Αν οι κ.κ. Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός δεν μας δουλεύουν με τις χθεσινές δηλώσεις τους (πράγμα εξαιρετικά πιθανό), τότε τα πράγματα είναι σοβαρότερα από την πρώτη ανάγνωση της γελοιότητας.
Αν ο κ.κ. Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός δεν μας δουλεύουν με τις χθεσινές δηλώσεις τους (πράγμα πολύ πιθανό), τότε το ζήτημα ελληνική τρομοκρατία αποκτά μια γελοία (σε ότι αφορά την οργάνωση «17 Νοέμβρη») διάσταση και μια σοβαρή για την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία. Τι μας είπαν, λοιπόν, τα δύο (σύμφωνα με τις ομολογίες τους) πρωτοπαλίκαρα τής πιο αιμοσταγούς συμμορίας που γνώρισε ο τόπος;
Ο πρώτος φαντάζεται εαυτόν κάτι ανάμεσα σε Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Αλέκο Παναγούλη: «Ο ιστορικός του μέλλοντος θα τοποθετήσει αυτή τη δίκη, τηρώντας βέβαια τις αναλογίες: Δίπλα στις δίκες αγωνιστών του ‘21 (Ηρόστρατους και επίβουλους του καθεστώτος τούς ονόμαζαν τότε ο δικαστές τους). Δίπλα στις μαζικές δίκες κομμουνιστών μετά τον εμφύλιο (σφαγείς, εγκληματίες, ληστές, τους ονόμαζαν, σπείρα κακοποιών το κόμμα τους). Δίπλα στις δίκες των αγωνιστών κατά της χούντας (του κοινού ποινικού δικαίου κι όχι πολιτικούς κρατούμενους, τους ονόμαζε και τότε το καθεστώς).» (Ελευθεροτυπία 2.3.2003)
Ο δεύτερος, ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητεί να γίνει δημοψήφισμα για την τύχη του: «Θεωρώ το δικαστήριο σας αναρμόδιο γιατί καλείται να δικάσει πράξεις πολιτικές τις οποίες μόνος αρμόδιος να κρίνει είναι ο λαός και η Ιστορία». (Το Βήμα 2.3.2003)
Το γελοίο αυτών των δηλώσεων, παραμονή της δίκης, είναι προφανές. Το σοβαρό είναι κάπως αδιόρατο, αλλά μας αφορά όλους. Ίσως, λοιπόν, ήρθε η στιγμή να αναρωτηθούμε άπαντες, και ειδικά εμείς οι δημοσιογράφοι που διαμορφώνουμε την κοινή γνώμη:
Αυτή είναι η 17 Νοέμβρη που μυθοποιήσαμε; Σ’ αυτούς τους ανθρώπους χαρίσαμε τόσα πρωτοσέλιδα για να διατυπώσουν τις απόψεις τους; Γι’ αυτών των «αγωνιστών» τα κείμενα χύθηκε τόση μελάνη για να αναλυθεί η «πολιτική φιλοσοφία» της 17Ν και οι … λογοτεχνικές προτιμήσεις των μελών της;
Μήπως φταίμε για το γεγονός ότι οι δύο παρουσιάζουν τέτοιες παρακρούσεις μεγαλείου; Δεν είναι κλινικά ασθενείς, αλλά κάποιοι τους φούσκωσαν τα μυαλά πως η δράση τους είναι αντάξια ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Κάποιοι τους έπεισαν -και ίσως να προσπαθούν ακόμη- ότι κάτι πολύ σημαντικό έκαναν δολοφονώντας ανυποψίαστους ανθρώπους.
Αν οι κ.κ. Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός δεν μας δουλεύουν με τις χθεσινές δηλώσεις τους (πράγμα εξαιρετικά πιθανό), τότε τα πράγματα είναι σοβαρότερα από την πρώτη ανάγνωση της γελοιότητας.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 3.3.2003
