Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα βελτιώσουν την κατάσταση της Παιδείας, σίγουρα δεν θα την επιδεινώσουν. Aρα γιατί να μην τα δοκιμάσουμε, μην τυχόν και μας προκύψουν στη διαδικασία κάποια ΑΕΙ, ανάμεσα στα δεκάδες «κιόσκια» που σίγουρα θα φτιαχτούν;
Βλέπεις πράγματα και λες «γιατί;». Φαντάζομαι πράγματα και λέω «γιατί όχι;» Τζορτζ Μπέρναρντ Σο.(Περισσότερες ρήσεις στο βιβλίο «Είπαν», εκδόσεις Καστανιώτη)
Ο κ. Κώστας Μπέης είναι από τις ψύχραιμες φωνές στον δημόσιο διάλογο της χώρας. Πανεπιστημιακός -φοιτητής και δάσκαλος- επί 50ετία ξέρει καλά τις αρετές των δημόσιων ΑΕΙ όπως και τα προβλήματά τους. «Από επιστημονικές επισκέψεις μου στην Ιαπωνία, αλλά και στη γειτονική Τουρκία», έγραψε χθες στην “Ελευθεροτυπία” «γνωρίζω ότι υπάρχουν άριστα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δίπλα σε πλήθος από κιόσκια, όπως εύστοχα τα χλευάζουν διαπρεπείς πανεπιστημιακοί δάσκαλοι αυτών των χωρών. Όπως και αντιστρόφως, ότι όλα τα κρατικά πανεπιστήμια δεν μπορούν να καυχηθούν για την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση της αποστολής τους. Η ποιότητα δεν είναι αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο ούτε των κρατικών μήτε των ιδιωτικών πανεπιστημίων.»
Υποστηρίζει, δε, ότι τυχόν ανοίγματα προς τα ιδιωτικά ΑΕΙ, δεν θα βελτιώσει την υπάρχουσα κατάσταση στην Παιδεία. Να ενισχύσουμε το επιχείρημά του. Με δεδομένη την ποιότητα των ελέγχων που κάνει το Δημόσιο, και το επίπεδο της δημόσιας κριτικής (από ΜΜΕ, φορείς κ.λ.π.) που γίνεται στη χώρα μας, το σίγουρο είναι ότι αν απελευθερωθεί η ανώτατη παιδεία θα γεμίσουμε «κιόσκια». Όπως ακριβώς έγινε με την ιδιωτική τηλεόραση.
Ε, και; Ήδη κυκλοφορούν ανάμεσά μας απόφοιτοι από διάφορα «κιόσκια» της αλλοδαπής -από Βουλγαρικά μέχρι Αμερικανικά ΑΕΙ, από Ιταλικά μέχρι Νοτιοαμερικανικά ΤΕΙ. Κάποιοι απ’ αυτούς συμπληρώσαν τα κενά τους και σταδιοδρομούν, κάποιοι έχουν απλά χαρτιά σε κορνίζα. Αν εξαιρέσουμε την τυπολατρική διαδικασία πρόσληψης στο Δημόσιο (η οποία ισοπεδώνει τα πάντα και προς τα πάνω και προς τα κάτω -π.χ. «αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο της αλλοδαπής» που περιλαμβάνει από το Χάρβαρντ μέχρι το ΑΕΙ Ζιμπάμπουε) όλος ο υπόλοιπος παραγωγικός τομέας της οικονομίας προσλαμβάνει με ορθολογικά κριτήρια. Ιεραρχεί χαμηλότερα το Πάντειο από την Οξφόρδη, αλλά υψηλότερα από το ΤΕΙ Σικελίας.
Ακόμη κι αν δεχθούμε, λοιπόν, ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα βελτιώσουν την κατάσταση της Παιδείας, σίγουρα δεν θα την επιδεινώσουν. Άρα γιατί να μην τα δοκιμάσουμε, μην τυχόν και μας προκύψουν στη διαδικασία κάποια ΑΕΙ, ανάμεσα στα δεκάδες «κιόσκια» που σίγουρα θα φτιαχτούν;
Πολλοί πανεπιστημιακοί -και ο κ. Μπέης δεν είναι ανάμεσα σ’ αυτούς- κινδυνολογούν για τα «κιόσκια». Μόνο που μας κρύβουν το γεγονός ότι δεν είναι τα «κιόσκια» που φοβούνται. Την πιθανότητα να ξεπηδήσει κάποιο ΑΕΙ της προκοπής τρέμουν…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 29.5.2003
