Απομένουν όμως κάποια ανεξήγητα απ’ όσα ακούστηκαν στην προχθεσινή συνέντευξη τύπου με την αφίσα να προστάζει: «Να αποφυλακιστεί τώρα ο Γ. Σερίφης».
Υποθέτουμε ότι ο κ. Γιάννης Σερίφης είναι αθώος. Ακόμη περισσότερο: όχι απλώς είναι αθώος, αλλά δεν υπάρχουν καν στοιχεία ικανά να αιτιολογήσουν την προφυλάκισή του. Έτσι λένε οι δικηγόροι του, σε αντίθεση με τους δικαστές που πήραν τις αποφάσεις. Ας υποθέσουμε ότι οι δεύτεροι κάνουν λάθος και οι κ.κ. Σπύρος Φυτράκης και Γιάννης Κοττέας ερμηνεύουν ορθά το νόμο. Ας υποθέσουμε επίσης ότι το μισό Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ νομιμοποιείται δεοντολογικά να υπογράφει κείμενα συμπαράστασης για κάποιον υπόδικο, αδιαφορώντας ότι αυτό είναι ένα σήμα προς τους δημοσιογράφους να μεροληπτούν υπέρ του κατηγορουμένου κατά το δημοσιογραφικό τους έργο. Ας τα δεχθούμε όλα. Απομένουν όμως κάποια ανεξήγητα απ’ όσα ακούστηκαν στην προχθεσινή συνέντευξη τύπου με την αφίσα να προστάζει: «Να αποφυλακιστεί τώρα ο Γ. Σερίφης». Και τα ανεξήγητα αφορούν τους αυτουργούς και τα κίνητρα της προφυλάκισης…
Για τους αυτουργούς ακούσαμε θολά πράγματα. Ότι είναι «οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους» που επέβαλαν την προφυλάκιση λόγους εκδίκησης. «Κατασταλτικοί μηχανισμοί» στην αριστερίστικη φρασεολογία είναι η Δικαιοσύνη και η Αστυνομία εν συνόλω. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί όλη η Αστυνομία και Δικαιοσύνη να συνωμοτεί ενάντια στον κ. Σερίφη; Θα ήταν κατανοητό αν έλεγαν ότι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοΐδης ή ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Πετσάλνικος, ή ο εφέτης ανακριτής κ. Ζερβομπεάκος ή ο κ. Διώτης ή έστω μια ομάδα αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. είχαν προηγούμενα με τον κατηγορούμενο και επέβαλαν ή διέταξαν την προφυλάκιση. Αλλά δημιούργημα «κατασταλτικοί μηχανισμοί» δεν μας λέει τίποτε συγκεκριμένο. Αφήνει μια αδιόρατη αχλύ συνομωσίας.
Ο καθηγητής του Παντείου κ. Γ. Ρούσσης προχώρησε περισσότερο: «Η προφυλάκιση Σερίφη», είπε, «είναι εντεταλμένη από τις κυβερνήσεις ΗΠΑ και Αγγλίας». Aντε να δεχθούμε ότι Σημίτης, Μπους και Μπλερ αγωνίσθηκαν και τελικά επέβαλαν την προφυλάκιση του κ. Σερίφη. Αλλά γιατί;
Πάλι οι απαντήσεις είναι θολές. Ο κ. Μανώλης Γλέζος είπε πως στόχος είναι να πληγεί το συνδικαλιστικό κίνημα. Κομματάκι δύσκολο να γίνει πιστευτός, αφού το ίδιο κράτος «που θέλει να πλήξει το συνδικαλιστικό κίνημα», επιδοτεί την ύπαρξη αυτού του κινήματος. Για παράδειγμα, ο συνδικαλιστής του ΟΤΕ κ. Δημήτρης Στρατούλης που ήταν στο πάνελ των υποστηρικτών του κ. Σερίφη, πληρώνεται από τον ΟΤΕ αλλά δεν πάει στη δουλειά του για να επιτελεί απερίσπαστος τα συνδικαλιστικά του καθήκοντα. Αν υπήρχε κάποια συνωμοσία για να πληγεί το συνδικαλιστικό κίνημα, δεν θα ήταν πιο λογικό να κόψουν την -για συνδικαλιστικούς λόγους – αργομισθία του κ. Στρατούλη και μερικών άλλων χιλιάδων συνδικαλιστικών στελεχών που εμείς οι φορολογούμενοι πληρώνουμε;
Η άλλη άποψη που ακούστηκε: «Στόχος είναι να πληγεί η κοινωνία αλληλεγγύης». Δύσκολο να διαφωνήσει κανείς, επειδή η «κοινωνία αλληλεγγύης» χωρά τα πάντα: από τα γηροκομεία των κατά τόπους μητροπόλεων μέχρι και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το ερώτημα πάλι τίθεται: γιατί τον κ. Σερίφη;
Κάθε εχέφρων πολίτης δεν μπορεί να πάρει θέση περί της αθωότητας ή της ενοχής του κ. Σερίφη, αν δεν έχει πλήρη εικόνα της δικογραφίας. Φαντάζομαι πως οι εκατόν τόσοι συνδικαλιστές, πανεπιστημιακοί και μέλη του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ (που υπέγραψαν το κείμενο με το οποίο απαιτούν όχι μόνο την αποφυλάκιση αλλά «και την παύση κάθε δίωξης» εναντίον του κ. Σερίφη) έχουν μελετήσει καλά τη δικογραφία, έχουν δικάσει ορθά και έτσι αθώωσαν τον κατηγορούμενο. Ως προς τα υπόλοιπα πάντως -κίνητρα κι αυτουργούς της δίωξης- απαντήσεις δεν έχουμε. Μόνο τη συνήθη αριστερή συνωμοσιολογία. Κι αυτή δεν πείθει πλέον…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 28.11.2002
