Πόσο κοστίζουν τελικά οι φιλοδοξίες όλων αυτών των πολιτικών που βάζουν το χέρι στη τσέπη μας για να μαζεύουν ψήφους;
Έβαλε το χέρι του στα δικά μας λεφτά και χάρισε 11 δισεκατομμύρια δραχμές, σε δύο εταιρίες της εκλογικής του περιφέρειας. Στις ΠΑΕ (γιατί Ανώνυμες Εταιρίες είναι) ΠΑΟΚ και Αρης. Ξαναβάζει το χέρι στα δικά μας λεφτά για να πληρώσει τα χρέη στο εξωτερικό άλλων δύο ανώνυμων εταιριών σε Καβάλα και Λάρισα . Πόσο κοστίζουν τελικά σε μας τους φορολογούμενους οι αρχηγικές φιλοδοξίες του υπουργού Πολιτισμού (τρομάρα μας) κ. Ευάγγελου Βενιζέλου; Μήπως πρέπει να τον χρίσουμε ομότιμο πρωθυπουργό, μπας και γλιτώσουμε κανένα Ευρώ;
Ο έτερος εκσυγχρονιστής (δις τρομάρα μας) υπουργός Εργασίας κ. Ρέππας χαρίζει 887 εκατομμύρια Ευρώ στους εργοδότες των κοινών και οικοδομοτεχνικών επιχειρήσεων. Και για να καταλάβετε το μέγεθος της κλοπής – γιατί περί κλοπής των φόρων μας πρόκειται, άσχετα αν βαφτισθεί στην κολυμβήθρα που ονομάζεται Κοινοβούλιο – μιλάμε ότι ο κ. Ρέππας καταχράται δια νόμου 301,5 δισεκατομμύρια δραχμές! Κλέβει δηλαδή 30.000 δραχμές από κάθε Έλληνα πολίτη, 120.000 δραχμές από κάθε ελληνική οικογένεια!
Θα αντιτείνει κανείς ότι αυτά τα χρέη είναι κυρίως οι παράλογες προσαυξήσεις που χρεώνει το ΙΚΑ στους εργολάβους ανά έτος με απλούς φεφτάδες και νόμιμη τοκογλυφία. Μπορεί, αλλά αυτό δεν δικαιώνει επ’ ουδενί το «αποφασίζουμε και χαρίζουμε» του κ. Ρέππα. Ένας παραλογισμός, συν ένα αντίθετο παραλογισμό δεν μας κάνει μηδέν. Μας κάνει ένα τεράστιο παραλογισμό. Ας καταργήσει τις παράλογες προσαυξήσεις, αντί να κρατά ομήρους τους επιχειρηματίες και με ένα άρθρο ενός νομοσχεδίου για την αγροτική εστία, μάλιστα, να διαγράφει 301,5 δις δρχ.
Πόσο κοστίζουν τελικά οι φιλοδοξίες όλων αυτών των πολιτικών που βάζουν το χέρι στη τσέπη μας για να μαζεύουν ψήφους; Πληρώνουμε για τους γουναράδες της εκλογικής περιφέρειας του κ. Πετσάλνικου (θυμάστε τη ρύθμιση χρεών πριν μερικούς μήνες στην Καστοριά;), τους φιλάθλους της εκλογικής περιφέρειας του κ. Βενιζέλου (11 δις σε Αρη και ΠΑΟΚ), τους εργολάβους του κ. Ρέππα και μετά δεν μένουν λεφτά για δρόμους. Πρωθυπουργός σ’ αυτή τη χώρα υπάρχει, για να συμμαζέψει τους υπουργούς που δεν τσιγκουνεύονται τα λεφτά μας; Μήπως πρέπει να μπούμε σε λογικές άρνησης πληρωμής των φόρων; Γιατί, όπως ορθά επισημαίνει και ο φίλος Αντύπας Καρύπογλου, όποιος πληρώνει φόρους στην Ελλάδα πρέπει να είναι υπόλογος για υπόθαλψη εγκληματία. Όχι ενός, θα συμπλήρωνα, αλλά 48. Όσοι ακριβώς είναι και στο υπουργικό συμβούλιο…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 30.8.2002
