Εξαντλώντας τα όρια της καλοπιστίας θα δεχθούμε ότι ο υπουργός Δημοσίων έργων κ. Γιώργος Σουφλιάς δεν γνώριζε τι συμβαίνει στην αυλή του σπιτιού του. Ο μηχανικός του, ων αρμόδιος και υπεύθυνος, γιατί προχώρησε στην κατασκευή του σπιτιού παρά τα όποια τυπικά ή ουσιαστικά κωλύματα;
Εξαντλώντας τα όρια της καλοπιστίας θα δεχθούμε ότι ο υπουργός Δημοσίων έργων κ. Γιώργος Σουφλιάς δεν γνώριζε τι συμβαίνει στην αυλή του σπιτιού του. Ο μηχανικός του, ων αρμόδιος και υπεύθυνος, γιατί προχώρησε στην κατασκευή του σπιτιού παρά τα όποια τυπικά ή ουσιαστικά κωλύματα; Διότι σκέφθηκε με τον απλό και ρωμέικο τρόπο: «Σιγά μην ελέγξει κανείς αν το σπίτι ενός πανίσχυρου υπουργού έχει νόμιμη άδεια. Το ζήτημα θα τακτοποιηθεί κατά τον γνωστό σε όλους τρόπο».
Αυτό είναι ένα δείγμα μόνο της προϊούσης αλαζονείας υπουργικών και παραϋπουργικών μηχανισμών, στελεχών της Ν.Δ. και λοιπών γραμματέων που ταχύτατα μετατρέπονται σε Φαρισαίους. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ έχουν πολλά να διηγηθούν για το ύφος και ήθος της διακυβέρνησης, στην οποία η προτροπή «σεμνά και ταπεινά» ισχύει μόνο για τα «τηλεπαραθύρια».
Προχθές στην εκπομπή του κ. Νίκου Ευαγγελάτου «Αποδείξεις» παρουσιάστηκε η καταστροφή του δάσους στην Αγία Κυριακή. Δημοσιογράφος της εκπομπής πήγε στο γραφείο του βουλευτή κ. Αθ. Μπούρα, ως κάτοχος αυθαιρέτου. Ο βουλευτής υποσχέθηκε την τακτοποίηση του αυθαιρέτου παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε αναδασωτέα περιοχή. «Ας πάνε να αναδασώσουν αλλού», ήταν η απάντηση του βουλευτή -ο οποίος μάλιστα είναι και εισηγητής της Ν.Δ. για την αναθεώρηση του άρθρου 24!- στην ρεπόρτερ του σταθμού που υποδυόταν την ιδιοκτήτρια αυθαιρέτου. Ο ίδιος μάλιστα εμφανίστηκε στην εκπομπή δικαιολογώντας την πρόθεσή του να παρανομήσει στο γεγονός ότι… δεν υπάρχει σαφής ορισμός του δάσους.
Στην ύστερη ΠΑΣΟΚική περίοδο τα στελέχη του τότε κυβερνώντος κόμματος μοιράζονταν την κοινή πεποίθηση, ότι είναι άτρωτοι στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Υπολόγιζαν ότι αποκλείεται να τους απειλήσει ένας χωλός αντίπαλος σαν την «Νέα Δημοκρατία». Πίστευαν ότι ο κ. Κ. Σημίτης θα κάνει ένα «μεγάλο-κόλπο» και θα ξαναπάρει την παρτίδα, ανεξαρτήτως των δικών τους έργων και πάρεργων. Η αλαζονεία ήταν ορατή παντού: από τα υπουργικά γραφεία, μέχρι τις τοπικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια. Πολλοί είχαν νιώσει ισόβιοι άρχοντες του μικρού ή μεγάλου βιλαετιού που διαφέντευαν και έλεγαν «ε, τι θα κάνει ο λαός; Θα μας βρίσει, θα μας βρίσει, αλλά θα μας ξαναψηφίσει, διότι δεν έχει εναλλακτική λύση».
Ο λαός όμως έφτιαξε εναλλακτική λύση. Εδωσε την εξουσία στη Ν.Δ., παρά τις προφανείς αδυναμίες της. Τελικά, υπερίσχυσε το ανάθεμα: «Αρκεί να φύγουν αυτοί…» Ελπίζουμε ότι από την πρόσφατη ιστορία κάτι θα μάθουν, όσοι σήμερα νιώθουν ισόβιοι άρχοντες…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 5.10.2007
