε εδώ ότι ολόκληρη η ανακοίνωσή του δεν έχει κάποιο πολιτικό επιχείρημα, το οποίο ντύθηκε με ανόητες εκφράσεις. Μοιάζει σαν να γράφτηκε για να ντύσει τη λέξη που ανορθογράφησε ο κ. Παππάς από «εσχατόγηρως» σε «εσχατόγερος».
Λάθη όμως γίνονται (και ορθογραφικά) αλλά η προσβολή του κ. Παππά στους ηλικιωμένους ενέχει και ιστορικά λάθη. Υποτίθεται ότι η Χρυσή Αυγή» νοσταλγεί και λατρεύει την Αρχαία Ελλάδα και δη την κοινωνική οργάνωση των Σπαρτιατών. Αν, λοιπόν, το μεγαλοστέλεχος του κόμματος που έχει ως σήμα αρχαιοελληνικό με μαίανδρο άνοιγε κανένα βιβλίο θα διαπίστωνε ότι η Αρχαία Σπάρτη περιποιούσε μεγάλες τιμές στους γέροντες. Εδινε σε είκοσι οκτώ από αυτούς την ύψιστη τιμή να μετέχουν στη Γερουσία. «Η εκλογή στη Γερουσία ήταν ιδιαίτερα τιμητική», γράφει ο Edmond Levy στο βιβλίο «Σπάρτη. Κοινωνική και πολιτική ιστορία έως την ρωμαϊκή κατάκτηση» (εκδ. Πατάκη). «Ο νεοεκλεγείς γέροντας κάνει τον γύρο των ιερών, έχοντας στεφάνι στο κεφάλι του, ακολουθούμενος από νεαρούς και γυναίκες που εξυμνούν τις αρετές του… Η εκλογή στη Γερουσία εμφανίζεται έτσι ως η μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να προσφέρει η Σπάρτη σε ένα από τα μέλη της».
Ολα αυτά, βέβαια, δεν απεικονίζονται στην ταινία «300» που φλογίζει τη σκέψη νεαρών και μεγαλύτερων Χρυσαυγιτών, αλλά γενικώς η ελληνική κοινωνία -για την οποία η Χρυσή Αυγή κλαίει και οδύρεται, ότι μολύνεται από τους ξένους- επιφύλασσε πάντα σεβασμό για τους μεγαλύτερους. Ακόμη και σήμερα σε κάποια χωριά της Ελλάδας οι νέοι φιλούν με σεβασμό το χέρι των γερόντων.
Ποια παράδοση, λοιπόν, ποια Ελλάδα, ποιες αξίες υπερασπίζεται ο κ. Παππάς και οι σύντροφοί του; Καμία. Αν θυμηθούμε τις χυδαίες ύβρεις χαμαιτυπείου που εξαπέλυε εκτός του θεάτρου «Χυτήριο» (προς υπεράσπιση μάλιστα της χριστιανοσύνης!) ο έτερος βουλευτής της Χ.Α. κ. Ηλίας Παναγιώταρος πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η Χρυσή Αυγή, εκτός όλων των άλλων, πάσχει από τη βασική ασθένεια του πολιτικού μας συστήματος· την υποκρισία. Υποκρίνεται ότι υπερασπίζει τις αξίες του ελληνισμού, του χριστιανισμού (ή ό,τι άλλο βρίσκει πρόχειρο), αλλά στην ουσία τις κουρελιάζει.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 27.10.2012
