Οι τηλεφωνητές των αμερικανικών εταιριών βρίσκονται στην Ινδία! Κοστίζουν πολύ λιγότερο από τους Αμερικανούς αλλά κερδίζουν πολλά περισσότερα από τους συμπατριώτες τους. Εμείς βλέπουμε εκμετάλλευση εκείνοι πλούτο Τι είναι λοιπόν προτιμότερο;
Χιλιάδες άνθρωποι δουλεύουν σήμερα στην Ινδία ως τηλεφωνητές … αμερικανικών εταιριών. Είναι μια δύσκολη και κακοπληρωμένη δουλειά για τις ΗΠΑ, μια εξίσου δύσκολη, αλλά καλοπληρωμένη δουλειά για την Ινδία. Η ιστορία έχει ως εξής. Κάθε μεγάλη εταιρία έχει μια υπηρεσία εξυπηρέτησης των καταναλωτών. Δημοσιεύει ένα αριθμό χωρίς χρέωση, ο οποίος είναι μεν αμερικανικός, η κλήση όμως προωθείται στην Ινδία. Εκεί εξειδικευμένες εταιρίες έχουν στήσει ολόκληρα κέντρα με εκατοντάδες τηλεφωνητές οι οποίοι απαντούν στα παράπονα ή τα αιτήματα των αμερικανών καταναλωτών.
Οι τελευταίοι δεν καταλαβαίνουν καν ότι μιλούν με Ινδία ή Ινδό τηλεφωνητή. Στη μεγάλη και φτωχή αυτή χώρα, έχουν αναπτυχθεί ειδικά κέντρα ελευθέρων σπουδών που διδάσκουν του επίδοξους τηλεφωνητές πως να είναι … Αμερικανοί. Τους μαθαίνουν …προφορά, εκφράσεις, τι να προσέχουν και τι να αποφεύγουν μιλώντας με Αμερικανούς. Σύμφωνα με την εταιρία μελετών «Frost & Sullivan» το 2002 εισέρευσαν στην Ινδία 237,7 εκατ. δολάρια, ποσό που αναμένεται να υπερτριπλασιαστεί το 2008, φτάνοντας τα 735,7 εκατ. δολάρια.
Φυσικά οι εταιρίες δεν κάνουν εξαγωγή της δραστηριότητας τους γιατί αγαπούν ή θέλουν να βοηθήσουν την Ινδία. Μειώνουν τρομαχτικά το κόστος τους. Υπολογίσθηκε ότι ο μέσος μισθός τηλεφωνητή στις ΗΠΑ φτάνει τα 4.000 δολάρια το μήνα, ενώ στην Ινδία είναι 280 – 300$ Εκμεταλλεύονται στην ουσία το χαμηλό εργατικό κόστος στην Ινδία, την Μαλαισία κ.λ.π. Έτσι, μέχρι εδώ η ιστορία δικαιώνει όλους εκείνους που φωνασκούν «φονιάδες (άντε: εκμεταλλευτές) των λαών…» και «κατάρα στην παγκοσμιοποίηση».
Δεν θα συμφωνήσουν όμως μαζί τους εκείνοι που εργάζονται σ’ αυτές τις εταιρίες αφού το μέσο εισόδημα στην Ινδία είναι 440$. Το χρόνο! Για την Ινδία τα 300$ το μήνα είναι εισιτήριο για τη μεσαία τάξη. Δεν θα συμφωνήσει, βέβαια, και η κυβέρνηση της Ινδίας, αφού οι επενδύσεις αυτών των εταιριών βελτιώνουν ταχύτατα την τηλεπικοινωνιακή υποδομή της χώρας και μάλιστα κάνει ολόκληρη διαφημιστική καμπάνια στις ΗΠΑ για να προσελκύσει περισσότερες εταιρίες…
Τριακόσια δολάρια το μήνα είναι λίγα χρήματα, αν συγκριθούν με τα 4.000 που παίρνουν οι αμερικανοί συνάδελφοί τους. Είναι πολλά όμως σε σχέση με τα 36$/μήνα που παίρνουν οι συμπατριώτες τους. Aρα η παγκοσμιοποίηση ωφελεί ή βλάπτει την Ινδία; Είναι προτιμότερο να υπάρχει αυτή η εξαγωγή δραστηριότητας ή μήπως πρέπει να απαγορευτεί ως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Οι συνήθεις Αριστεροί θα μείνουν στην διαφορά των 3.700 δολαρίων που κερδίζουν οι αμερικανικές εταιρίες. Οι τηλεφωνητές Ινδοί κοιτούν τη διαφορά των 264$ σε σχέση με τους συμπατριώτες τους. Προς θλίψη δε των πρώτων δεν νιώθουν αδικημένοι. Δουλεύουν ως τηλεφωνητές μέχρι να βρουν κάτι καλύτερο…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 25.8.2003
