Η γνωστή παραβολή του κακού ποιμένα που αναστάτωνε τους συγχωριανούς του με τις κραυγές «λύκος στα πρόβατα» σε νέα εκδοχή…
Η ιστορία είναι γνωστή, αλλά στις μέρες μας έχει νέα παραλλαγή. Ενας κακός ποιμήν κάθε λίγο και λιγάκι αναστάτωνε τους συγχωριανούς του με κραυγές: «Λύκος στο ποίμνιο! Σκοτεινές δυνάμεις απειλούν το ποίμνιο!». Ο μύθος θέλει τον κακό αυτό ποιμένα, αφού αναστάτωνε το χωριό του, να κάθεται και να γελά με την αφέλεια των συχωριανών του. Τους παρουσίαζε ως «λαό του» που μπορούσε να κινητοποιήσει με το παραμικρό. Αντλούσε δύναμη απ’ αυτούς για να κάνει δοσοληψίες με άλλους ποιμένες.
Κάποιους λίγους που ισχυρίζονταν ότι δεν είναι σοβαρός ποιμένας κάποιος που σπάει πλάκα με τους συγχωριανούς του τους έλουζε με επίθετα πολλά: «Γραικύλους» τους ανέβαζε, «ενεργούμενα των λύκων» τους κατέβαζε. Ελεγε πως οι λύκοι απειλούν τα μαντριά όλων των συγχωριανών του και πως «για να μην είμαστε γραικύλοι, για να είμαστε σωστοί και αληθινοί Ελληνες, οφείλουμε να αντισταθούμε στο κακό».
Κάποια στιγμή αποκαλύφθηκε στο χωριό πως ο κακός ποιμένας είχε δοσοληψίες με περίεργα άτομα, τα οποία, επίσης, είχαν περίεργες δοσοληψίες με τη Δικαιοσύνη. Σαν άρχισε ο κλοιός να σφίγγει τον ποιμένα και να δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για το πρόσωπό του, εκείνος δεν ανησύχησε. Είχε έτοιμη την απάντησή του. Οποτε τον ρωτούσαν τι δουλειά είχε ως ποιμένας με τέτοιους ανθρώπους, εκείνος απαντούσε για εκείνους που έθεταν τα ερωτηματικά: «Εκείνο που επιδιώκουν αντί πάσης θυσίας είναι, όπως είπα προηγουμένως, να κρημνίσουν την εμπιστοσύνη του λαού. Να κάνουν ώστε και αυτός ο ιερός θεσμός μέσα από το Έθνος μας να πάψει να θυλακίζει, να πάψει να αποτελεί ένα είδος ιεράς παρακαταθήκης, εις τρόπον ώστε να ευτελιστούν τα πάντα εις την χώραν αυτήν και να μην υπάρχει τίποτε που να μπορεί κάποιος να ακουμπήσει πάνω, για να μπορέσει να αντλήσει κάποιος δύναμη μπροστά στις δυσκολίες της ζωής αυτής».
Και κατέληγε κραυγάζοντας: «Σκοτεινές δυνάμεις απειλούν το ποίμνιο!». Μόνον που αυτή τη φορά μόνο το 8,7% των συγχωριανών του τον πίστεψαν…
Υ.Γ. επί προσωπικού: Κάποτε, ενώ μιλούσε κάποτε στη Βουλή ο Γεώργιος Παπανδρέου ακούστηκε από τα έδρανα ένας υβριστικός χαρακτηρισμός προς το πρόσωπό του. Ο αρχηγός της Ένωσης Κέντρου διέκοψε απότομα την ομιλία του και ρώτησε με αυστηρό ύφος τους βουλευτές: «Ποιος το είπε αυτό». Εις εξ αυτών σηκώθηκε όρθιος: «Εγώ!». «Α, τότε δεν έχει καμιά σημασία», ανταπάντησε ο Γ. Παπανδρέου.
Πιθανότατα αυτή θα ήταν η πρέπουσα απάντηση στον κ. Γιώργο Κουρή και τις ύβρεις που εκτόξευσε προς το διευθυντή τούτης της εφημερίδας. Οι ύβρεις ξεκίνησαν λόγω μιας υποτιθέμενης στιχομυθίας που είχε ο διευθυντής αυτής της εφημερίδας με αναγνώστη. Για την αποκατάσταση της αλήθειας, ο εν λόγω αναγνώστης επικοινώνησε με τον υπογράφοντα αυτή τη σελίδα. Σε ό,τι αφορά, δε, τις ύβρεις, αν δεν απευθυνόταν σε λάθος πρόσωπο, πραγματικά, δεν θα είχαν καμιά σημασία.
Εξάλλου ο κ. Κουρής έχει υβρίσει πολλούς: Εβρισε τον κ. Μητσοτάκη να στηρίξει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Κατόπιν έβρισε τον Ανδρέα για να στηρίξει τον κ. Μητσοτάκη. Στη συνέχει έβρισε τον κ. Μητσοτάκη για να ξαναστηρίξει τον Ανδρέα. Ακολούθησαν οι ύβρεις προς Ανδρέα για να στηρίξει τον κ. Σημίτη. Πρόσφατα έβριζε τον κ. Σημίτη για να στηρίξει τον κ. Καραμανλή. Μεθαύριο θα βρίζει τον κ. Καραμανλή για να στηρίξει τον κ. Παπανδρέου. Οπότε οι ύβρεις προς ένα δημοσιογράφο δεν έχουν καμιά σημασία. Αφήστε, δε, που οι ύβρεις του κ. Κουρή είναι σαν τα χαρτονομίσματα της κατοχής. Πολλά μηδενικά χωρίς αξία. Πληθωριστικές…
«Αγαπάτε αλλήλους» ή «μισείτε γραικύλους»;
Γράφτηκε πως όταν συνελήφθη ο κ. Αλέξανδρος Γιωτόπουλος αρνήθηκε να μιλήσει στους αστυνομικούς με τη φράση «εγώ δεν μιλάω σε νενέκους». Οι «νενέκοι» είναι στο αντι-ιμπεριαλιστικό λεξιλόγιο ό,τι οι «γραικύλοι» στο λόγο του Αρχιεπισκόπου. Βασικά είναι όσοι δεν συμφωνούν μαζί τους. Είτε με τον κ. Γιωτόπουλο είτε με τον κ. Χριστόδουλο.
Ρωτήθηκε, λοιπόν, ο Αρχιεπίσκοπος από τον κ. Νίκο Χατζηνικολάου, στη διαβόητη συνέντευξη της Παρασκευής, αν ήταν λάθος ο χαρακτηρισμός «γραικύλοι». «Δεν νομίζω ότι είναι λάθος», απάντησε ο κ. Χριστόδουλος. «Επιτέλους, πρέπει να ακούγονται μερικές αλήθειες σ’ αυτό τον τόπο όταν δεν υπάρχουν κάποιοι άλλοι να τις λένε. Α, τις λέει ο Χριστόδουλος».
Πέραν του ερωτήματος με τι σταθμά βαφτίζει ο Αρχιεπίσκοπος (στη μνημειώδη συστατική επιστολή του) τον κ. Απόστολο Βαβύλη «ελληνοπρεπή» και κάποιους άλλους «γραικύλους», μπαίνει και ένα επιπλέον θέμα: Ο Ιησούς δίδαξε το «αγαπάτε αλλήλους». Χωρίς εθνικούς αστερίσκους και κοσμικές παραπομπές. Δεν είπε ποτέ «μισείτε (αυτούς που βαφτίζετε) γραικύλους».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 1.3.2005
