Οι υπάρχοντες κανονισμοί εργασίας των ΔΕΚΟ εξυπηρέτησαν άλλες εποχές κι άλλες ανάγκες.
Πάνε δύο χρόνια από τότε που ο πρωθυπουργός μίλησε με τα θερμότερα λόγια για το μεγάλο κι ανενεργό κεφάλαιο της χώρας, τους Eλληνες επιστήμονες και τεχνικούς, οι οποίοι μεγαλουργούν στην αλλοδαπή και παράγουν ανεκτίμητη πνευματική υπεραξία στις χώρες υποδοχής των. Μίλησε για κίνητρα επαναπατρισμού των και πολλοί κούνησαν μελαγχολικά το κεφάλι. Θυμόταν ότι αντίστοιχους ρομαντισμούς είχε εκφράσει στο παρελθόν και ο κ. Σημίτης, πριν απ’ αυτόν ο Ανδρέας Παπανδρέου και πιο πριν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Σε κάθε κάλεσμα ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν κι αυτοί για θέσεις πολιτικής ευθύνης. Στα πανεπιστήμια και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι συντεχνίες έχουν περιχαρακώσει πλήρως τον χώρο τους και δεν αφήνουν κανέναν «ξενόφερτο» να πατήσει πόδι. Η πανεπιστημιακή περιπέτεια του κ. Δημήτρη Νανόπουλου πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Oλοι εξάλλου γνωρίζουμε τι γίνεται στα πανεπιστήμια και ποιους εξευτελιστικούς συμβιβασμούς (ακόμη και με κομματάρχες πολιτικών νεολαιών) πρέπει να κάνει ένας επιστήμων για να αποκτήσει μια θέση διδάσκοντος.
Η μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Παιδεία (που θα άνοιγε ένα παράθυρο ευκαιρίας στα όνειρα τόσων πρωθυπουργών) καρκινοβατεί αλλά το ίδιο γίνεται με τη μεταρρύθμιση σε ένα άλλο τομέα για την οποία γίνεται μικρότερη φασαρία -μόνο μια απεργία σήμερα στον ΟΤΕ (όλως… τυχαίως είναι Παρασκευή).
Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν τεχνικοί και στελέχη στον κρίσιμο για το μέλλον της χώρας τομέα των τηλεπικοινωνιών. Αυτοί μπορούν να έρθουν στην Vodaphone, στην ΤΙΜ, μπορούν να ανοίξουν Inetrnet-cafe αλλά στον ΟΤΕ δεν μπορούν να δουλέψουν. Αν υπάρχει κενή κάποια διευθυντική θέση μπορούν να υποβάλουν αίτηση οι απόφοιτοι Λυκείου εργαζόμενοι του οργανισμού, αλλά όχι ο Νίκολας Νεγκροπόντε. Ο διευθυντής του MIT Media Lab είναι κομμένος, διότι σύμφωνα με τον κανονισμό εργασίας που ισχύει στον τηλεπικοινωνιακό γίγαντα δεν έχει… προϋπηρεσία στον ΟΤΕ. Κι ενώ παγκοσμίως οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών αναζητούν τα καλύτερα μυαλά, ο ΟΤΕ ψάχνει για απόφοιτους Λυκείου που έχουν 18ετή υπηρεσία στον οργανισμό.
Οι απόφοιτοι Λυκείου δεν είναι κατ’ ανάγκην κακοί. Πιθανώς, να έχουν αποκτήσει διοικητικά προσόντα για να αναλάβουν κάποια διεύθυνση. Το ίδιο μπορούμε να ισχυριστούμε για τους διδάκτορες ή άλλα στελέχη τηλεπικοινωνιακών οργανισμών που κυκλοφορούν στην αγορά. Αυτούς ο ΟΤΕ δεν μπορεί να τους προσλάβει, διότι ο κανονισμός εργασίας που συντάχθηκε πριν την τηλεπικοινωνιακή επανάσταση προβλέπει μέριμνες για τους νυν εργαζόμενους, αλλά όχι για τον οργανισμό.
Η αλλαγή των κανονισμών εργασίας επιχειρήσεων στις οποίες συμμετέχει το Δημόσιο, είναι μία ακόμη από τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης που μπήκε στο ράφι. Σύμφωνα με τον υπουργό Μεταφορών (και ενίοτε Επικοινωνιών) κ. Μιχάλη Λιάπη η αλλαγή των κανονισμών εργασίας μπορεί να γίνει μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων (δηλαδή των συνδικαλιστών). Με άλλα λόγια ο υπουργός λέει ότι οι απόφοιτοι Λυκείου, που προσελήφθησαν στην εποχή του χαλκού, θα συμφωνήσουν να εγκαταλείψουν την προοπτική της διεύθυνσης για χάρη στελεχών της (θου κύριε…) αγοράς. Είναι βέβαια μια χριστιανική άποψη της πολιτικής, αλλά δεν βοηθάει καθόλου τις αναγκαίες για την επιβίωση του ΟΤΕ μεταρρυθμίσεις.
Η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να αποφασίσει, αν έστω σ’ αυτά τα ελάχιστα θα σπάσει αυγά ή αν θα αφήσει τα πράγματα να σαπίζουν. Οι κανονισμοί εργασίας των ΔΕΚΟ εξυπηρέτησαν άλλες εποχές κι άλλες ανάγκες. Πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν, αλλά όχι σε βάρος των αναγκών των επιχειρήσεων στις οποίες (αναγκαστικά) όλοι μας είμαστε μέτοχοι και κυρίως σε βάρος των αναγκών του τόπου. Οι τηλεπικοινωνίες είναι κρίσιμος τομέας για να αφεθεί στους απόφοιτους Λυκείου, έστω κι αν αυτοί είναι συνδικαλιστές.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 7.7.2006
