Σε αντίθεση με την αμερικανική, η ελληνική Δικαιοσύνη δεν ασχολήθηκε επί της ουσίας με το μεγάλο πρόβλημα του ντόπινγκ.
Ακούστηκαν πολλά την 12η Αυγούστου 2004. Πολλοί έγραψαν -και περισσότεροι πίστεψαν- ότι επρόκειτο περί μιας ακόμη συνωμοσίας σε βάρος της «μικρής πλην εντίμου Ελλάδος». Στο πρόσωπο των Κώστα Κεντέρη και Κατερίνα Θάνου οι «Αμερικανοί πάτρωνες των πάντων» έπλητταν τη χώρα μας διότι τους «έκλεβε μετάλλια». Εξ ου και το γιουχάισμα στους Αμερικανούς δρομείς των 200 μέτρων κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών της Αθήνας. Εκτός από φονιάδες των λαών, οι Αμερικανοί είχαν αποδειχθεί και φονιάδες των μεταλλίων.
Το τελευταίο βέβαια αποδείχθηκε ακριβές. Η Αμερικανίδα αθλήτρια Μάριον Τζόουνς παρέδωσε οικειοθελώς στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή τα πέντε μετάλλια που κέρδισε στο Σίδνεϊ, αφού μετά από δικαστική έρευνα αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι έτρεχε ντοπαρισμένη. Προσοχή: η δικαστική έρευνα δεν έγινε από κάποια υπερεθνική αρχή, αλλά από την ίδια την αμερικανική Δικαιοσύνη.
Ετσι λοιπόν μια ακόμη θεωρία συνωμοσίας κατά της Ελλάδος μας κατέρρευσε, αλλά τα συμπεράσματα για τη χώρα μας είναι θλιβερά.
Πρώτον οι Ελληνες πολίτες δεν έμαθαν ποτέ τι ακριβώς συνέβη με το «τροχαίο ατύχημα» των Κεντέρη-Θάνου, που έφερε σε δύσκολη θέση τη διοργανώτρια χώρα των κατά κοινή ομολογία «καλύτερων Ολυμπιακών Αγώνων». Σε αντίθεση με την αμερικανική, η ελληνική Δικαιοσύνη αναβάλλει διαρκώς την εκδίκαση των πλημμελημάτων (ψευδορκία, ψευδή καταμήνυση κ.ά.) των δύο αθλητών και στις 19 Ιουνίου του 2008 μπορεί να μάθουμε αν κάποιοι… είπαν ψέματα για το πώς «έπεσε το μηχανάκι την ημέρα που οι κατηγορούμενοι είχαν κληθεί για αντι-ντόπινγκ κοντρόλ».
Σε αντίθεση με την αμερικανική, η ελληνική Δικαιοσύνη δεν ασχολήθηκε επί της ουσίας με το μεγάλο πρόβλημα του ντόπινγκ και απλώς τα πράγματα κουκουλώθηκαν με μια απόφαση του ΣΕΓΑΣ που τους έκρινε αθώους λόγω αμφιβολιών. Απέμειναν έτσι στον αέρα οι κραυγές και οι ιερεμιάδες για το «πού πάει ο αθλητισμός;» (των άλλων χωρών, εννοείται).
Χωρίς λοιπόν να έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα και παρά το γεγονός ότι το όνομα του προπονητή των δύο αθλητών εμφανίζεται στην αλληλογραφία της διαβόητης Balco, η Ελλάδα επίσημα διάτου ΣΕΓΑΣ ζητεί το μετάλλιο που η Μάριον Τζόουνς επέστρεψε στην ΔΟΕ.
Ουδείς βέβαια γνωρίζει αν η κ. Θάνου, που ήρθε δεύτερη μετά την Τζόουνς στον τελικό των 100 μ. στο Σίδνεϊ, αξίζει αυτό το μετάλλιο. Κι αυτό διότι ουδείς έψαξε τη θλιβερή υπόθεση της 12ης Αυγούστου σε βάθος. Ούτε ο ΣΕΓΑΣ, ούτε η Δικαιοσύνη. Διδάσκοντας έτσι κάποιο άλλο ήθος στα Ελληνόπουλα, από εκείνο που διδάσκονται τα «αμερικανάκια».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 16.10.2007