Το σκάνδαλο δεν ήταν οι στίχοι του «Shake it». Περισσότερο κόσμο σκανδάλισε η αποστροφή του ιεράρχη ότι δεν «παραγνωρίζει την καλλιτεχνική αξία του ποπ-σταρ Σάκη Ρουβά».
Μια παλιά ιστορία ήθελε μια ηλικιωμένη κυρία να καλεί την αστυνομία διότι εσκαναλίζετο συνεχώς από τα ερωτικά καμώματα του νεαρού ζευγαριού που έμενε απέναντι της. Όταν έφτασαν οι αστυνομικοί στο διαμέρισμα, τους κάλεσε να πιστοποιήσουν ιδίοις όμασι τις σκανδαλώδεις περιπτύξεις, όπως εμφανίζοντο καθαρά στο απέναντι παράθυρο. Κοιτούν οι αστυνομικοί και δεν βλέπουν παρά το γείσο του απέναντι φεγγίτη.
– «Μα κυρία μου», της λένε, «δεν βλέπουμε τίποτε!»
– «Αν ανεβείτε πάνω στην ντουλάπα, ξέρετε πόσο καθαρά φαίνονται όλα;» απάντησε οργισμένη η κυρία.
Έτσι και ο Aγιος Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος ανέβασε το έθνος στην ντουλάπα για να δούμε όλοι καθαρά πόσο χυδαίοι είναι οι στίχοι του τραγουδιού, που συγκλόνισε τα κοριτσόπουλα του πανελληνίου. Πολλοί, από εκείνους που ελάχιστα συγκινήθηκαν από το πανηγύρι της Κωνσταντινούπολης απέκτησαν νέο ενδιαφέρον: προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν από τον θόρυβο του «Shake it» τους επίμαχους στίχους. Κάποιοι άλλοι άρχισαν να αναζητούν κρυφές καλλιτεχνικές αρετές στο τραγούδι, σκεπτόμενοι ότι «αφού προκαλεί είναι τέχνη», αλλά ξεχνώντας ότι η τέχνη πάντα προκαλεί, αλλά ότι προκαλεί δεν είναι πάντα τέχνη.
Το σκάνδαλο δεν ήταν οι στίχοι στο συγκεκριμένο τραγούδι. Περισσότερο κόσμο σκανδάλισε η αποστροφή του ιεράρχη ότι δεν «παραγνωρίζει την καλλιτεχνική αξία του ποπ-σταρ Ρουβά». Που και πότε την αναγνώρισε για να μην την παραγνωρίζει σήμερα; Θυμάται κάποιο τραγούδι που άφησε παρακαταθήκες τέχνης; Και το βασικό ερώτημα είναι: αν οι στίχοι ήταν διαφορετικοί το τραγούδι θα ήταν καλό; Αν υπήρχε δηλαδή ηθική θα υπήρχε αυτόματα και πνεύμα; Το τι είναι «καλή τέχνη» ορίζεται μόνο από την απουσία σεξουαλικών υπονοούμενων;
Ο κ. Ρουβάς είναι ένα ποπ-φαινόμενο. Το τραγούδι του θα λάμψει για λίγο στο στερέωμα των συχνοτήτων και θα αρχειοθετηθεί μαζί με το «I Wanna» της «Marie N (Marija Naumova)», το «Everybody» των Tanel Padar, Dave Benton & 2XL. Κι αν μάλιστα σκεφτεί κάποιος ότι τα παραπάνω είναι τραγούδια που κέρδισαν στο διαγωνισμό της «Γιουροβίζιον» το μέλλον του «Shake it» θα είναι το ίδιο με το «Τάτα-Τάκα» του Τέρι Χρυσού: κάπου θα υπάρχει, σε τζουκ-μποξ, ενός ξεχασμένου καφενείου, σε κάποιο ακριτικό χωριό.
Τα ποπ φαινόμενα πάντα διακρίνονται γιατί πάντα έχουν λάμψη η οποία δεν διαρκεί στο χρόνο. Ποίος θυμάται το συγκρότημα «Spice Girls» το οποίο έλαμψε ένα διάστημα με τα σεξουαλικά υπονοούμενα των καλλίγραμμων κορασίδων του; «Η μόνη διαφορά του συγκροτήματος “Spice Girls” και μιας πορνογραφικής ταινίας», είχε γράψει παλιά ο μουσικός Φιλ Σπέκτορ «είναι πως σε μια πορνογραφική ταινία μπορεί να πετύχεις καλύτερη μουσική».
Οπότε μάλλον δεν πρέπει να ανησυχεί ο Aγιος Καλαβρύτων. Μόδα είναι και θα περάσει το «Shake it». Απέχει πολύ από το να γίνει «ο νέος εθνικός μας ύμνος», όπως έγραψε. Απλώς θα πρέπει να το ξεχωρίσει από την τέχνη, γιατί όπως είπε και ο γάλλος συγγραφέας Ζαν Κοκτό: «Η τέχνη φτιάχνει άσχημα πράγματα που με τον καιρό μας φαίνονται όμορφα. Η μόδα φτιάχνει όμορφα πράγματα που με τον καιρό μας φαίνονται άσχημα…»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19.5.2004
