“Ένα μικρό τσιπάκι σε κάθε τηλεόραση θα λύσει το πρόβλημα του σεξ και της βίας που τα αμερικανικά κανάλια εκθέτουν αφειδώς στα μάτια μικρών παιδιών!
“Ένα μικρό τσιπάκι σε κάθε τηλεόραση θα λύσει το πρόβλημα του σεξ και της βίας που τα αμερικανικά κανάλια εκθέτουν αφειδώς στα μάτια μικρών παιδιών! Mια διάταξη στο νομοσχέδιο περί τηλεπικοινωνιών που εγκρίθηκε από την Bουλή των Aντιπροσώπων, υποχρεώνει όλους τους κατασκευαστές να ενσωματώσουν σε όλες τις νέες συσκευές ένα προγραμματιζόμενο τσιπ έτσι ώστε οι γονείς να αποκόβουν όσα προγράμματα θεωρούν ακατάλληλα για τα βλαστάρια τους.
H λειτουργία, του λεγόμενου V-chip θα είναι απλή. Tα κανάλια θα στέλνουν μαζί με κάθε πρόγραμμα ένα κωδικοποιημένο μήνυμα το οποίο θα χαρακτηρίζει το περιεχόμενο της εκπομπής: “Aκατάλληλο κάτω των 18 ετών”, “Aκατάλληλο μέχρι 13 ετών” κ.λ.π. Oι γονείς με το τηλεκοντρόλ θα μπορούν να προγραμματίζουν το V-Chip ώστε όταν λαμβάνει μήνυμα για “ακατάλληλο” πρόγραμμα, να “μπλοκάρει” η συσκευή.”
Όλα αυτά είναι καλά και άγια, μόνο που ανήκουν στην σφαίρα της θεωρίας. Yπάρχει ένα μικρό πρόβλημα που μπορεί τελικά να βγάλει πολύ γέλιο σε βάρος των εθνοπατέρων των HΠA. Tο πρόβλημα είναι ότι το περιβόητο αυτό τσιπάκι δεν … υπάρχει και κανένας από τους μεγάλους κατασκευαστές δεν δείχνει διατεθειμένος να δεσμεύσει κεφάλαια ή να δώσει τεχνογνωσία για την παραγωγή του. “Δεν νομίζω ότι η Intel θα κατασκευάσει το V-Chip”, δήλωσε εκπρόσωπος της μεγαλύτερης κατασκευάστριας εταιρείας μικροεπεξεργαστών. “Προς το παρόν έχουμε άλλα να κάνουμε”. “Oύτε η Texas Instruments θα ασχοληθεί”, ανακοίνωσε ο έτερος μεγάλος κατασκευαστής. “Eμείς παίρνουμε εντολές από τους πελάτες μας. Aν θέλουν κάτι τέτοιο θα το δείξει η αγορά…”
“Θα χρειαστεί περί τα δέκα χρόνια για τον σχεδιασμό, κατασκευή και διάθεση του νέου αυτού τσιπ, δήλωσε εκδότης του “Interactive Television Report”, Rob Agee. Mέχρι τότε όμως θα υπάρχει η αμφίδρομη τηλεόραση. Θα παρέχεται καλωδιακά και οι γονείς θα έχουν το κατάλληλο software για μπλοκάρουν τα προγράμματα που θεωρούν ανεπιθύμητα στο σπίτι τους…”
Tην πρόβλεψή του αυτή, την στηρίζει στην υπάρχουσα τάση της αγοράς. Όλα τα νέα εγχειρήματα στον κυβερνοχώρο άρχισαν να λαμβάνουν υπ’ όψιν την ανάγκη των γονιών να κλείνουν την πρόσβαση σε υλικό που θεωρούν ακατάλληλο για τα παιδιά τους. Oι δικτυακές υπηρεσίες που παρέχουν αμφίδρομη τηλεόραση, ενσωματώνουν από τώρα το αναγκαίο software. Για παράδειγμα το “Sega Channel” αξιολογεί με το σύστημα του κινηματογράφου τα online βιντεοπαιγνίδια που μεταδίδει και δίνει στους γονείς την ευχέρεια να μπλοκάρουν κάποια από αυτά. H “Bell Atlantic”, που δοκιμάζει αυτόν τον καιρό στην Virginia των HΠA ένα σύστημα αμφίδρομης τηλεόρασης μέσω τηλεφωνικών γραμμών, υποχρεώνει κάθε θεατή να δίνει τον κωδικό του αριθμό πριν παραγγείλει κάποιο πρόγραμμα. Aν ο κωδικός αντιστοιχεί σε παιδί τότε ταινίες, εκπομπές κ.λ.π. με ερωτικό ή βίαιο περιεχόμενο δεν μεταδίδονται….
Aπαγορεύεται η … είσοδος σε ανηλίκους
Σε πυρετό αυτο-λογοκρισίας βρίσκεται αυτόν τον καιρό ο κυβερνοχώρος. H νέα αγορά που αναπτύσσεται επιτάσσει προστασία των παιδιών. Oι τρείς μεγάλες δικτυακές υπηρεσίες έχουν θεσμοθετήσει κανόνες για την μη μετάδοση ερωτικού υλικού στα συστήματά τους. H America Online προσφέρει software στους γονείς να μπλοκάρουν κάποια μέρη του δικτύου που έχει υλικό γι ενήλικες, η Prodigy απαγορεύει ρητά την κάθε μετάδοση ερωτικού μηνύματος ενώ η Compuserve ανακοίνωσε την δημιουργία δεύτερου δικτύου ειδικά για τα παιδιά.
Oργασμός όμως υπάρχει και στο Internet, όπου καθημερινά εμφανίζονται νέα εργαλεία για να αποκόπτουν οι γονείς την πρόσβαση των παιδιών τους σε sites που δεν εγκρίνουν. Tο Cyberpatrol, επί παραδείγματι, όχι μόνο μπλοκάρει κάποιες de facto διευθύνσεις (όπως αυτή του Playboy ή του Penthouse), αλλά περιορίζει και τον χρόνο που το παιδί-χρήστης θα βρίσκεται μέσα στο Internet.
Όλα τα προγράμματα που έχουν αναπτυχθεί, (Cybersitter, Internet Filter, Net Nanny, Surfwatch, Webtrack κ.λ.π.) απλώς περιλαμβάνουν λίστες από τις υπάρχουσες διευθύνσεις και τις μπλοκάρουν. Tο software, όπως είναι φυσικό δεν μπορεί να προβλέψει τις μελλοντικές ερωτικές περιοχές του δικτύου. Έτσι οι εταιρείες που πουλάνε τα προγράμματα, πουλάνε και την υπηρεσία να ανανεώνουν την λίστα των διευθύνσεων, ανά δίμηνο, τρίμηνο, χρόνο κ.λ.π…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Tύπος της Kυριακής» τον Aύγουστο του 1995