Αλλάζουν πολλά στη χώρα με αυτές τις εκλογές. Μόνο οι τυφλοί και οι παραδοσιακοί Αριστεροί δεν το βλέπουν. Οι δεύτεροι βλέπουν «βαθιά αντιδραστικές τομές» που ετοιμάζουν τα δύο κόμματα.
Να λοιπόν που έγινε η πρώτη διαφοροποίηση των δύο αρχηγών για ένα βαθύτατο κοινωνικό και βαθύτατα πολιτικό ζήτημα. Τα ναρκωτικά. Οι θέσεις ήδη κατατέθηκαν και απομένουν να αξιολογηθούν από τον ελληνικό λαό.
Γ. Παπανδρέου: Δεν λέω ότι η αποποινικοποίηση (Σ.Σ. των μαλακών ναρκωτικών) θα λύσει το πρόβλημα. Είναι, όμως, ένα από τα μέτρα που θα συμβάλουν στο να χτυπηθεί η μαφία. Αυτό που θέλω να καταστεί σαφές είναι ότι αποποινικοποίηση δεν σημαίνει διαφήμιση της κάνναβης, δεν λέω, καπνίστε χασίς, το αντίθετο υποστηρίζω: ένας υγιής και ισορροπημένος άνθρωπος δεν χρειάζεται εξωτερικές επιδράσεις -και το εννοώ και για το αλκοόλ και για το τσιγάρο, τηρουμένων των αναλογιών φυσικά- για να αισθανθεί χαρά στη ζωή του.
H δίωξη, η αυστηρή ποινή στον έμπορο είναι επιβεβλημένη. Όμως, ο χρήστης αντιμετωπίζεται ορισμένες φορές σαν εγκληματίας, ενώ πρόκειται για «ασθενή». Όποιος είναι εξαρτημένος από τοξικές ουσίες έχει προβλήματα υγείας, προβλήματα ένταξης στην κοινωνία, και σίγουρα η αντιμετώπισή του με κατασταλτικά μέσα δεν λύνει το πρόβλημα. Aντιθέτως, τον αναγκάζει να μπει όλο και περισσότερο στο περιθώριο, να μπλεχθεί με την εγκληματικότητα και, ουσιαστικά, να ταυτιστεί με όλη αυτή τη «μαφιόζικη παραοικονομία». (Συνέντευξη στο περιοδικό «Κλικ» Ιούνιος 1997)
Κ. Καραμανλής: «εγώ διατηρώ πολλές επιφυλάξεις σε διάφορες ιδέες που κυκλοφορούν για απελευθέρωση κ.λπ. Και διατηρώ επιφυλάξεις, όχι γιατί έχω κάποια προκατάληψη κατ’ ανάγκην. Είναι ανοικτός σε ιδέες και καινούριες απόψεις. Αλλά, πουθενά στον κόσμο, όπου δοκιμάστηκε αυτό, δεν φάνηκε να έχει αποτελέσματα. Αρα – για να ανακεφαλαιώνω – πρόληψη, ενημέρωση, αντιμετώπιση του χρήστη ως ασθενή και προσπάθεια να τους ενσωματώσουμε αυτούς τους ανθρώπους στην κοινωνία μας. Ίσως το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η κοινωνική τους επανένταξη, για έχουν πράγματι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.» (Ομιλία προς τους νέους στο Ίλιον 11.1.2004)
Η χθεσινή ομιλία του κ. Καραμανλή στους νέους είναι αποκαλυπτική για το νέο πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα. Έχουμε καινούργια στοιχεία στην πολιτική αντιπαράθεση παρά τις μαινάδες της Αριστεράς ότι «τίποτε δεν αλλάζει», ότι «όλα είναι μαύρα» ότι «υπάρχουν «πέντε κόμματα και δυο πολιτικές», ότι, ότι, ότι…
Το πρώτο καινούργιο στοιχείο είναι ότι θέματα ταμπού απαντώνται σε επίπεδο κορυφής. Τα ναρκωτικά είναι ένα από αυτά τα θέματα.
Το δεύτερο νέο στοιχείο είναι ότι μέλλοντες πρωθυπουργοί ρίχνουν το βλέμμα τους σε ειδικά προβλήματα που ταλανίζουν πολλές ελληνικές οικογένειες και καταθέτουν άφοβα τις απόψεις τους. Σε αντίθεση με το παρελθόν (όπου όλα τα προβλήματα-ταμπού έμπαιναν κάτω από το χαλί της συνολικής αλλαγής της κοινωνίας -π.χ. σε μια σοσιαλιστική κοινωνία όλοι θα είναι ευτυχισμένοι και δεν θα υπάρχουν ναρκωτικά) τώρα προσεγγίζονται τα προβλήματα εκτός του συνολικού ιδεολογικού πλαισίου. Δεν είναι απολιτίκ προσέγγιση -όπως πολλοί θέλουν να την παρουσιάσουν- αλλά βαθύτατα πολιτική χωρίς να μπαίνει στην προκρούστεια κλίνη Αριστεράς Δεξιάς.
Το τρίτο και κυριότερο στοιχείο είναι το ήθος της αντιπαράθεσης, αυτό που όλοι εικάζουν ότι θα υπάρξει σ’ αυτές τις εκλογές. Ο κ. Καραμανλής έδωσε ένα δείγμα αυτού του ήθους με την χθεσινή του απάντηση. Δεν θα μπορούσε να πει «ότι κάποιοι αντίπαλοί μας προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά μας χασικλήδες, αλλά εγώ θα το πολεμήσω… κ.λπ»; Κι όμως, η απάντησή του ήταν μετρημένη και σοβαρή: «Διατηρώ επιφυλάξεις στις διάφορες ιδέες για απελευθέρωση…»
Αλλάζουν πολλά στη χώρα με αυτές τις εκλογές. Μόνο οι τυφλοί και οι παραδοσιακοί Αριστεροί δεν το βλέπουν. Οι δεύτεροι βλέπουν «βαθιά αντιδραστικές τομές» που ετοιμάζουν τα δύο κόμματα και γκράντε σχέδια των ΗΠΑ για καθυπόταξη της μικρής αλλά τόσο σημαντικής (;) Ελλάδας. Γι’ αυτό πάντα η Ιστορία τους προσπερνούσε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 12.1.2004
