Πολλοί βγαίνουν κερδισμένοι από την επιδρομή της ΕΛ.ΑΣ. στον εκθεσιακό χώρο που φιλοξενούσε το Art Athina.
Είμαι ένας από τους, περίπου, 8.999.500 Έλληνες που δεν είδαν το «βλάσφημο»(;) έργο της κ. Εύας Στεφανή για να κρίνουν την καλλιτεχνική του αξία. «Να κρίνουν την καλλιτεχνική του αξία»… Μεγάλη κουβέντα… Πως κρίνεται ένα έργο τέχνης; Από τις φλυαρίες των κριτικών; Από την απήχηση που έχει στο κοινό; Από την πρωτοτυπία του; Ή μήπως από τις αντιδράσεις που προκαλεί;
Το τελευταίο είναι, θαρρώ, πιο ασφαλές κριτήριο. Τουλάχιστον πιο απτό. Η τέχνη οφείλει να είναι αίρεση. Να ενοχλεί. Να προκαλεί. Να αναγκάζει κάποιους ανθρώπους να σκεφτούν. Υπό την έννοια αυτή το βίντεο της κ. Στεφανή έγινε τέχνη. Για την ακρίβεια το ανήγαγε σε τέχνη ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Αμαρουσίου, ο οποίος δεν αρκέσθηκε να κατάσχει ένα αντίγραφο του έργου (!), συνέλαβε και όποιον βρήκε πρόχειρο: τον διευθυντή του χώρου όπου διοργανωνόταν η έκθεση! (Σημείωση: αν η ΕΛ.ΑΣ. επεδείκνυε την ίδια αποτελεσματικότητα στην δίωξη του πραγματικού εγκλήματος, όση και στην καταπολέμηση της συμβολικής παραβατικότητας, όλοι θα ζούσαμε καλύτερα).
Πολλοί βγαίνουν κερδισμένοι από την επιδρομή της ΕΛ.ΑΣ. στον εκθεσιακό χώρο που φιλοξενούσε το Art Athina. Ο διοικητής του Α.Τ. Αμαρουσίου, ο οποίος κάτι θα έχει κάτι να διηγείται από την καριέρα του. Πολιτευτές που απέκτησαν στην δημοσιότητα μοίρα. Τα κανάλια που θα γεμίσουν με φλυαρίες τον κενό τους χρόνο. Μόνο η Ελλάδα θα βγει χαμένη: στα μάτια των εκατοντάδων ξένων καλλιτεχνών και παραγόντων της τέχνης ο Σάμιουελ Χάντινγκτον επιβεβαιώνεται. Η Ελληνική Αστυνομία έκανε ευδιάκριτη την θεωρητική γραμμή που χωρίζει την Δύση από τους κατ’ επίφαση δυτικούς, οι οποίοι μπορεί να μην καίνε πρεσβείες για τα σκίτσα του Αλάχ, αλλά ρίχνουν στην πυρά έργα που απεγνωσμένα έψαχναν κοινό.
Υπό την έννοια αυτή τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. έκαναν τέχνη. Αν μάλιστα πυροβολούσαν την δημιουργό θα έκαναν μεγάλη τέχνη. Όλοι ακούσαμε για την «βλασφήμια» και θα ψάξουμε να την δούμε. Στο YouTube! Πάμε στοίχημα ότι το έργο της κ. Στεφανή θα αποκτήσει πλέον παγκόσμια προβολή;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Φεστιβάλ Αθηνών «εφ» στις 7.6.2007